En nu...?

Ik ben nooit zo van de wanhoopskreten.. Maar ik weet het echt even niet meer.
Het huilen staat me nader dan het lachen...

Het is hier momenteel echt een drama met dochter. Sinds vorige week gaat ze naar de PSZ. Het afscheid nemen ging vorige week heel goed, ze had het echt naar haar zin. Thuis merkte we aan haar dat het allemaal toch erg veel indruk op haar had gemaakt. Ze werd een beetje baldadig, het slapen was opeens weer drama en ze is de hele dag jengelig, niks is goed. Het enige wat ze wil is boven op ons bed tv kijken met haar speen (speen mag niet naar beneden).

Op dinsdag gaat ze normaal gesproken naar m'n schoonmoeder. Dat wilde we nu ook zo laten. Maar vanmorgen wilde ze écht niet met oma mee. Dus ik heb er maar thuis gelaten. Maar eigenlijk heb ik die ene dag nodig om bij te tanken. Ik ben echt helemaal op.

De nachten neemt man gelukkig voor z'n rekening, dat werkt het beste. Maar als ik eenmaal wakker word dan slaap ik niet meer. Ik lig rustig 4 uur lang wakker.
Dat had ik bij de zwangerschap van dochter ook, maar toen kon ik overdag rusten. Nu lukt dat natuurlijk niet met een kind om me heen.

Vorige week was ik ziek, maar ik herstel er gewoon niet van.

Ik heb altijd vrij veel geduld gehad naar dochter, maar dat begint nu echt op te raken.
Ik wil m'n lieve normale kind terug. Als het nu al zo moeilijk is voor haar, hoe zal dat dan wel niet gaan als de baby er is? Ik hou m'n hart vast...

Bah, wat voel ik me klote zeg!

Ik heb zelf nog geen ervaring, maar wil je wel een geven.

Kan het niet zo zijn dat het nu toch wel erg spannend wordt voor je dochter? De baby komt bijna, ze gaat naar de psz, mama kan toch steeds minder, 's nachts staat papa naast haar bed... Dat zijn een hoop veranderingen voor een peuter. Misschien wil ze jou juist graag bij zich hebben en wil ze daarom niet met oma mee. Ik denk dat ze gewoon moet wennen aan de situatie, ze moet mama nu al een beetje delen en dat kan best moeilijk zijn. Kun je niet met haar praten, haar uitleggen dat jij moe bent door de baby in je buik, en dat als zij even lief gaat spelen/met oma mee gaat of wat dan ook, dat jij er dan later weer voor haar kunt zijn?

En wat als je nou gewoon lekker met haar op jullie bed gaat tv kijken? Zij blij, jij rust.

Ze dot op zo'n psz natuurlijk ook super veel indrukken op, wellicht heeft dat even tijd nodig om allemaal te 'landen'. Klote wel van de nachten, maar ik zou het me verder lekker zo gemakkelijk mogelijk maken en dan maar lekker op bed met z'n tweetjes. Even de boel de boel laten, hoe erg kan dat zijn?

Ik denk inderdaad ook dat het allemaal een beetje teveel voor haar wordt nu. Het zijn een hoop veranderingen...
Helaas heeft ze nog niet dat inlevingsvermogen dat ik haar zo iets kan uitleggen. Zij wil zegt dat ze het niet wilt, dus dan gebeurt het niet.

We liggen nu op bed, maar zij zou daar rustig de hele dag willen blijven. Maar dat kan toch niet? Ik wil dat in ieder geval niet.

Ik hoop dat dat landen gauw gebeurt, want ik trek dit niet om nog zoveel langer zo door te gaan.

Waarom kan dat niet? Wat gebeurt er als je met haar op bed blijft dan?

Jij kunt je rust hard gebruiken, en op die manier pakt zij ook haar rust en heb je even geen 'last' van haar.

Omdat ik me stierlijk zit te vervelen.... Ik heb echt geen idee wat ik de hele tijd moet doen.
Ik wil naar buiten, het is prachtig weer.
En ik irriteer me mateloos aan die speen. Ze heeft dan dus ook de hele dag dat ding in haar mond. Ze weet dat tie beneden niet mag, maar boven weigeren werkt niet, dan wordt ze hysterisch. En ik word momenteel echt helemaal knetter van die hysterische buien.

