Voor de meiden bij wie het zwanger worden niet zo vlot gaat

Oh, ik vind het echt zooo leuk voor je LCN! Eindelijk zwanger, mijn duimen draaien zich suf dat het allemaal goed mag blijven gaan hoor. Hoe is je man eronder?

@susanne84: wat spannend en leuk dat je mag starten! Waar in je cyclus zit je nu? Ga voor je duimen!
@firda: nog 3 mnd ... heb je genoeg afleiding? Hoe lang gaan jullie op vakantie?
@snoes:mijn man geloofde het eerst bijna niet, het moest echt een paar dagen bezinken (bij mij ook)  en nu heeft hij het over babykamers en is helemaal enthousiast :-). Ik ben nog erg behoudend, het is ook wel moeilijk om ineens iets te krijgen, wat je bijna al niet meer verwachtte. Alsof je 180 graden moet omdraaien. Ben afwisselend superblij en dan weer heel erg eerst zien dan geloven :-).
Fijn dat het goed gaat met jou en je kindje! ( en man neem ik aan Haha).

We gaan drie weken met vakantie..
Ja ik heb genoeg afleiding, maar het valt soms niet mee..
De ene keer steekt het me erger dan de andere keer!

Le Chat Noir; Ik herken je gevoelens helemaal! Wij waren spontaan zwanger geraakt, net toen we het ICSI-traject startten. Was zo wantrouwig, en vond het zo spannend. Durfde niet naar de 9-maandenbeurs toendertijd enz. Ik had ook steeds zoiets van; eerst zien, dan geloven...Probeer je er toch lekker aan over te geven! Anders beval je over 8 maanden en heb je spijt dat je zo weinig genoten heb:)
Ik leefde eerst naar de 12 weken toe, toen durfde ik niet te genieten tot 20 weken, toen tot hij levensvatbaar zou zijn en ga zo maar door!
Het is rete-moeilijk maar meid: GENIET!! Het is je zoooo gegund!

@Firda: Ja kan ik me voorstellen, het is ook een lange periode.
@Holaagirl: Ja het is wel herkenbaar he. Ik heb ook zoveel verhalen gehoord dat het dan toch niet goed zat enz. Ik hoop zelf heel erg dat ik het meer los kan laten als ik een echo heb gehad. Gelukkig had ik vanmorgen wel een knaltest . Ik probeer wel te genieten, maar het is echt puur zelfbescherming, al zoveel verdriet gehad...

Duimen, Le Chat Noir, en hopen dat die eerste weken snel voorbij zijn. Het is sowieso nog zo vaag en onwerkelijk, dat heel prille begin, ik denk dat de meeste mensen dat wel hebben, en bij jou voelt het allemaal nog zoveel kwetsbaarder. Hou je er maar aan vast dat de meerderheid van de zwangerschappen gelukkig wel goed blijft gaan. En aftellen naar je echo.

LCN: Ik lees het nu pas maar nog van harte gefeliciteerd! Wat een super super goed nieuws!! :cheering:Nu weegschaal nog, meid succes met alles de komende tijd!

Ik heb een beetje afstand genomen van het topic, heb het er erg moeilijk mee en ben er teveel mee bezig geweest.. Wil even rust en even niet denken aan zwanger worden en zijn.. We gaan wel gewoon door maar even zonder ovulatietesten enz. en dus voor mij ook even zonder vaak op het topic te kijken.

Ik wens jullie allemaal veel succes en duim voor jullie en jullie horen snel weer van mij.. (hopelijk met erg goed nieuws)

Even kort een berichtje van mijn afspraak van vandaag.

