Re: Het grote kleine prematuren/dysmaturen topic!

studiebol ma 1 apr 2013 - 9:05

Lejow schreef:
Slakje schreef:Nu even een vraagje tussendoor; voor diegene die op voorhand wisten dat ze te vroeg zouden gaan bevallen; hoe werden jullie daarop voorbereid? Allez, wat werd er gedaan van voorlichting?

Voor zover ik weet is dat een bezoekje aan de Neo, dus een korte rondleiding om te laten zien waar het kindje terecht komt en hoe het er allemaal uit ziet.
En volgens mij ook een gesprekje over hoe er gehandeld wordt als het kindje eenmaal geboren is en wat de mogelijkheden zijn voor het kindje.

Dit hebben wij gehad toen ik al in het in het ziekenhuis lag nooit eerder. Al is er wel bij elke controle gezegd dat het knap zou zijn als ik de 36 weken zou halen. Maar goed. Ik mocht dus niet lopen dus ben niet op de afdeling zelf geweest maar ze hadden een heel duidelijk fotoboek die hebben we bekeken en kon ik er steeds bij vragen als ik dat zou willen. En er is een arts van de nicu afdeling bij mij langs geweest om het een en ander te vertellen.

_Lana_ ma 1 apr 2013 - 9:12

studiebol schreef:
Lejow schreef:
Slakje schreef:Nu even een vraagje tussendoor; voor diegene die op voorhand wisten dat ze te vroeg zouden gaan bevallen; hoe werden jullie daarop voorbereid? Allez, wat werd er gedaan van voorlichting?

Voor zover ik weet is dat een bezoekje aan de Neo, dus een korte rondleiding om te laten zien waar het kindje terecht komt en hoe het er allemaal uit ziet.
En volgens mij ook een gesprekje over hoe er gehandeld wordt als het kindje eenmaal geboren is en wat de mogelijkheden zijn voor het kindje.

Dit hebben wij gehad toen ik al in het in het ziekenhuis lag nooit eerder. Al is er wel bij elke controle gezegd dat het knap zou zijn als ik de 36 weken zou halen. Maar goed. Ik mocht dus niet lopen dus ben niet op de afdeling zelf geweest maar ze hadden een heel duidelijk fotoboek die hebben we bekeken en kon ik er steeds bij vragen als ik dat zou willen. En er is een arts van de nicu afdeling bij mij langs geweest om het een en ander te vertellen.

Ik heb dus helemaal geen voorlichting gehad.
Maar het was bij mij wel al snel vrij hectisch, omdat ik 2 dagen echt veel weeën gehad heb. Dus het zou toch langs me heen gegaan zijn.
Alhoewel ik het trouwens wel heel netjes had gevonden als er die eerste dag iemand van neonatologie even langs gekomen was.

studiebol ma 1 apr 2013 - 9:13

Lana, dat vind ik wel hoor dat ze dat hadden kunnen doen. Ik had ook weeen, lag aan alle apparten, maar smiddags stond er iemand in mijn kamer hoor. Omdat ze er toch heel erg vanuit gingen dat ze wel geboren zouden worden.

Lejow ma 1 apr 2013 - 9:15

Ik heb ook niemand van de neo gezien.
Pas toen we 's avonds bij haar mochten kijken, wist ik waar ze lag en wat het was.

_Lana_ ma 1 apr 2013 - 9:21

Lejow schreef:Ik heb ook niemand van de neo gezien.
Pas toen we 's avonds bij haar mochten kijken, wist ik waar ze lag en wat het was.

Ik dus ook, van tevoren had ik echt geen idee.
Ik zal eens aan mijn man vragen of op iets over het hoofd heb gezien.

Ik had het wel netjes gevonden.

Lejow ma 1 apr 2013 - 9:45

Hmm mijn vriend zegt dat er wel een arts van de Neo langs geweest is.
Hij weet alleen niet meer of dit nou voor, of vlak na de bevalling was.
Ik weet het dus echt niet meer..

