Schrijven met kinderen uit achterstandwijken?

Zou dat leuk zijn? Ik moet een project bedenken en dit leek me zo'n leuk idee, goed voor de taalontwikkeling maar ook het sociaal-emotionele (interesse tonen in een ander, etc.) Zouden jullie eventueel geïnteresseerd zijn om zo iets te doen, schrijven met een kind uit een achterstandswijk?

(Ik bedoel dit overigens niet om mensen te werven, ben gewoon benieuwd of het aan zou slaan)

Toet schreef:Zou dat leuk zijn? Ik moet een project bedenken en dit leek me zo'n leuk idee, goed voor de taalontwikkeling maar ook het sociaal-emotionele (interesse tonen in een ander, etc.) Zouden jullie eventueel geïnteresseerd zijn om zo iets te doen, schrijven met een kind uit een achterstandswijk?

(Ik bedoel dit overigens niet om mensen te werven, ben gewoon benieuwd of het aan zou slaan)

Ik zou het leuk vinden om kinderen van hier met kinderen van daar te laten schrijven. Ik zou daar als volwassene geen behoefte aan hebben. Misschien is het wel leuk om met de ouders te schrijven als mede-ouder of met mensen aan de andere kant van de wereled die in dezelfde fase van je leven zitten te schrijven.

Volgens mij zijn er genoeg mensen die dit een erg leuk vinden. Ik las het en dacht ook gelijk; Wat leuk! Terwijl ik er zelf niet zo snel opgekomen zou zijn. Nou ja, niet opgekomen zou zijn.

Doet me denken aan een programma wat ene tijdje terug op rtl4 was, een Engels programma was dat, geen idee meer hoe het heette. Mij lijkt het een leuk idee, mits je er wel voor moet waken dat er bij de kinderen in de achterstandswijk geen 'minderwaardigheidsgevoel' ontstaat omdat de rijkere kinderen juist uitgebreid gaan schrijven hoe goed ze het hebben en welke kansen-middelen-speelgoed-apparatuur ze allemaal hebben wat iemand in een achterstandswijk zich nooit kan veroorloven. Dat kan me soms wat pijnlijk lijken voor de armere kinderen uit het project.

Ja dat lijkt mij ook Nyx, maar ik twijfel toch of er genoeg animo voor is.

Wat jij zegt SDL, is niet helemaal waar ik naar opzoek ben. Kinderen uit een ander werelddeel is waarschijnlijk te moeilijk voor ze (ze spreken de Nederlandse taal al niet heel goed, laat staan een andere taal of het moet hun moedertaal zijn, maar dat is juist het tegenovergestelde van wat ik wil stimuleren) Voor de ouders is wel weer een erg leuk idee, denk dat het de moeders vooral erg zou helpen want de meeste hebben echt weinig tot geen sociale contacten, alleen is dit weer niet de doelgroep waar ik me op richt haha.

Lennox schreef:Doet me denken aan een programma wat ene tijdje terug op rtl4 was, een Engels programma was dat, geen idee meer hoe het heette. Mij lijkt het een leuk idee, mits je er wel voor moet waken dat er bij de kinderen in de achterstandswijk geen 'minderwaardigheidsgevoel' ontstaat omdat de rijkere kinderen juist uitgebreid gaan schrijven hoe goed ze het hebben en welke kansen-middelen-speelgoed-apparatuur ze allemaal hebben wat iemand in een achterstandswijk zich nooit kan veroorloven. Dat kan me soms wat pijnlijk lijken voor de armere kinderen uit het project.

Ik wil ze dus ook niet koppelen aan een ander kind maar aan een volwassene (studenten bijvoorbeeld)

Ohja en op het dikgedrukte, grappig detail: ik ben er vandaag achtergekomen dat de kinderen uit 'mijn' achterstandwijken opvallend luxe materialen bezitten. Dure kleding (oké, waarschijnlijk uit het buitenland) smartphone's, tablets.. Dat geldt natuurlijk niet voor alle kinderen. Tegenstrijdig is het wel, er zijn kinderen die eten van de voedselbank maar wel met een iPhone rondlopen.

Hmm, over de voedselbank maar wel een iPhone kunnen hebben kun je natuurlijk ook een hele discussie voeren

Lennox schreef:Hmm, over de voedselbank maar wel een iPhone kunnen hebben kun je natuurlijk ook een hele discussie voeren

Ja dat is zo. Volgens mij zijn het juist dit soort gezinnen die willen pronken met dure merkartikelen. Waar een 'normaal' gemiddeld gezin gewoon kan relativeren dat een kind van 9 nog geen iPhone nodig heeft.

