Back-up

Wij hebben ook geen back-up, zodra een van de kinderen ziek is moet ik er vrij voor nemen. Dat is de laatste tijd ook erg vaak voorgekomen en op mijn werk wordt het me ook niet meer in dank afgenomen.

Susan schreef:Ik lees vaak van mensen dat hun partner geen vrij kán nemen, of dat ze zelf echt geen vrij kúnnen nemen, maar stel nou dat je allebei zo'n baan hebt en je hebt geen familie die kan bijspringen, wat dan? Ik neem toch aan dat je dan wel gewoon vrij móet nemen als het nodig is?

Eens. Bij ons op een kdv moet er ook altijd vervanging zijn, maar als een kind van ons eigen personeel ziek is dan is daar áltijd wel een mouw aan te passen en is er áltijd wel ergens iemand over.
Aan de andere kant heb ik er wel begrip voor dat ouders niet altijd kunnen komen als een kindje op mijn groep ziek is. Ik ben ook allergisch voor collega's die afgeven op ouders die hun kind niet komen halen als ze ziek zijn, omdat ze 'liever blijven werken'. Ik geloof dat geen enkele ouder dat liever doet, maar dat het soms niet anders kan.

Mijn zus of moeder zouden dan kunnen oppassen in geval van nood. Tenzij mijn zus aan het werk is.

Wat ik me trouwens wel afvraag als ouders zeggen geen back up te hebben: hebben jullie dan helemaal niemand in de omgeving wonen waar jullie mee omgaan en wie je in geval van nood je kind zou toevertrouwen? Ouders, andere familie, vrienden/vriendinnen, buren? Ik kan me dat heel moeilijk voorstellen, je hebt altijd toch wel íémand in de buurt? Al is het maar één persoon.

Vind het ook vreemd om te zeggen dat je echt geen vrij kan nemen. Als je kind echt ziek is, dan is het gewoon niet anders.
Wat voor werk je ook doet, er is altijd wel een oplossing te bedenken..
Die moeten ze immers ook bedenken als jij 5 minuten voor je op je werk bent een ongeluk hebt en met ambulance naar het ziekenhuis wordt afgevoerd. Natuurlijk is de situatie dan anders, maar oplossingen zijn er altijd, als het overige personeel maar meedenkt en meewerkt.
Als je in een werkomgeving werkt waar nooit iemand wat voor een ander over heeft of dat het altijd op een weegschaal gelegd moet worden, tja dan is het lastig.. Maar wat is belangrijker, je werk of je kind?

Lennox schreef:

Susan schreef:Ik lees vaak van mensen dat hun partner geen vrij kán nemen, of dat ze zelf echt geen vrij kúnnen nemen, maar stel nou dat je allebei zo'n baan hebt en je hebt geen familie die kan bijspringen, wat dan? Ik neem toch aan dat je dan wel gewoon vrij móet nemen als het nodig is?

Eens. Bij ons op een kdv moet er ook altijd vervanging zijn, maar als een kind van ons eigen personeel ziek is dan is daar áltijd wel een mouw aan te passen en is er áltijd wel ergens iemand over.
Aan de andere kant heb ik er wel begrip voor dat ouders niet altijd kunnen komen als een kindje op mijn groep ziek is. Ik ben ook allergisch voor collega's die afgeven op ouders die hun kind niet komen halen als ze ziek zijn, omdat ze 'liever blijven werken'. Ik geloof dat geen enkele ouder dat liever doet, maar dat het soms niet anders kan.

Ik begrijp het van beide kanten wel, ik snap ook dat je soms niet acuut weg kunt, maar ik vind wel dat je je uiterste best moet doen.

