Nachtelijke driftkikkerij

Ik snap niet zo goed dat je gewoon door kan slapen dan parel? Vind je dat dan niet zielig als ze zo huilt/schreeuwt? Ik zou dan echt niet kunnen slapen hoor

Puggle; ik kan dan ook niet slapen, vandaar de keuze hem meteen bij ons neer te leggen. Aan de ene kant vind ik het ook wel zielig voor hem, hij doet het ook niet expres maar ik vind het ook zielig voor mezelf hahaha.

We vallen dan gewoon weer in slaap, niet expres natuurlijk, maar wij worden dan midden uit onze nachtslaap gehaald. Vaak zat zijn we ook wakker hoor, en lopen we in bed op elkaar te vloeken wie er die keer uit mag haha

We gaan wel altijd even kijken, sluiten alle mogelijkheden uit (pijn, dorst, bang), en als blijkt dat ze gewoon klaar is met slapen en ze dus zichzelf laat horen puur uit driftigheid, dan mag ze even in d'r sop gaar koken, kom nou zeg, ze is 1,5, als ze op zichzelf woont mag zij de les uitmaken. Als ze het niet op de normale manier wil leren (dus na gerustgesteld en uitleg dat het in de nacht is, alle kindjes slapen), dan maar zo. Tussenin gaat gewoon niet lukken als wij de volgende dag moeten werken.

En natuurlijk vinden we het zielig als ze wakker wordt van verdriet, we gaan ook altijd troosten, maar wordt ze boos omdat het niet naar haar zin gaat dan zijn wij beiden heel makkelijk.

Maar hoe kan je bang zijn uitsluiten? Ik denk echt wel dat er een leeftijd komt dat ze 's nachts de nacht gaan verwerken, eng gaan dromen, bang worden van schimmen in hun kamer, etc. Is toch niet gek dat ze dan driftig worden als ze met een aai over de bol weer moeten gaan slapen? Als ik echt overstuur wakker wordt zou ik het ook niet grappig vinden als mijn vriend zegt 'rot voor je, maar ik ben gehecht aan mijn nachtrust dus ga maar weer slapen'. Ik denk hier denk ik gewoon heel anders over dan jij, snap deze zin dan ook niet 'en als blijkt dat ze gewoon klaar is met slapen en ze dus zichzelf laat horen puur uit driftigheid, dan mag ze even in d'r sop gaar koken, kom nou zeg, ze is 1,5, als ze op zichzelf woont mag zij de les uitmaken'. Naar mijn idee doet juist een peuter van 1,5 niet zoiets om de les uit te maken.

Ik ken het verschil inmiddels wel tussen zin doordrijven en echt bang zijn, hoor. Dat zijn een boel verschillende reacties van haar. Als ze bang is, dan duikt ze in me en steekt haar armen uit, als ze beredriftig is dan slaat ze om zich heen en is werkelijkwaar het huis te klein, alles moet het dan ontgelden.

Ze heeft nachten gehad dat ze idd ontroostbaar wakker werd, dan troosten we haar idd, moeten we echt moeite doen om haar stil te krijgen en te sussen, dan huilt ze ook met tranen. Tegenwoordig dus niet.

Zou prima mogelijk zijn dat we daarin verschillen qua handelingswijze, maar dit werkt voor ons het beste (en niet alleen voor papa en mama, maar ook voor haar, ze heeft ook haar slaap nodig bijv.).

Heb je een idee om wat voor een reden ze zo driftig raakt?

Ik herken het niet, maar wij hebben dan ook nooit moeilijk gedaan over het bij ons in bed slapen. J. Anneman is sowieso niet echt driftig. C.iske heeft wel een periode driftbuien gehad. Dat was vooral omdat hij zich niet goed duidelijk kon maken. S'nachts ben ik die strijd nooit aangegaan.

Ze raakt om alles driftig, het is precies die fase waarin ze zit. Ze wil alles, maar dan net weer de dingen die wij niet zo fijn vinden (zo is ze bezeten van een potje luuf waar ze mee tegen de muur wil rammen). In de nacht wil ze in eerste instantie haar speen weer die ze overboord heeft gegooid of in het donker niet kan vinden, ziet ze ons dan is het geschreeuw voorbij en krijgen we hele verhalen te horen (en dikke glimlachen), zodra je dan haar teruglegt in bed, in hetzelfde ritueel als normaal, dan is het gedaan. Meestal is het zo dat we na een keer of 5/6 (uurtje dan achter elkaar) wel tot haar doordringen en ze gewoon doorslaapt tot de volgende ochtend.

Ze is net een dikke 5 dagen heel ziek geweest met hoge koorts, toen is ze natuurlijk wel flink getroost en lekker bij ons geweest, het zal vast ook wel de overgang zijn, even wennen voor allemaal.

Wij zijn op vrije dagen ook niet moeilijk hoor met bij ons in bed leggen, ik ben er echt niet bang voor dat ze dan op d'r 16e nog bij ons in bed slaapt, maar het werkt gewoon niet, win kleden ons aan bij ons op de slaapkamer, snoozen weet ik het hoe vaak, en dan hebben we een meisje die om half 6 mee wakker is.

Printje schreef:Ik blijf pleiten voor een uit-knop voor de nachten bij kinderen hahaha lijkt me echt zo geweldig;)

Misschien was een Baby Born een goed idee geweest voor je!

Maar zij weet het verschil tussen vrije dagen en werkdagen niet. Ik snooz ook en dan is hij maar wakker. Sowieso worden ze hier wakker als het leven hier begint.

Hier gaat het slapen van Mas de laatste tijd goed, maar hij heeft een maand of 3 iedere nacht gehuild, dan ging ik er ook een paar keer naar toe, maar hoe vaker we kwamen hoe bozer hij werd. Op een gegeven moment wisten we gewoon dat er niks bijzonders aan de hand was en dan liepen we echt niet meer om de 10 minuten naar hem toe en dan gebeurde t vaak zat dat we zelf weer in slaap vielen en hij uiteindelijk ook.
Ik ben niet tegen tussen ons in slapen maar dat wil Mas zelf gewoon niet, dan kan hij de slaap helemaal niet vatten.

Nou straw, precies!
Er is gewoon echt níks behalve ongenoegen.

Sp; in die 1,5 jaar heeft ze denk ik 3 keer bij ons gelegen, en als zij in haar eigen kamer slaapt, slaapt ze tot minimaal 8 uur. Als we gaan werken maken we haar een kwartier voor vertrek wakker, als wij zijn aangekleed.