Leuk!! Heeft heeeeel veel te maken met mijn studies dus ben geinteresseerd haha

Als ik helemaal los mocht gaan met dit idee zou ik denk ik ouders meer betrekken bij dit project. Ouders hebben waarschijnlijk ook een taalachterstand, of spreken uberhaupt geen Nederlands. Hoe leuk zou het zijn als je groepjes kon maken met 2 of 3 studenten en dan met 2 of 3 kids en hun ouders 'talige' spelletjes doen?? Dus niet alleen samen lezen of schrijven, maar ook galgje, woordspelletjes, lingo, korte spreekbeurtjes, etc etc. Niet alleen goed voor de taalontwikkeling, ook erg goed voor de sociaal-emotionele ontwikkeling. Hoe meer complimenteus de studenten en hun ouders zijn, hoe zelfverzekerder de kinderen zich zullen voelen. Hetzelfde geldt dan voor hun ouders. Ook leren ze waardering uit te drukken voor andermans werk, beter communiceren met hun ouders en andere kids etc.

Maar goed, dat is meer fantasie en best een groot project zo

Toet schreef:Zou dat leuk zijn? Ik moet een project bedenken en dit leek me zo'n leuk idee, goed voor de taalontwikkeling maar ook het sociaal-emotionele (interesse tonen in een ander, etc.) Zouden jullie eventueel geïnteresseerd zijn om zo iets te doen, schrijven met een kind uit een achterstandswijk?

(Ik bedoel dit overigens niet om mensen te werven, ben gewoon benieuwd of het aan zou slaan)

SDL was niet helemaal wakker, jij hebt het over achterstandswijken en ik dacht aan derde wereldlanden. Goedemorgen!

Ik heb voor mijn studie eens de documentaire van Kanamori, "Children full of life", gezien. Dat gaat over een Japanse leraar die de leerlingen uit zijn klas echte levenslessen wil meegeven. Ik vond het heel indrukwekkend! Het doet me denken aan jouw project.

Zie link: http://www.omdenken.nl/praktijk/casusarchief/723


Een van de middelen die Kanamori gebruikt is de notebook letter. Elke dag lezen drie leerlingen een brief voor waarin ze vertellen wat hen daadwerkelijk bezighoudt. Niets hoeven ze onbesproken te laten, ook hun grootste persoonlijke problemen niet. Júíst hun grootste persoonlijke problemen niet. Kanamori moedigt de kinderen aan hun emoties te laten zien en te delen. Zo zien we in de documentaire hoe een jongetje zijn brief voorleest, over zijn oma die zojuist is overleden. Zijn verhaal maakt veel los in de klas, ook andere kinderen herinneren zich de dood van een grootouder. Eén meisje, Mifuyu, barst in hartverscheurend snikken uit. De brief van haar klasgenoot doet haar denken aan de dood van haar vader, toen ze drie was. Ze heeft er nooit in de klas over willen vertellen, zegt ze, uit angst om anders dan de rest te zijn.

Toet schreef:

Lennox schreef:Hmm, over de voedselbank maar wel een iPhone kunnen hebben kun je natuurlijk ook een hele discussie voeren

Ja dat is zo. Volgens mij zijn het juist dit soort gezinnen die willen pronken met dure merkartikelen. Waar een 'normaal' gemiddeld gezin gewoon kan relativeren dat een kind van 9 nog geen iPhone nodig heeft.

True, maar als je een iPhone kunt bekostigen kun je mijns inziens ook boodschappen betalen en heb je die voedselbank dus niet nodig.

Ik herken dat uit familiesferen, mijn oom had ooit een vriendin zie zei afhankelijk te zijingang de voedselbank, heeft ooit n de krant gestaan met een artikel met foto van een leeg keukenkasten met een potje pindakaas erin. En maar een zielig verhaal ophangen. Maar wat het artikel niet vertelde (en wij dus wel wisten) was dat mevrouw keihard misbruik maakte van haar 'minderheidspositie'. Mijn oom en zij woonden apart maar ze heeft mooi wel een deel van de verbouwing bij mijn ooms huis gefinancierd. En de spullen van de voedselbank gaf ze weg, want ze had anders teveel in d'r keukenkastjes staan wat ze toch niet at, ze deed zelf namelijk ook gewoon elke week boodschappen van mijn ooms geld. Niet dat ik vind dat iedereen maar misbruik maakt van de voedselbank, maar als ik hoor dat mensen bij de voedselbank lopen en ze voor hun kinderen blijkbaar wel een iPhone kunnen kopen, gaan m'n nekharen wel overeind staan.