_Lana_ ma 1 apr 2013 - 9:47

Lejow schreef:Hmm mijn vriend zegt dat er wel een arts van de Neo langs geweest is.
Hij weet alleen niet meer of dit nou voor, of vlak na de bevalling was.
Ik weet het dus echt niet meer..

Daarom zei ik al, ik ga het even aan mijn man vragen.... Die weet nog veel meer details dan ik.

Pompoen ma 1 apr 2013 - 10:19

Slakje schreef:Nu even een vraagje tussendoor; voor diegene die op voorhand wisten dat ze te vroeg zouden gaan bevallen; hoe werden jullie daarop voorbereid? Allez, wat werd er gedaan van voorlichting?

Ik ben ingeleid, daarmee zijn ze op maandag begonnen en dat zette toen niet gelijk door (was ook niet de verwachting) want ben pas op woensdag bevallen. Maar eigenlijk heb ik helemaal geen voorlichting gehad, heb er trouwens ook niet om gevraagd. Ik was ook wel behoorlijk ziek en erg wazig van de medicijnen. Ik had eigenlijk gewoon het volste vertrouwen, had in de week tussendoor dat ik thuis was van alles gelezen over prematuren enzo dus feitelijk had ik mezelf goed voorbereid. Eigenlijk denk ik dat een van de redenen dat ik niet echt voorgelicht ben het feit is dat ik prikkelarm verpleegd werd, ik moest me zo min mogelijk druk maken en zo weinig mogelijk bezoek en prikkels krijgen.
Achteraf denk ik wel: "huh, mijn kindje ging te vroeg geboren worden, daar waren ze namelijk hard voor aan het werk, maar ze hebben me echt helemaal níks verteld over de consequenties daarvan". Hoewel ik me ook wel afvraag hoeveel ik vergeten ben hoor... maar ik ben zéker niet naar de neonatologie geweest...

Pompoen ma 1 apr 2013 - 10:24

Oooh en ik ben zo trots op mijn kleine L., hij heeft sinds gisterenavond 19.15 u geen alarmen meer gehad, hopelijk zet dat nu door! En hij begint zich af en toe te melden voor het eten en drinkt zelfs als hij eerst 20 minuten aan mijn borst heeft gelurkt ook nog de fles leeg! Hij drinkt sowieso steeds vaker flesjes en dat gaat hartstikke goed, vooral nu de verpleging doorheeft dat meneer wat opstartproblemen heeft. Hij vind aan de fles zuigen in beginsel érg relaxed en valt dan half in slaap, als je hem dan even rechtop houd gaat hij weer zoeken en vaak snapt hij na 10 minuten ineens dat er eten uit komt en dan gaat het als een tierelier. Ik heb hem vanavond wel op zijn zij gevoed (de fles dus, borstvoeding is natuurlijk sowieso op zijn zij) want hij lag op zijn rug te hijgen als een ouwe vent en toen gaf de verpleegkundige dat als tip, dan slikt hij de melk beter door, dat klonk inderdaad in ieder geval niet zo zielig en hij dronk goed door (maar dat deed hij daarvoor hijgend en piepend ook nog wel).
Maar het gaat zo goed!! Ik begin langzamerhand weer hoop te krijgen dat het misschien niet nog wéken gaat duren!

_Lana_ ma 1 apr 2013 - 19:11

@ Pompoen: Het grote kleine prematuren/dysmaturen topic! - Pagina 6 281626781

. Wat goed!! Zo te horen gaat dat echt geen weken meer duren nee. In het begin denk je dat het nog even gaat duren, maar dan ineens is het zover Very Happy

.
Hopen dat het zo doorzet!!

joyce0606 ma 1 apr 2013 - 19:57

pompoen: Dat klinkt goed!! wat doet hij het goed ineens...super zeg! als hij zo door gaat dan mag je hem hopelijk snel mee naar huis nemen Het grote kleine prematuren/dysmaturen topic! - Pagina 6 281626781

Bloempjuh23 ma 1 apr 2013 - 20:40

wow wat een bijzonder topic zeg.. Vind het aan de ene kant erg informatief maar de andere kant erg eng om het allemaal te lezen. De kans is bij een drieling helemaal groot op vroeg geboorte. Vooralsnog gaat alles gaat maar de gyn zei dat 30 weken al een mijlpaal zou zijn en daarna elke week mee genomen.. Ik ben ook erg bang voor het verloop van deze zwangerschap.