Er is al snel vastgesteld dat mijn bms dun is. Dit besproken met heel wat specialisten, die allemaal zeiden dat het alleen een probleem moet geven bij zwanger worden en dus geen oorzaak kan zijn van de miskramen. Ik had dit dus losgelaten, totdat ze er in Gent vandaag gelijk over begonnen. Er is geen reden voor mijn miskramen, ook in hun onderzoeken niet. Daarom willen ze voordat ze me heparine en prednison geven eerst het enige afwijkende uitsluiten. Het houdt in dat ik zodra ik ongesteld bent geworden en dus hersteld ben van deze miskraam, ze mijn bms willen gaan volgen met echo's. Als deze dunner is dan 6 wordt de hysteroscopie herhaald. Mocht daar (weer) niks uitkomen ga ik medicatie krijgen om mijn bms dikker te maken. Ik ben blij met de aanpak, maar wat mijn nu heel erg naar de strot grijpt is dat er nu een lange pauze is. Onze vakantie komt ook nog eens tussendoor, dus zitten we zodra we met de medicatie starten ongeveer naar oktober te kijken...

Ik ben echt heel blij eindelijk dokters gevonden te hebben die iets proberen, maar ik ben tegelijkertijd zo klaar met alles

Gebruikte Luce niet ook iets om haar BMS dikker te maken?

Weegschaal, wat fijn dat er nu een 'echt' behandelplan ligt. Alleen kan ik me voorstellen dat het ontzettend lang duurt. Mag je in de tussentijd dus niet zwanger raken? "Gelukkig" hebben jullie nog een vakantie in het vooruitzicht, hopelijk gaat de tijd daardoor ook sneller.

Ik had je laatst een hele PM geschreven, maar explorer viel uit. In elk geval was de essentie een dikke virtuele knuffel

T

Lejow schreef:Gebruikte Luce niet ook iets om haar BMS dikker te maken?

Jep! Zink! Is voor BMs om dikker en kleviger te maken! Absolute aanrader.

Oh Weegschaal, wat lang wachten weer. Mag je intussentijd niet zwanger worden? Dikke knuffel

En niet te vergeten tarwekiemolie of gewoon hoge dosis vitamine E. Mijn bms was bij de laatste terugplaatsing 10 mm,

Wel jammer dat het nu langer gaat duren Weegschaal... hopelijk kun je er in berusten. Als het dan wel lukt en niet weer het verdriet van een miskraam.. Dat je nu helemaal goed kunt herstellen en uitrusten etc. Maar goed, begrijp heel goed dat je eigenlijk snel door wilt gaan, knuffel!

@ Susanne; Wat een goed nieuws! Hoe gaat het traject nu verder?

@ firda; Waar ga je heen op vakantie? Hopelijk gaat de tijd zo nog sneller voorbij.

@ Lindsya; Hoe was de echo vandaag?

@ mzcharlotte; Bedankt voor je knuffel! Hoe is het verder met jou?

@ LCN; Geestelijk en lichamelijk tot rust komen is zeker goed, al voelt het nu even niet zo. Maar jij snapt idd wel wat ik bedoel. Weet je al wanneer de eerste echo is?

Ik mag dus niet zwanger worden totdat dit uitgezocht is. Met deze zomer heel wat kraamvisites voor de deur incl van 3 goede vriendinnen valt me dit extra zwaar. Voelt zo frustrerend om niks te doen terwijl iedereen kindjes krijgt.
Qua zink en tarwekiemolie, ik ben eerst benieuwd wat ze meten zonder extra's. Daarna zal ik met de arts overleggen. Maar het gaat bij ons sowieso over (spuiten van) hormonen. Nu afwachten tot ik ongesteld word, dan kunnen we pas afspraken plannen. En ik hoop dat de echo's nog voor onze vakantie kunnen!

Weegschaal wat balen.. Ik kan me voorstellen dat je ook tegen de kraam visite's op ziet!
Ik wil je een dikke

Geen idee waar we heen gaan.
We zijn met de caravan dus we kunnen overal heen..
Ik ben ook best druk, dus de tijd gaat zo wel wat sneller.

Gefeliciteerd LCN wat een geweldig nieuws! Spannend de weken naar de echo toe. Wat heerlijk dat het eindelijk gelukt is.

Hee Weegschaal, ik heb ongeveer hetzelfde traject als jij. Al heb ik de hysteroscopie al gehad (die was goed) en het onderzoek naar bms ook (was ook goed). Ik krijg ongeveer dezelfde medicatie als jij. Bloedverdunners (spuiten) c.lexane en p.rednison (dit in een vrij hoge dosering) omdat bij mij zeer waarschijnlijk immuunsysteem de boosdoener is. Het wachten is rot. Dat vind ik ook nog steeds. Ik zie dat jij sinds maart 2011 bezig bent. Ik was de eerste keer zwanger in maart 2010 (ongepland nog wel, kan je nagaan).