Zora schreef:Leuk!! Heeft heeeeel veel te maken met mijn studies dus ben geinteresseerd haha

Als ik helemaal los mocht gaan met dit idee zou ik denk ik ouders meer betrekken bij dit project. Ouders hebben waarschijnlijk ook een taalachterstand, of spreken uberhaupt geen Nederlands. Hoe leuk zou het zijn als je groepjes kon maken met 2 of 3 studenten en dan met 2 of 3 kids en hun ouders 'talige' spelletjes doen?? Dus niet alleen samen lezen of schrijven, maar ook galgje, woordspelletjes, lingo, korte spreekbeurtjes, etc etc. Niet alleen goed voor de taalontwikkeling, ook erg goed voor de sociaal-emotionele ontwikkeling. Hoe meer complimenteus de studenten en hun ouders zijn, hoe zelfverzekerder de kinderen zich zullen voelen. Hetzelfde geldt dan voor hun ouders. Ook leren ze waardering uit te drukken voor andermans werk, beter communiceren met hun ouders en andere kids etc.

Maar goed, dat is meer fantasie en best een groot project zo

Jaa leuk is het hè? Ik ga ook bij gezinnen thuis voorlezen aan peuters en kleuters, misschien als ik tijd over heb is dit wel een idee voor bij oudere kinderen.

Klinkt interessant Vliegeraar, ik ga hem na het weekend kijken, ben nu erg druk.

Ik vraag me af of de mensen met dure Iphones etc. zichzelf als "achterstander" zien.

SDL schreef:Ik vraag me af of de mensen met dure Iphones etc. zichzelf als "achterstander" zien.

Ik denk nog best wel. Er zullen genoeg mensen zijn die dit kopen als een eerste levensbehoefte omdat ze er anders niet bij horen, omdat ze die status willen hebben maar aan de andere kant door dit soort dingen geen geld hebben voor echte eerste levensbehoeften en gaan klagen en zichzelf als arm en hulpbehoevend willen zien.

Ja mij lijkt het heel leuk zoiets te doen Toet!

Toet schreef:

Zora schreef:Leuk!! Heeft heeeeel veel te maken met mijn studies dus ben geinteresseerd haha

Als ik helemaal los mocht gaan met dit idee zou ik denk ik ouders meer betrekken bij dit project. Ouders hebben waarschijnlijk ook een taalachterstand, of spreken uberhaupt geen Nederlands. Hoe leuk zou het zijn als je groepjes kon maken met 2 of 3 studenten en dan met 2 of 3 kids en hun ouders 'talige' spelletjes doen?? Dus niet alleen samen lezen of schrijven, maar ook galgje, woordspelletjes, lingo, korte spreekbeurtjes, etc etc. Niet alleen goed voor de taalontwikkeling, ook erg goed voor de sociaal-emotionele ontwikkeling. Hoe meer complimenteus de studenten en hun ouders zijn, hoe zelfverzekerder de kinderen zich zullen voelen. Hetzelfde geldt dan voor hun ouders. Ook leren ze waardering uit te drukken voor andermans werk, beter communiceren met hun ouders en andere kids etc.

Maar goed, dat is meer fantasie en best een groot project zo

Jaa leuk is het hè? Ik ga ook bij gezinnen thuis voorlezen aan peuters en kleuters, misschien als ik tijd over heb is dit wel een idee voor bij oudere kinderen.

Leuk zeg!! Als ik je kan helpen ergens mee hoor ik het graag

Ken je het boek: Taal leren op eigen kracht?
Erg interessant!

http://www.bol.com/nl/p/taal-leren-op-eigen-kracht-cd-rom-druk-1/1001004002077818/?Referrer=ADVNLGOO0020085127bns

vliegeraar schreef:Ik heb voor mijn studie eens de documentaire van Kanamori, "Children full of life", gezien. Dat gaat over een Japanse leraar die de leerlingen uit zijn klas echte levenslessen wil meegeven. Ik vond het heel indrukwekkend! Het doet me denken aan jouw project.

Zie link: http://www.omdenken.nl/praktijk/casusarchief/723


Een van de middelen die Kanamori gebruikt is de notebook letter. Elke dag lezen drie leerlingen een brief voor waarin ze vertellen wat hen daadwerkelijk bezighoudt. Niets hoeven ze onbesproken te laten, ook hun grootste persoonlijke problemen niet. Júíst hun grootste persoonlijke problemen niet. Kanamori moedigt de kinderen aan hun emoties te laten zien en te delen. Zo zien we in de documentaire hoe een jongetje zijn brief voorleest, over zijn oma die zojuist is overleden. Zijn verhaal maakt veel los in de klas, ook andere kinderen herinneren zich de dood van een grootouder. Eén meisje, MifuyuI, barst in hartverscheurend snikken uit. De brief van haar klasgenoot doet haar denken aan de dood van haar vader, toen ze drie was. Ze heeft er nooit in de klas over willen vertellen, zegt ze, uit angst om anders dan de rest te zijn.

Doet me denken aan de film 'freedom writers".

Het eerste wat ik dacht bij het lezen van de titel was: Ik wil meedoen! Ik vind het dus een goed idee en ben heel benieuwd of en hoe je uiteindelijk vorm aan het project gaat geven.