Hoe vinden jullie het programma kleine baby's grote zorgen? Is het realistisch? Ik krijg er nu al zo'n verdriet bij alleen al om het idee dat de 3 in mijn buik er ook zo bij komen te liggen..

Charles ma 1 apr 2013 - 20:51

Ik herken zo veel Pompoen, hier ook twee dysmatuurtjes. Geboren met 37+1 maar vooral zoon veel te klein. 2080 gram. Dochter was 2410. Ze konden zelf nog niet goed drinken, hadden een sonde en dochter de eerste dagen beademing en nog wat dingen (alles is één waas) en couveuse. Sonde werd er regelmatig zelf uitgetrokken, maar moest er weer in. Vergeet dat huiltje nooit meer, zo akelig. Toen allebei knalgeel en onder de lamp. Bij dochter moest de hielprik over want deze was dubieus op het vlak van stofwisseling of lever geloof ik. Nou...paniek bij ons, was gelukkig loos alarm. Maar ze had door de bevalling gezwollen oogjes en was dus geel dus we maakten ons zorgen. Vooral zoon was erg mager en ze vielen natuurlijk eerst af. En toen, net zoals bij de anderen, dronken ze ineens en mochten ze voor ons gevoel razendsnel mee naar huis.

Hier waren ze allebei erg geel maar wél net uit de couveuse (zoon lijkt hier groter maar hij ligt wat hoger dan zus):

Het grote kleine prematuren/dysmaturen topic! - Pagina 6 532018_10200852474263980_1253393207_n

Het grote kleine prematuren/dysmaturen topic! - Pagina 6 532018_10200852474263980_1253393207_n

Zorg dat je kopietjes krijgt van alle verslagen en dagboeken en laat het maar over je heen komen. Ik heb gewoon nu nog niks verwerkt en als ik die foto's zie moet ik zowat huilen. Ik ben zoveel vergeten, je bent zelf nog niet fit, er gebeurt ontzettend veel, het is nieuw, je bent moe...dit is gewoon een bizarre fase en volgens mij is er geen normale manier om ermee om te gaan behalve het maar over je heen te laten komen. Pompoen, je kan me altijd pm-en, ik herken zo veel in je verhalen.

Lejow ma 1 apr 2013 - 21:16

Bloempjuh23 schreef:wow wat een bijzonder topic zeg.. Vind het aan de ene kant erg informatief maar de andere kant erg eng om het allemaal te lezen. De kans is bij een drieling helemaal groot op vroeg geboorte. Vooralsnog gaat alles gaat maar de gyn zei dat 30 weken al een mijlpaal zou zijn en daarna elke week mee genomen.. Ik ben ook erg bang voor het verloop van deze zwangerschap.

Hoe vinden jullie het programma kleine baby's grote zorgen? Is het realistisch? Ik krijg er nu al zo'n verdriet bij alleen al om het idee dat de 3 in mijn buik er ook zo bij komen te liggen..

Dat is heel realistisch! Zoals ik het daar zie, zo heb ik het ook allemaal ervaren.
Ben dan ook heel blij dat het programma er is. Heb al van meerdere mensen gehoord dat ze nu pas beseffen hoe heftig het allemaal geweest is.

Lejow ma 1 apr 2013 - 21:17

En Pompoen, wat super goed zeg!!! Ik hoop dat hij nog steeds dipvrij is!! Hij moet tot morgenavond 19.15 toch?