Ik zou ook gewoon samen op bed blijven. Kamer geheel kindvriendelijk maken zodat er niks kan gebeuren als jij in slaap valt. En misschien is het een idee als je de volgende keer meegaat naar omaals ze niet alleen mee wil. Of dat oma bij jullie vlijft. Kan zij opletten en jij rusten. Ik zou niet tegen dochter zeggen dat je moe bent vanwege de baby, zou t gewoon laten bij het moe zijn, anders krijgt ze misschien nu al een afkeer voor de baby.

Sterkte, en klagen mag af en toe best!

en toch proberen om haar bij oma te laten? als het dan daar echt niet gaat kan ze weer terugkomen naar jou. of is dat geen optie. wat vervelend dat je zo moe bent en ook nog een kleine hebt rondhuppelen.

Misschien helpt het ook te bedenken dat deze 'fase' voor haar net zo vervelend is als voor jou. Ga je nou niet lopen ergeren aan dingen als een speentje, daar maak je het voor jezelf ook niet makkelijker mee toch..

Teddyaapje, misschien heb je ook wel gelijk en is het beter om dat niet op zo'n manier tegen haar te zeggen. Ik ben echt als de dood dat ze de baby niks vindt. M'n schoonmoeder zei dat dit gedrag waarschijnlijk nog erger wordt als de baby er is... Bemoedigende woorden...

Liesje, nee dat lukte echt niet. Ze wilde niet eens haar kleren aan. Ze zit nog steeds in haar pyjama.
Ik heb het idee dat ze heel veel last heeft van verlatingsangst door de PSZ. Dus ik wil ook niet te veel forceren.

Man heeft een beetje spijt van de PSZ. Hij vindt dat het haar geen goed doet.

Sylvana, ja daar heb je ook wel gelijk in. Ik kan m'n energie wel beter gebruiken. Maar soms is dat nogal moeilijk...

Mijn moeder vertelde me hier laatst over (ik was kennelijk precies zo ).
Door de komst van de baby en het gaan naar de peuterspeelzaal werd ik baldadig, deed ik 'rare' dingen (die ik nooit daarvoor deed maar daar zag bij andere kindjes) en vooral veel duimen (ik had geen speen), weer terug naar het baby zijn en bij mama zijn, mama's kleine baby.
sorry geen hulp voor je maar ik wou alleen zeggen dat het niet zo gek is dat ze baldadig wordt en behoefte heeft aan de geborgenheid (speen, samen in bed).

Floor schreef:Mijn moeder vertelde me hier laatst over (ik was kennelijk precies zo ).
Door de komst van de baby en het gaan naar de peuterspeelzaal werd ik baldadig, deed ik 'rare' dingen (die ik nooit daarvoor deed maar daar zag bij andere kindjes) en vooral veel duimen (ik had geen speen), weer terug naar het baby zijn en bij mama zijn, mama's kleine baby.
sorry geen hulp voor je maar ik wou alleen zeggen dat het niet zo gek is dat ze baldadig wordt en behoefte heeft aan de geborgenheid (speen, samen in bed).

Nou echt hè, dit is het dus exact!

Linda, pff wat heftig!

Denk je dat je dochter vanzelf rustig was geworden als ze toch mee was gegaan naar oma? Je schrijft dat je de rust eigenlijk hard nodig hebt.

Het lijkt me wel moeilijk voor je als het voor het eerst is dat je je dochter zo ziet. En dan ben je ook nog hoogzwanger. Snap dat je er doorheen zit. Ik moet me aansluiten bij Floor: het is een fase, het hoort erbij, maar daar heb je nu niet zoveel aan. Het enige advies dat ik zou kunnen bedenken: vraag toch aan familie of vrienden om op te passen. Heb je nog meer mensen om je heen bij wie ze terecht kan? Leg ze uit dat je dochter vooral uit moet rusten (dat ze geen drukke uitjes met haar gaan ondernemen of zo) en dan kan je zelf ook wat rusten.

Sterkte

Linda, kan me voorstellen dat je dit reuze zwaar vind!
Ik snap wel dat je principes hebt wbt de speen en in bed tv kijken, maar misschien maak je het daardoor op het moment ook wel lastiger voor jezelf. Ga een paar uurtjes met haar op bed liggen, probeer zo wat uit te rusten. Misschien vanmiddag heel even naar buiten eendjes voeren o.i.d. en daarna weer lekker rustig aan!

