Ontmoeting/koppeling katten

Ik heb gisteren Ollie opgehaald om vriendjes te worden met onze (ex) kater Milo van bijna 1. Na advies gevraagd te hebben bij de dierenarts over het koppelen, heb ik gisteren het deurtje van het kooitje open gezet en ze hun gang laten gaan. Dat ging aanvankelijk goed. Heel even geneusd, daarna schrokken ze van elkaar. Milo wil wel spelen heb ik het idee, Ollie gromt en blaast met de oren helemaal plat. milo geeft steeds een mep (of twee of drie...eerst zonder nagels, daarna met), neemt een snoekduik en loopt dan weer weg. Net hebben ze lopen rollebollen op de bank. Zodra de grote in de buurt komt gaat de kleine op zijn rug liggen grommen en blazen.

Vannacht heb ik met de kleine op de bank geslapen. Vanmorgen ging het meppen weer verder. De grote blaast niet en gooit ook zijn oren niet plat.
Ook liet hij toe dat de kleine uit zijn bak at (wat ik niet toe liet, omdat dat geen kittenvoer is).

Is dit normaal en moet ik ze laten gaan? Of moeten we het anders doen?

Ik heb er totaal geen verstand van maar ik heb wel eens ervaringen van anderen gelezen op internet.

Die lieten de katten nooit meteen bij elkaar, eerst in afzonderlijke ruimtes in het huis zodat ze elkaar wel kunnen ruiken/weten dat er nog een andere kat aanwezig is, maar niet meteen bij elkaar zitten. Dit was dan een aantal dagen zo en daarna werd er voorzichtig contact gemaakt. 

Ook heb ik een ander 'plan' van iemand gelezen maar daarin ging het echt in hele kleine stapjes, eerst in afzonderlijke ruimtes waarbij ze elkaar niet konden zien, ze werden dan wel van ruimtes gewisseld zodat ze daarna in de ruimte verbleven waar de voor hen onbekende kat had gezeten. Daarna werd er een hek geplaatst zodat ze elkaar wel konden zien en niet aanraken etc. Totdat ze uiteindelijk elkaar mochten ontmoeten... dus ik denk dat het wel met iets meer afstand of in meer stapjes moet..

Al heb ik er persoonlijk dus geen ervaring mee..Succes!

Dat heb ik ook gelezen, maar dat gaat dan om volwassen katten... Dit zijn beide nog kleintjes. Al is de kleine wel heel klein vergeleken bij Milo!

Wij lieten ze gelijk bij elkaar en tuurlijk het is even vreemd en blazen enzo, maar na een tijdje gaat het goed hoor.

Ollie is zo vreselijk bang als Milo in de buurt komt. Oren plat, helemaal in een hoekje kruipen... En dan krijgt ie ook nog eens een mep. Als Milo wat zachter zou doen...dan zou Ollie het ook vast minder eng vinden.

Dit gaat echt nog wel eventjes door. Bij ons is het de eerste dag gewoon eng geweest, zo heftig. De oudste moest niets van de jongste weten, grommen, blazen, slaan, niet normaal. het is normaal een hele vriendoelijke kat en dit had ik echt nog nóóit van haar gezien, dus ik schrok me wezenloos. Geleidelijk aan werd het wel minder, maar het echte slaan en dat de kleine niet in de buurt mag komen van de grote is wel lang gebleven. Nu zijn we een jaar verder en ik geloof nog altijd niet dat ze dikke vriendjes zijn, maar ze accepteren elkaars aanwezigheid wel. Ze spelen af en toe samen, ze wachten ons ook samen op 's morgens tot we uit de slaapkamer komen en zodra ze de voordeur horen, maar verder vallen er nog wel regelmatig meppen. Echt vechten is het trouwens niet meer. En héél soms slapen ze samen, maar dat is dan meer omdat ze dan gewoon allebei tegen me aan willen liggen en ze de ander dan maar voor lief nemen, gok ik

Oja, hier het eigenlijk dat Milo volgens mij juist Ollie uitdaagt om te spelen. Hij gromt of blaast niet. Ollie, de kleinste, die blaast en gromt en is dus bang. Hij zal nog moeten wennen. Ik laat ze vannacht maar bij elkaar. Ik ga niet weer op de bank slapen...

Min vriend zit er trouwens bovenop, zodra de kleine iets deed bij de grote dan werd de kleine meteen in de nekvel gepakt en ergens anders neer gezet. Ik heb wel het idee dat het wat geholpen heeft, maar ik heb wel verteld dat hij ze ook gewoon een beetje moet laten gaan, omdat de oudste ook moet leren weerbaarder te worden en de ze ook de kans moet krijgen om het zelf op te lossen, zodat de jongste ook weet waar ze staat.

Ik kan de grote moeilijk wegzetten. Het is zijn huis ten slotte, waar een kleine bij komt. Hij zal hem niet afmaken hoop ik...

Trouwens, wij hebben de jongste nooit kittenvoer gegeven omdat je toch niet in de gaten houdt welke kat waarvan eet.

