Strippen ja/nee?

Vanmiddag heb ik een afspraak met de verloskundige. Ik ben nog helemaal niet zover over tijd maar slaap ontzettend slecht, heb overal pijn en raak een beetje op.
Ik zit eraan te denken om vanmiddag te vragen of ze kunnen kijken of het mogelijk is om te strippen.
Op internet lees ik wisselende verhalen.

Wat is jullie ervaring hiermee? Zou je het aanraden of niet?

Ja, zodra ik gestript kan worden wil ik dat heel graag.  Tijdens de zwangerschap van E ben ik 3 weken overtijd gelopen en ik zou nu heel graag niet overtijd lopen en als ik een bevalling op weg kan helpen door een strippoging doe ik dat zeker.... Helemaal als ik het lichamelijk allemaal niet meer trek.

Als het kan strippen ze wel met jou termijn. Tenminste mijn vk doet dat wel.

En in jouw geval Pien, lijkt me het ook volkomen logisch inderdaad!

Ik zou het wel doen, grote kans dat het kan bij deze termijn. Ik ben bij de jongste drie keer gestript. Of het echt geholpen heeft weet ik niet. Laatste strippoging was zaterdagmiddag en zondag laat op de avond begon het en 3 uur later is ze geboren. Van de eerste tot de laatste strippoging ben ik wel van 0 naar 2 cm gegaan dus in die zin hielp het wel.

Ik zou het ook zeker wel doen. Het kan net het zetje zijn wat je nodig hebt. Ik denk niet dat je veel te verliezen hebt. Wat zou je tegen houden?

Ik ben bij mijn laatste zwangerschap gestript met 40 weken en dat heeft niks gedaan. De tweede keer bij 40 + 5 bracht het wat weeën op gang maar ook die hielden helaas weer op.

Bij allebei begon de bevalling een paar uur na het strippen.

Vanaf wanneer mag er gestript worden? En hoe gaat het in z'n werk?

Bij mijn eerste hebben ze me met 41 weken gestript. Daarna is het op gang gekomen.

Bij de tweede zou ik ingeleid worden op maandag en bij de controle op vrijdag was ik 'stripbaar' en heeft de gyn me ook gestript, alleen hielp het die keer niet.

Bij het strippen masseren ze met de vingers de vliezen een beetje los van de baarmoederwand. Dat kan hormonen opleveren die voor de start van je bevalling kunnen zorgen.

Ik wilde ook gestript worden, m'n vk wilde dat wel doen maar pas bij 41 weken. Had de afspraak met haar al staan maar ben bevallen met 40+6.

En heb je uiteindelijk gevraagd om gestript te worden? Mijn vk wil het pas doen rond de 41 weken. Ik heb maandag weer controle en mag eventueel gestript worden als ik dat zou willen.

Ja ze wilden er eigenlijk niet aan voor de 41 weken maar heeft even gevoeld of het al kon en had 1 cm en het was wat verweekt.
Ze heeft wat geprikkeld zoals ze zelf zegt..

En hoe reageert je lijf daarop? 

Bij welke termijn ben je bevallen bij je zoontje?

Nana schreef:En hoe reageert je lijf daarop? 

Bij welke termijn ben je bevallen bij je zoontje?

Met rommelen maar het zet nog niet echt door. 2e poging is dinsdag. Hoe gaat het bij jou? Bij luka ben ik bevallen met 40+6. Morgen dus zeg maar

Het echte strippen moet volgens mij wel flink pijn doen, vraag me dus eerlijk gezegd af of ze je wel echt gestript heeft
Ik moest me toen toch echt wel even ergens aan vastgrijpen en op mijn tanden bijten.
Ik kreeg toen direct om de 10 minuten voorweeen en 10 uur later zette het echt door.
Was toen 41+2 zwanger en had al wel 2 cm ontsluiting en een verhoogde bloeddruk, denk dat mijn lichaam dus ook wel bezig was en dat het net een extra zetje kreeg.

Bij S zat ik tot 40 weken potdicht, de gyn moest zelfs zover voelen dat dat mij pijn deed.
Na een dag begon het te rommelen en ben ik met 40+3 bevallen.

Urban Naked schreef:Ik wilde ook gestript worden, m'n vk wilde dat wel doen maar pas bij 41 weken. Had de afspraak met haar al staan maar ben bevallen met 40+6.

 bij mij precies hetzelfde!

Funk schreef:

Nana schreef:En hoe reageert je lijf daarop? 

Bij welke termijn ben je bevallen bij je zoontje?

Met rommelen maar het zet nog niet echt door. 2e poging is dinsdag. Hoe gaat het bij jou? Bij luka ben ik bevallen met 40+6. Morgen dus zeg maar

 Hopelijk beval je dan morgen gewoon vanzelf!
Ik ben nog nooit overtijd gegaan, zoon was er met 37+5 en dochter met 39+4. Lichamelijk gaat het nog prima maar mentaal vind ik het zwaar: piekeren over waarom deze baby zo lang blijft zitten, hoe groot is de baby straks wel niet, mijn twee leuke vks zijn op vakantir, huis aan kant houden, mezelf bevallingsproof houden