Sowieso vind ik dat hele gebeuren met die monitor maar dubieus. Er zijn ziekenhuizen die de 48uur schone lijst aanhouden (zoals B), nou bij jullie is het dus zelfs 72 uur, maar ik weet ook dat er ziekenhuizen zijn die zeggen 'zo, je bent nu ... weken in zwangerschapsduur, hop klik monitor uit!'

_Lana_ ma 1 apr 2013 - 22:26

Wat een lieve foto Charles! Hier mochten ze niet bij elkaar in een bedje liggen. Zo jammer! Een verpleegster heeft het eens 2 uurtjes gedaan toen ze bijna naar huis mochten.
Dan kom je zo samen uit de buik en ineens is je broertje/zusje weg.

En over het verwerken. Op zich denk ik wel dat ik het verwerkt heb, maar het gaat evengoed nog zo vaak door mijn hoofd. Het is zo'n hectische tijd en maakt gewoon heel erg veel indruk! Evenals de heftige bevalling.

_Lana_ ma 1 apr 2013 - 22:29

Bloempjuh23 schreef:wow wat een bijzonder topic zeg.. Vind het aan de ene kant erg informatief maar de andere kant erg eng om het allemaal te lezen. De kans is bij een drieling helemaal groot op vroeg geboorte. Vooralsnog gaat alles gaat maar de gyn zei dat 30 weken al een mijlpaal zou zijn en daarna elke week mee genomen.. Ik ben ook erg bang voor het verloop van deze zwangerschap.

Hoe vinden jullie het programma kleine baby's grote zorgen? Is het realistisch? Ik krijg er nu al zo'n verdriet bij alleen al om het idee dat de 3 in mijn buik er ook zo bij komen te liggen..

Ik snap jouw zorg heel erg goed. Je bent natuurlijk ook zwanger van een drieling. Maar hoe bijzonder is dat??!! Wauw!! Sowieso moet je altijd van het positieve uitgaan. Wie weet blijven jouw kleintjes nog wel een poosje zitten. En iedere week is er weer 1.
Maar het blijft enorm spannend hoor!

Hoe is het nu met jou? Ben je al aan het idee gewend?

Lejow ma 1 apr 2013 - 22:32

Stom Lana, dat dat niet mocht!! Er wordt steeds meer over bekend, dat dat een hele positieve uitwerking heeft op tweelingen als je ze bij elkaar legt!

Slakje ma 1 apr 2013 - 22:54

Charles: Wat een schatjes, zeg!

Kat1980 ma 1 apr 2013 - 23:05

Met hoeveel weken werd je kindje geboren? J is geboren met 30+6
Waarom ben je te vroeg bevallen? Ik heb een week lang vruchtwater gelekt. Dit vermoedde ik al, maar werd iedere keer uitgesloten. Na 6 dagen toch maar een varentest gedaan en ja het was dus vruchtwater. Meteen in het ziekenhuis opgenomen. 's Avonds braken mijn vliezen en kreeg ik ook weeen. Er is nooit een reden gevonden waarom ik vruchtwater lekte.
Hoe zwaar was je kindje? 1410 gram
Was je kindje ook dysmatuur? Nee
Wat voor start had je kindje? Welke problemen? Welke juist niet? Eigenlijk had J meteen een goede start, hij ademde zelfs meteen zonder beademing. Het enige wat hij nog niet kon, was zelfstandig drinken. Verder deed hij het wonderbaarlijk goed voor de zwangerschapsduur.
Wanneer mocht je kindje naar huis? Met 35 weken mocht J naar huis. Dit was wel nog met een sonde voor de voeding. We hebben in het ziekenhuis geleerd hoe we voeding moesten toedienen via de sonde en hoe we konden controleren of de sonde nog goed zat. Mocht de sonde niet goed zitten of er uit getrokken worden dan hadden we een speciaal nummer wat we 24 uur per dag konden bellen en dan kwam een gespecialiseerd iemand de sonde weer inbrengen. Ook kregen we regelmatig iemand op bezoek van het ziekenhuis om de voortgang te bekijken.
Dit was best een zwarte periode, omdat J in de nacht nog 3 voedingen kreeg. Bij iedere voeding moesten we hem eerst wegen, hem dan aan de borst laten drinken, weer wegen en daarna het tekort aanvullen met moedermelk via de sonde. Al met al waren we er wel een uur mee bezig. Maar we vonden het allemaal waard!
Hoe gaat het nu? Super! J is een vrolijke jongen van 4,5 die absoluut niet onderdoet voor zijn leeftijdsgenoten.