Ik zou het gewoon tijd geven. En waarom zou je de grootste niet weg kunnen zetten? Even nekvel, een harde 'eh!' en dan een paar meter verdop neerzetten met een speelmuisje ofzo.

Omdat ik hem dan straf terwijl hij wil spelen. Ik heb net wel een mep kunnen voorkomen door hem af te leiden, dat lijkt mij beter. Hij ging net ook alleen snuffelen bij de kleine, maar die ging alweer grommen...als Ollie nou door zou hebben dan Milo heel leuk is...

Ollie ligt nu heel zielig onder de bank te slapen... Ik zou er bijna bij kruipen!

Ja, maar als hij bovenin je gordijnen wil spelen dan mag dat ook niet. Niks zieligs aan, hoor... Niet alle spelletjes zijn nou eenmaal gewenst, en als je hem vervolgens een speelmuisje geeft dan geef je hem een prima alternatief om mee te spelen. Zolang de kleine nog zo bang is zou ik wel een beetje voor hem opkomen. En als de kleine wat uit z'n schulp komt kun je ze wat meer zelf hun gang laten gaan en het zelf laten oplossen.

Gewoon laten gaan. Hebben wij ook altijd gedaan. Als de kleine te ver gaat bij de grote worden ze meestal wel afgestraft. Voor de rest is het over een weekje over en zullen ze daarna meestal gewoon beste vriendjes worden.

Ik begrijp uit jullie reacties dat het dus andersom is. Hoe merkt de grote dat hij te ver gaat? Doordat het kleintje gromt en blaast? Net ook weer, Milo snuffelt, Ollie merkt het en draait zich grommend om. Vervolgens neemt Milo een snoekduik, waardoor Ollie onder de bank schiet... En nu ligt Milo ontspannen te suffen voor de bank waar Ollie onder ligt.

Eigenlijk regelt alles zichzelf altijd. Tenzij ze natuurlijk echt ruzie gaan maken en dat het echt tot gevechten komt keer op keer, dan moet je ingrijpen. Zolang dat niet gebeurd, gewoon laten gaan. Ze vinden elkaar zelf wel en de nieuweling die vind vanzelf zijn plekje in huis en ziet vanzelf dat de andere bewoner ook best aardig is.

Ollie at gewoon verder op Milo zijn schoteltje... Milo liep toen weg. Misschien is Ollie wel de baas?
En toen ik net thuis kwam lagen ze tegenover elkaar op de bank, met een meter ertussen. Dus er zit schot in!

Hier heeft het een week geduurd. De jongste kreeg er echt veel van langs van onze eerste kat en een week later toen ik op een dag thuis kwam van het werk lagen ze tegen elkaar aan op de bank. Sinds die dag ging het goed  

Olie is net zo in het nauw gedreven dat hij zijn ontlasting heeft laten lopen :-( ik word hier heel verdrietig van..

Heb ze nu toch maar apart gedaan voor de nacht. En ze zitten nu vreselijk te miauwen..

Tussen Nyla en Nora ging het hier in begin ook niet goed zoals ik laats al vertelde. Alleen reageerde de kitten helemaal niet op het geblaas en gegrom van de ander. Ik stond zelf niet toe dat de oudste de kitten een klap deed verkopen als ik dat in de gaten kreeg haalde ik een van de 2 uit de situatie. Hier waren ze naar een week wel gewend maar het heeft maanden geduurd voordat het vriendjes waren. Geef het de tijd!

Ik wilde ze vannacht bij elkaar laten, maar dat doe ik nu maar niet...
Ik moet dinsdag ook weer werken, dus dan moeten ze ook overdag maar apart.

Jip83 schreef:Ik wilde ze vannacht bij elkaar laten, maar dat doe ik nu maar niet...
Ik moet dinsdag ook weer werken, dus dan moeten ze ook overdag maar apart.

Nee ik zou ze zolang ze zo heftig reageren even niet bij elkaar laten als je er niet bij bent.

Zo lang er geen bloed vloeit, gewoon bij elkaar laten. Juist 's nachts. Ook al is het in het begin zielig voor Ollie. Hij zal er toch aan moeten wennen. Dat ze zo naast elkaar eten is echt heel erg goed! Samen eten verbroederd
En eigenlijk moet je je er niet mee bemoeien en corrigeren. Zij spreken samen dezelfde taal en het komt echt wel goed.

Ik kan ze in de nacht toch niet samen laten als Ollie daarvoor poept van de angst? straks zit mijn hele huis onder...

Dit is de milde versie van hoe het gaat (meestal duikt Milo er boven op)
https://www.youtube.com/watch?v=at5DlDdz8uQ&feature=youtube_gdata_player

Milo wil spelen, lijkt het. Is Ollie wel andere katten gewend? Heeft hij nu dan weer gepoept van angst?

Edit: ik vind het er in het filmpje heel normaal uit zien hoor. Wel sneu dat Ollie heeft gepoept maar dat doet/kan hij toch niet constant? Is hij wel goed zindelijk verder? Heb je hem de kattenbak al laten zien?