Veel sterkte. Ik denk dat we allebei bij de juiste arts zitten.

heej meiden,

Jeetje weegschaal, zo lang wachten. Kan me voorstellen dat het echt mega balen is.
Misschien deze periode dan maar zien als een tijd om weer hernieuwde energie op te doen en er echt echt echt even niet mee bezig te zijn? (beetje lastig met al die kraamvisite's, maar ik denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel..). Ik heb ook een wachttijd gehad, maar dan ivm donortraject en ook echt geprobeerd vooral veel van leuke dingen te genieten en me neer te leggen bij het "het kan nu sowieso niet gebeuren, dus focus maar op andere dingen". Ging niet altijd goed, maar groot deel van de tijd heb ik zo wel weten te overbruggen. Tis "overleven" soms he.. knuffel!

Jeetje AnnaK ook al zo lang bezig. Pfff. Zijn jullie nu dus ook nog steeds in het traject bezig?

LCN.. nog even afwachten tot echo tijd! Ben je lekker aan het genieten meis?

Ik dus gestart met donortraject. Was wachten op positieve ovulatietest, die paar dagen later was dan ik dacht (dus ik me gelijk afvragen of het wel goed zat of dat ik iets fout deed of noem het maar op. Stresskip, welnee... ). Maar afgelopen maandag was ie dan echt positief, dus gister (!) in ziekenhuis geweest voor inseminatie.
Pfff. Na inmiddels ruim 4 jaar  wachten en hopen is dit dus de eerste echte kans dat ik zwanger zou kunnen raken! Waah. (mijn vriend heeft trouwens de inseminatie gedaan! Als t dus lukt heeft hij toch nog een beetje het kindje "gemaakt" ;-))
Ik wil aan de ene kant positief denken en blij zijn enzo (als t niet lukt dan nog tijd genoeg om verdrietig te zijn..), maar aan de andere kant wil ik ook niet teveel hoop hebben en mezelf beetje beschermen. Vind t wel echt heeel spannend.

Knuffel aan alle andere meiden hier!

Hee Susanne, wat mooi dat je vriend de inseminatie mocht doen. Dat lijkt me best een stap om voor een donor te kiezen. Knap dat jullie dat samen doen! En nu spannend de wachtweken in.

Ik zit pas een jaar in het echte medische traject (met behandelingen), daarvoor een aantal keer spontaan zwanger geworden en miskramen gehad. Een paar onderzoeken gehad in Nederland, maar na meer miskramen uitgeweken naar het buitenland.

Fijn dat de oorzaak nu waarschijnlijk gevonden is en dat je nu bij een arts zit die daarnaar handelt, AnnaK.

Dankjewel Susan, maar het is nog steeds onzeker of dit echt gaat werken. Arts heeft erg veel vertrouwen. Ik durf steeds minder te hopen. Maar ik geef nog niet op.

Het is in elk geval weer een nieuwe weg om in te slaan, nieuwe hoop. Stel dat dit het echt is, dan weet je ook de reden waarom het in de toekomst steeds fout ging, maar dan weet je ook dat je toch echt wel een goede kans hebt dat het toch goed gaat. Ik snap best dat je niet meer echt durft te hopen, maar ik vind het toch fijn voor je dat er nieuwe kansen zijn om te plukken.

Susan schreef:Het is in elk geval weer een nieuwe weg om in te slaan, nieuwe hoop. Stel dat dit het echt is, dan weet je ook de reden waarom het in de toekomst steeds fout ging, maar dan weet je ook dat je toch echt wel een goede kans hebt dat het toch goed gaat. Ik snap best dat je niet meer echt durft te hopen, maar ik vind het toch fijn voor je dat er nieuwe kansen zijn om te plukken.

