Oh jee... driftbuien (17 mnd)

Lieskuh schreef:Krijgt N. nog steeds een fles voordat hij gaat slapen?

Ja een fles Sojamelk met bambix

Oke, ja ik vroeg het me af aangezien hij al ruim 2 jaar is geweest. Maar goed ieder het zijne natuurlijk

Lieskuh schreef:Oke, ja ik vroeg het me af aangezien hij al ruim 2 jaar is geweest. Maar goed ieder het zijne natuurlijk

Ja klopt hij is ook best "oud" voor een fles. Hij had er tot voor kort nog 2 per dag, 1 is er vanzelf af gegaan. Die avondfles wordt ook steeds minder en zal vanzelf verdwijnen...

Ik moet zeggen, het lijkt hier de laatste 2 dagen iets beter te gaan (afkloppen!!). Als hij een keertje aankomt en hij kan echt niet op schoot dan zeg ik waarom en probeer hem af te leiden met iets. Tot nu toe lijkt het te werken.... Apart zetten ben ik ook nog niet zo'n voorstander van, en al helemaal niet op de gang. Zijn net verhuisd en hebben nog geen traphekje, sowieso geen goed idee dus :-) Mocht het weer erger worden (en dat zal vast wel gebeuren ) dan kijken we wel weer verder. Misschien dan inderdaad even "apart" zetten (in de zin van 3 meter verderop ofzo) en hem heel even negeren. Maar voor nu gaat het weer even goed en zijn we weer dikke vriendjes. Veel leuker zo

Mijn dochtertje is nu bijna 2 en flink aan het puberen. Ik zet haar meestal na 1 waarschuwing in de hoek en dat werkt prima.
Toen ze nog kleiner was snapte ze de hoek niet en moest ik soms wel 20x haar terugzetten. Heb toen maar snel besloten dat het zo niet werkte. Ik vertel haar altijd wel waarom iets niet mag, dat ze daarna boos wordt moet ze zelf weten. Dat "recht" heeft ze in mijn ogen. Ik reageer er alleen niet op. Ga gewoon door met wat ik aan het doen was. Stap desnoods over dr heen. Als het me echt te lang gaat duren wil het nog wel eens helpen om dr op de voeten te zetten, armpjes vastpakken en vasteberaden te zeggen "zo nu is het klaar". Helpt vaak, maar ook niet altijd. Als er echt geen houden meer aan is pak ik haar op schoot en hou haar stevig vast zodat ze niet kan slaan en schoppen. Een soort van dwangknuffel. Ondertussen blijf ik dan maar zeggen dat ik zie dat ze heel boos is, maar dat het nu klaar is.

Mijn jongste is nu 3, maar heeft het ook gehad toen hij dezelfde leeftijd had. Maar ik kón hem simpelweg niet meer aandacht geven, omdat ik alleen was met twee kinderen, en ja, dan moet je mama delen. Dat leerde hij heel erg snel, en die fase heeft echt maar heel kort geduurd. Ik zette 'm ook op de trap als hij een driftbui had, en dat heeft hier uitstekend gewerkt. Ik heb ook nooit het idee dat hij zich afgewezen voelt, hij heeft er vooral baat bij dat de grenzen zo duidelijk zijn. Ik heb echt twee enorm gehoorzame kindertjes, nu maar inderdaad, ieder zijn ding.

RYW schreef:Mijn jongste is nu 3, maar heeft het ook gehad toen hij dezelfde leeftijd had. Maar ik kón hem simpelweg niet meer aandacht geven, omdat ik alleen was met twee kinderen, en ja, dan moet je mama delen. Dat leerde hij heel erg snel, en die fase heeft echt maar heel kort geduurd. Ik zette 'm ook op de trap als hij een driftbui had, en dat heeft hier uitstekend gewerkt. Ik heb ook nooit het idee dat hij zich afgewezen voelt, hij heeft er vooral baat bij dat de grenzen zo duidelijk zijn. Ik heb echt twee enorm gehoorzame kindertjes, nu maar inderdaad, ieder zijn ding.

Misschien is dat wel mijn probleem, ik vind gehoorzaam echt een naar woord . Dan zie ik van die gedresseerde kindjes voor me die netjes op commando een hand geven en 'ja meneer' en 'nee meneer' zeggen, maar ondertussen geen spontaniteit meer in zich hebben. Een beetje van die Von Trapp-kindjes vóórdat de lieve gouvernante binnen komt vallen zeg maar.

Niet dat ik denk dat jouw kinderen zo zijn hoor, haha. Waarschijnlijk bedoel je iets heel anders dan het beeld dat ik in mijn hoofd heb bij het concept 'gehoorzaam'.

Hahahahaaaa nee, ik heb zeker weten geen von Trapp kindertjes en die vond ik trouwens ook nog behoorlijk meutig nadat de leuke gouvernante langskwam

Nee, ik bedoel meer dat ze gewoon heel goed luisteren, ze weten dat nee gewoon nee betekent, ze zeuren ook niet door als ze nee te horen krijgen, ze eten alles wat ik ze voorzet, ook als ze het eens niet zo lekker vinden, ze moeten inderdaad wel netjes 'bedankt' en 'alsjeblieft' zeggen, en dat doen ze ook. Het zijn echt heel voorbeeldige jongens. Ik als hun moeder ben natuurlijk niet objectief, maar ik hoor aan de lopende band van anderen dat mijn jongens zo vreselijk welopgevoed zijn.

Maar het zijn ook gewoon echt leuke jongens, hoor. Ze zijn zeker weten spontaan en zichzelf, en hebben echt wel hun gekke buien, en ze zijn gewoon echt enorm lief en sociaal tegen iedereen.

Ik zie het zo: ik heb een heel duidelijk kader voor ze gesteld, en binnen dat kader mogen ze zich vrij bewegen zoals ze dat willen. Als ze de grens naderen waarschuw ik ze en als ze de grens overschrijden dan zitten daar consequenties aan. En daar binnen kunnen ze zich zo maf, spontaan, leuk en vrolijk gedragen als ze willen.

Ik snap het wel hoor RYW. Ik moest alleen denken aan familie van mijn man. Zij hebben drie kinderen in de leeftijd 5-10 en die kinderen zijn dus wat ik bedoel met 'gehoorzaam'. Als we ergens een familiedag of wat dan ook hebben, dan zitten die kinderen de hele middag stilletjes in een hoekje te tekenen/nintendo'en. Ze zeggen niks, behalve dankjewel, alsjeblieft en tot ziens en dat soort plichtplegingen. Daar is dus echt elke vorm van spontaniteit/gezelligheid doodgeslagen onder het mom van beleefd en netjes zijn. Altijd als ik die kinderen zie heb ik daar zo'n medelijden mee.

Niet dat er iets mis is met 'bedankt' en 'alsjeblieft' hoor! Dat leren ze hier ook zeggen, dat vind ik niet meer dan normaal.