Ik had hetzelfde rondom de geboorte van mijn jongste, mijn oudste was net op haar aller-aller-allermoeilijkst.

Misschien ter geruststelling: omdat ze sowieso al zo pittig is, was ik ook bang dat ze de jongste niet zou accepteren. Ik heb haar vanaf het begin wat taken gegeven: zoals de rits van de slaapzak open doen als de jongste wakker werd, speeltjes aangeven, bips afvegen (wel na een plasje, na het poepen deed ik het wel zelf ) enzovoorts. Mijn oudste is nu zo gek met mijn jongste dochter, zo dwars als ze tegen iedereen kan doen, zo lief is ze voor haar zusje. Ze geeft zelfs de leidsters bij de opvang ook do's en dont's mee wat betreft mijn jongste dochter.

Verder wat Aimee zegt: gewoon wat principes laten varen om zelf rust te krijgen. En is het een optie dat je schoonmoeder bij jou thuis komt zodat je alsnog wat kan rusten?

Ik had hetzelfde rondom de geboorte van mijn jongste, mijn oudste was net op haar aller-aller-allermoeilijkst.

Misschien ter geruststelling: omdat ze sowieso al zo pittig is, was ik ook bang dat ze de jongste niet zou accepteren. Ik heb haar vanaf het begin wat taken gegeven: zoals de rits van de slaapzak open doen als de jongste wakker werd, speeltjes aangeven, bips afvegen (wel na een plasje, na het poepen deed ik het wel zelf ) enzovoorts. Mijn oudste is nu zo gek met mijn jongste dochter, zo dwars als ze tegen iedereen kan doen, zo lief is ze voor haar zusje. Ze geeft zelfs de leidsters bij de opvang ook do's en dont's mee wat betreft mijn jongste dochter.

Verder wat Aimee zegt: gewoon wat principes laten varen om zelf rust te krijgen. En is het een optie dat je schoonmoeder bij jou thuis komt zodat je alsnog wat kan rusten?

Misschien is de timing van de peuterspeelzaal niet heel handig geweest. Er gebeurt al zoveel en dan ook nog voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Misschien het overwegen waard om het nog even uit te stellen.

Volgende keer zou ik haar wel aan oma meegeven, waarschijnlijk wordt ze echt wel rustig en je kunt natuurlijk afspreken dat oma belt als ze echt niet rustig wordt.

Ik zou haar de volgende x ook met oma mee laten gaan en als het echt niet gaat terug laten brengen.
ik zou alleen niet de hele dag haar tv laten kijken met haar speen in haar mond, omdat ik nogal ben van dat zij niet bepaald dat zij de hele dag met haar speen in de mond voor de tv zou zitten. Heeft ze nog een bedknuffeltje ofzo? Want haar speen is waarschijnlijk haar troostmiddel, onze dochter heeft daarvoor een knuffel, als ze verdrietig oid is, pakt ze die. Nu mag die ook mee naar beneden af en toe.

en nog even een grote virtuele

Viva schreef:Ik zou haar de volgende x ook met oma mee laten gaan en als het echt niet gaat terug laten brengen.
ik zou alleen niet de hele dag haar tv laten kijken met haar speen in haar mond, omdat ik nogal ben van dat zij niet bepaald dat zij de hele dag met haar speen in de mond voor de tv zou zitten. Heeft ze nog een bedknuffeltje ofzo? Want haar speen is waarschijnlijk haar troostmiddel, onze dochter heeft daarvoor een knuffel, als ze verdrietig oid is, pakt ze die. Nu mag die ook mee naar beneden af en toe.

en nog even een grote virtuele

Maar waarom mag ze dat niet zelf bepalen? Ik vraag me af wat het je oplevert om daar strijd over te voeren. Ze geeft duidelijk aan dat ze niet lekker in haar vel zit. Als ik me zo voel wil ik ook het liefst in bed liggen, voor de tv hangen en doen waar ik me prettig bij voel. Ik zou het zelf heel onprettig vinden als iemand anders dan dit tegen zou werken, omdat diegene vind dat ik niet zelf mag bepalen wat ik wil doen als ik me niet fijn voel (ervan uitgaande dat dit dan niet wéken aanhoudt he, maar een paar dagen ivm spanningen o.i.d.).