_Lana_ ma 1 apr 2013 - 23:14

Lejow schreef:Stom Lana, dat dat niet mocht!! Er wordt steeds meer over bekend, dat

dat een hele positieve uitwerking heeft op tweelingen als je ze bij elkaar legt!

Ja ik vond dat ook heel jammer! Maar aan de andere kant snapte ik het ook wel weer, want het is ivm stikkingsgevaar.

Pompoen di 2 apr 2013 - 0:26

Jeetje Charles, wat lijkt jouw J. daar gigantisch op mijn L.! J had het al gezegd en ik zag het ook wel, maar nu ik deze foto zie...WOW!
Ik probeer vooral te genieten van de dingen waar ik van genieten kan, probeer niet te ongeduldig te zijn (lastig hoor, ik wil hem zó graag mee naar huis hebben!), maar het is inderdaad wel heftig allemaal. Bij jou was het eigenlijk nog dubbel heftig, het lijkt me echt loodzwaar om twee kindjes tegelijk te hebben die door zo'n periode gaan.

Ik heb vandaag de zaalarts en de lactatiekundige gesproken. Op zich doet L. het gewoon goed, hij gaat vooruit, maar wel in hele kleine stapjes. Helaas vannacht ook weer dips gehad op de monitor. Eigenlijk zeggen ze: "hij is in alle opzichten nog een prematuurtje". De lactatiekundige zegt eigenlijk hetzelfde, ze heeft meegekeken naar het aanleggen en drinken en ze zegt dat ik echt alles goed doe, dat hij op zich ook alle hongersignalen laat zien, maar eenmaal aan de borst vindt hij het allemaal wel best. Sowieso is hij een dieseltje, dus hij moet gewoon even opstarten, maar ook dan gaat hij niet echt krachtig zuigen, hij neemt een paar teugen en gaat dan weer rustig liggen wachten op wat komen gaat. Ook aan de fles laat hij hetzelfde soort gedrag zien, je krijgt het flesje er wel in als het moet, maar dat is met veel geduld, aandacht en energie van hem uit. Hij drinkt ze vaak niet leeg en krijgt de rest dan via de sonde.
Ik ga nu in de rugbyhouding voeden en zonder tepelhoedje proberen omdat het weliswaar wel makkelijker aanhapt, maar niet makkelijker zuigt. Rugbyhouding kan ik hem beter zien omdat ik grote borsten heb en hij ligt er net wat lekkerder voor met aanhappen. Het aanhappen doet hij best goed, het zuigen dus weer niet. Vandaag in 30 minuten 15 cc gedronken aan de borst, met heel veel hulp. Kortom, prematuur drinkgedrag zoals ze dat noemen en dat past ook weer bij zijn dips op de monitor.

Ik vond het wel erg fijn dat ze meekeek, dat ze me vertelde dat ik het hartstikke goed deed, alles, de houding, het aanleggen, het stimuleren om te drinken etc. Dan weet ik dat het daar niet aan ligt, dat het gewoon is dat L. nog over zijn premature trekjes heen moet groeien en dat ik gewoon heel veel geduld moet hebben. Ze zei ook, probeer het niet langer dan een kwartier en ga dan gewoon van hem genieten, dat vond ik eigenlijk ook wel fijn, dat ook zij, die net zo graag als ik wil dat de borstvoeding slaagt, zegt dat je niet eindeloos moet proberen.

Pompoen di 2 apr 2013 - 0:30

Lejow schreef:En Pompoen, wat super goed zeg!!! Ik hoop dat hij nog steeds dipvrij is!! Hij moet tot morgenavond 19.15 toch?