Ja dat is ook zo. Maar ik heb op dit gebied al zoveel teleurstellingen gehad dat ik me simpelweg niet meer kan voorstellen dat het ook nog goed kan gaan. Maar een oktober 2012 zag het er veel slechter uit. De eerste ivf is helemaal mislukt en toen zag het er naar uit dat het niet meer goed zou komen. Achteraf bleek dat ze in het ziekenhuis een fout hadden gemaakt. Lang verhaal. Maar je hebt gelijk. Ik ben zelf gewoon erg bang denk ik.

Hallo allemaal,

Weegschaal, wel goed dat er nu een behandelplan is. Gelukkig dat ze er toch naar kijken en je willen helpen. Ik ga voor je duimen. Jammer alleen dat het allemaal wel lang duurt maar misschien is het ook wel goed om even op vakantie te gaan tussen door. Moet je dan elke keer terug naar Gent of kan het ook in de buurt in een ziekenhuis gedaan worden, echo's en onderzoeken?

Susanne, is donor een bekende of niet? Ik weet helemaal niet hoe zoiets werkt. Je hoef alleen te antwoorden als je wil hoor. Je zit dus nu op de wachtbank voor twee weken. Ik duim voor je.

LCN, hoe gaat het met jou?

Vandaag de echo gehad en de 15 eitjes doen nog steeds goed mee. Maandag of dinsdag wordt de punctie verwacht. Ik moet vrijdag nog een keer een echo maken en dan weet ik de dag precies. Ze waren nog net geen 15 mm de eitjes dus ik moet nog even door spuiten. Ik moet nu wel 75 eh van Gonal F spuiten dus weer een dossering lager.

Groetjes

Hej Anna,

Zit ik net een heel bericht te typen en wil ik plaatsen is het ineens weg?!

Vond het inderdaad wel mooi dat mn vriend de inseminatie heeft gedaan. Al vonden we het vooraf wel beetje gek idee, blij dat we toch gedaan hebben. :-)
Donortraject is wel heftige keuze. Soms hebben we alsnog twijfels (vooral ik:oops:), zoveel onzekerheden. Heb je 'normaal' natuurlijk al, maar nu helemaal onvoorspelbaar. Gelukkig staat mn vriend er wel volledig achter en lijkt het hem fantastisch om samen een kindje te krijgen (voor mij al heel fijn dat ie donortraject alsnog ziet als "samen een kindje krijgen" :-) lief he)

Al die miskramen joh, jeetje wat heftig. Wat ben je sterk.
Vind ik sowieso van veel meiden hier. Ik heb niet zo'n erg zwaar traject denk ik soms, iig medisch niet (geen hormonen etc.). Als ik aan mezelf merk hoeveel moeite ik er soms mee heb, denk ik wel eens aan jullie meiden hier. Hoe jullie allemaal de moed er in houden en sterk zijn. Respect hoor.

Niet de moed verliezen hoor Anna! Misschien biedt de oplossing waar jullie al zo lang op wachten!!

Liefs

Hee Lindsya,

Vraag maar hoor, vind ik geen probleem :-)

Wij hebben gekozen voor een onbekende donor. Dat wil zeggen: voor onszelf onbekend, dus niet iemand uit familie of vriendenkring of zo. In Nederland bestaan geen echte anonieme donoren meer, van alle donoren worden gegevens bijgehouden. Wij krijgen die gegevens niet en de donor krijgt ook geen gegevens over 'zijn' kinderen. Maar het kind zelf kan vanaf een bepaalde leeftijd wel de gegevens opvragen als hij/zij dat zou willen en dan dus contact opnemen met de biologische vader (sinds deze regel bestaat is er ook een extreem tekort aan donoren). Wij hebben donor geselecteerd op basis van een lijstje met 'kenmerken', die qua uiterlijk redelijk overeenkomen met mijn vriend (maar goed, blond haar en blauwe ogen bij wijze van, zegt natuurlijk nog niet heel veel..). Dankjewel voor duimen!! 

Bij jou gaat het goed he! Klinkt als potentieel een hele goede score in ieder geval!
Iets minder dan een week tot de punctie dus. Spannend opnieuw! Had je daar vorige keer veel last van?
Ik zal ook duimen aan deze kant!

xx