Man kwam eerder uit z'n werk (briljante timing!!). We lopen nu in blijdorp. Ik reageer vanavond weer. In ieder geval bedankt voor jullie berichten.

Wat fijn! En alles is herkenbaar, ik vond die laatste weken voordat ik ging bevallen van mijn jongste ook heel pittig, mijn oudste toen bijna 2 was ook erg lastig toen. Ze voelen het ook aan allemaal natuurlijk.
Het word zachtjes aan tijd om te bevallen! Sterkte met de laatste loodjes!!

Oh enne ik zat ook hele dagen binnen of buiten in de tuin, en mijn zoontje ging ook geregeld met Oma mee fietsen enz.

Hier gaat T sinds vorige week naar de peuterplus op het dagverblijf en moe dat ze is van alle veranderingen. Zeis snel huilerig. Ik probeer haar af te leiden met leuke dingen, maar als je hoogzwanger bent lukt dat natuurlijk ook niet meer allemaal, dus een beetje water bij de wijn doen en allebei je rust pakken.

Ik had haar ook gewoon aan oma meegeven. Mas was vanmorgen 1 groot drama op de psz, het sloeg echt nergens op maar hij ging helemaal uit zijn stekker. En maar boos huilen ik ga weer met jou mee naar huis. Nou dacht het niet! Ik zei al tegen de leidster als hij niet bijtrekt dan bel je maar. Maar ik vertik het om hem zijn zin te geven als ze zo dwars doen.
Succes!

Nogmaals bedankt voor jullie reacties. Een middags dierentuin heeft ons allemaal erg goed gedaan. Dochter was uitgeput in de auto in slaap gevallen.

Filoria: Ik denk niet dat dochter rustig was geworden als ik haar aan schoonmoeder mee had gegeven. Oma kwam haar op de fiets ophalen en ze gaat dan echt keihard gillen en tegenstribbelen. Je moet haar in de houtgreep houden om haar in het zitje te krijgen.
Ze heeft het al moeilijk zat met de PSZ, dus ik wil niet dingen tegen haar zin doen. Normaliter gaat ze met heel veel plezier naar oma (ze kwam door voor m'n verlof standaard 2 dagen per week).

Twellie: ja, ik wil dochter inderdaad ook taken gaan geven. Ik denk dat ze dat wel heel leuk zal vinden. Tot vorige week maakte ik me ook helemaal geen zorgen over de komst van de baby. Maar dat is nu echt 180 graden gedraaid.

Tania: wat betreft de timing van de PSZ. Ik had daar maanden geleden een topic geopend om te vragen wat wijsheid was. Een aantal weken voor de bevalling beginnen of maanden later pas (na de zomervakantie). De meningen waren verdeeld, maar ik kan mij herinneren dat de meeste zeiden om het voor de bevalling te doen. Het zou goed zijn voor haar als ze in alle drukte een eigen plekje zou hebben waar ze haar eigen ding zou kunnen doen.
Op de PSZ zeiden ze hetzelfde.
Maar doordat ze er zo heftig op reageert begin ik zelf ook te twijfelen wat wijsheid is.

Viva, ze heeft inderdaad een favoriete knuffel waar ze mee slaapt. Maar niks is zo belangrijk als dat speentje. Ik begrijp je argument, maar het is echt moeilijk om vast te houden aan principes als je jezelf zo rot voelt.
Ik ga vandaag wel proberen om helemaal niet boven te zijn, denk dat dat het beste is.
Straks boodschappen doen en vanmiddag naar de kinderboerderij.

Aimee, ja daar heb je ook een punt. Alleen ze is echt dwangmatig met die speen. Als ik haar 1 vinger geef dan grijpt ze m'n hele hand, snap je? En dat vind ik lastig om mee om te gaan. Zeker nu ik zelf een beetje labiel ben.

Neytiri, bedankt voor de herkenning. Ik hoor het wel meer dat kinderen van gedrag veranderen als er een broertje of zusje op komst is.

Nillis, ja dat probeer ik inderdaad ook. Maar dat valt niet mee nu.

Zazou, was dat eenmalig met Mas? Of doet hij wel vaker zo op de PSZ? Merk je verder geen gedragsveranderingen thuis?

En nou begint dat gejengel weer. Staat ze onderaan de trap te krijsen dat ze wil slapen. Maar ik weet dat ze niet wil slapen, ze wil alleen maar naar boven om haar speen te pakken.