Sowieso vind ik dat hele gebeuren met die monitor maar dubieus. Er zijn ziekenhuizen die de 48uur schone lijst aanhouden (zoals B), nou bij jullie is het dus zelfs 72 uur, maar ik weet ook dat er ziekenhuizen zijn die zeggen 'zo, je bent nu ... weken in zwangerschapsduur, hop klik monitor uit!'

Ja, ze kijken hier ook wel naar het kindje hoor. Het andere jongetje wat vlakbij hem lag is van de monitor af, hij had nog wel alarmen, maar dat was dan vanwege een hele snelle ademhaling. Ze hebben dat een tijdje bestudeerd en in de gaten gehouden en zijn tot de conclusie gekomen dat dat gewoon bij dat kindje hoorde, niet gevaarlijk was en ook geen andere dingen in gang zette die niet goed waren. Hij is nu dus van de monitor af, omdat hij voor de rest ook allemaal goeie dingen liet zien. Bij L. is het duidelijk nog prematuriteit waardoor hij die dipjes heeft, maar stel dat hij straks geweldig drinkt en verder in alle opzichten 'normaal' functioneert en hij heeft dan nog steeds af en toe een trage hartactie die maar nét onder de grens duikt dan zullen ze volgens mij wel herbeoordelen.

_Lana_ di 2 apr 2013 - 0:37

Pompoen, geduld hebben is soms moeilijk. Het lijkt nu nog een hele lange weg, maar wie weet is het heel snel zover.
Over de borstvoeding: Ik vind het al heel erg knap hoor, dat hij zo drinkt. Dat deden mijn kindjes echt nog niet. Maar goed, die waren wel wat eerder geboren. Het heeft me heel veel tijd en moeite gekost, maar mijn kindjes dronken uiteindelijk wel heel goed uit de borst.
Ze hebben wel altijd zeker een half uur over 1 voeding gedaan, per persoon.
Maar bij jou kom dat zo te horen wel helemaal goed hoor!

Wel balen dat hij nog redelijk wat dipjes heeft.

Pompoen di 2 apr 2013 - 0:45

Ja, het is vooral moeilijk om geduld te hebben omdat je gewoon niets liever wil dan je kind mee naar huis nemen. Daar smacht ik echt naar dus als ik dan hoor dat hij weer dipjes gehad heeft dan moet ik echt moeite doen om mijn teleurstelling te verbergen. Tenminste, verbergen, ik probeer mezelf op te monteren door steeds maar weer te zeggen dat het heus wel komt en dat ik geduld moet hebben met mijn kleine man en dat hij naar huis komt als hij daar klaar voor is, maar ik ben dan toch wel teleurgesteld hoor. Ik vraag er ook niet te vaak naar, anders zit ik me daar zo op te focussen.

Wat ik trouwens ook heel moeilijk vind is om mijn man zijn gang te laten gaan met hem. We komen altijd samen omdat hij anders geen vervoer heeft. Maar die keren dat ik er ben (2x per dag) dan wil ik eigenlijk het liefst de hele tijd met hem zitten en knuffelen. Ik geef hem wel aan mijn man hoor, die komt maar 1x per dag omdat hij het anders niet volhoud, maar ik vind het echt moeilijk om dan geen opmerkingen te maken: "Zit hij wel goed?", "Houd je hem wel goed warm?", "Je moet niet zo of zo doen hoor", "Mag ik het nog even proberen?". Die arme man van mij word er een beetje dol van en ik wil ook helemaal niet zo zijn, voel me echt zo'n irritante overbezorgde moeder. Maar ja ál mijn gevoel schreeuwt maar: "Hier met mijn kind, hij moet bij mij zijn, dicht bij mij zijn, dat is het állerbeste!", terwijl ik op zich ook enorm geniet van die verliefde blik van mijn man als hij hem vast heeft.
Hadden jullie dat ook? Hoe deden jullie dat?

Gesponsorde inhoud