Ik weet nog toen ik invalwerk deed dat een moeder haar kind kwam brengen en zei dat ze lekker ging winkelen. Dat kind bleek dus ook ziek te zijn en echt koorts te hebben. Op zich kan dat nog gebeuren, maar toen hoorde ik van de andere leidsters dat het kind al langer ziek was en dat de moeder hem al meerdere keren had moeten halen die week. Dan snap ik echt niet dat je je kind toch weer brengt terwijl hij nota bene koorts heeft en jij niet eens hoeft te werken. Maar goed, dat zal wel een extreem geval zijn geweest.

xxjojootjexx schreef:Vind het ook vreemd om te zeggen dat je echt geen vrij kan nemen. Als je kind echt ziek is, dan is het gewoon niet anders.
Wat voor werk je ook doet, er is altijd wel een oplossing te bedenken..
Die moeten ze immers ook bedenken als jij 5 minuten voor je op je werk bent een ongeluk hebt en met ambulance naar het ziekenhuis wordt afgevoerd. Natuurlijk is de situatie dan anders, maar oplossingen zijn er altijd, als het overige personeel maar meedenkt en meewerkt.
Als je in een werkomgeving werkt waar nooit iemand wat voor een ander over heeft of dat het altijd op een weegschaal gelegd moet worden, tja dan is het lastig.. Maar wat is belangrijker, je werk of je kind?

Eens. Op zich snap ik trouwens wel dat er beroepen zijn waarin je écht niet weg bent, stel dat je een chirurg bent, dan kun je niet een operatie afzeggen omdat je thuis moet blijven, of stel dat je voor je werk veel in het buitenland zit of noem het maar op, dan kun je niet even naar huis, maar dan moet je het met je partner zo afstemmen dat hij of zij wel vrij kan nemen als het nodig is. Want soms is het niet anders.

We hebben mijn ouders en broer als back-up. Maar als mijn kindjes ziek zijn ben ik toch het liefst zelf bij ze. Nu snap ik dat dat niet bij iedereen kan, maar het prettigst vind ik het wel.

Onze dochter is bij mijn moeder of schoonmoeder, maar als een van hen niet kan, hebben wij broers/zussen die altijd wel kunnen bijspringen. Ik kan moeilijk van mijn werk weg (werk alleen met kinderen), mijn vriend gelukkig wel. Maar dat is gelukkig nog niet voorgekomen!

Lennox schreef:Wat ik me trouwens wel afvraag als ouders zeggen geen back up te hebben: hebben jullie dan helemaal niemand in de omgeving wonen waar jullie mee omgaan en wie je in geval van nood je kind zou toevertrouwen? Ouders, andere familie, vrienden/vriendinnen, buren? Ik kan me dat heel moeilijk voorstellen, je hebt altijd toch wel íémand in de buurt? Al is het maar één persoon.

Wij hebben echt helemaal niemand in de buurt waar de kinderen aan gewend zijn en waar ze dan heen zouden kunnen. Alleen mijn broer qua familie maar hij werkt zestig uur in de week en zit vaak in andere delen van het land of zelfs in het buitenland. Vrienden wonen sowieso allemaal verder weg (minstens half uur) van de opvang waar ze zitten. Een vriendin heeft geen rijbewijs, ander heeft zelf twee kinderen en vaak ook nog eens geen vervoer, ander woont anderhalf uur weg en zo is er bij iedereen wel een probleem. Het komt echt op mijn vriend en mij aan helaas. Voelt soms best verstikkend aan, zou ook heel graag een back-up willen hebben.

Oké, ja dan begrijp ik het. Vroeg me dat af, als ik naar mezelf kijk dan is m'n sociale wereldje best klein, maar als het moet dan kan ik zo 5 mensen opnoemen wie, als ik écht zelf geen vrij kan krijgen, ik wel een kind zou toe durven vertrouwen voor een middag. Kennelijk dan toch een luxepositie

Lennox schreef:Wat ik me trouwens wel afvraag als ouders zeggen geen back up te hebben: hebben jullie dan helemaal niemand in de omgeving wonen waar jullie mee omgaan en wie je in geval van nood je kind zou toevertrouwen? Ouders, andere familie, vrienden/vriendinnen, buren? Ik kan me dat heel moeilijk voorstellen, je hebt altijd toch wel íémand in de buurt? Al is het maar één persoon.

nee dat hebben wij niet. Vrienden werken zelf ook en als ze vrij zijn hebben ze zo hun eigen dagbesteding met hun eigen kind(eren), ouders werken allemaal en de mijne wonen niet in de buurt.
Buren vind ik geen optie, ik heb leuk contact, maar niet dusdanig om mijn kind daar te brengen. Bovendien werken ook zij en hebben zij ook hun dingen te doen.
Familie hebben we beiden niet (geen contact) naast de ouders.

Dus dan houdt het op. Ook ben ik van mening dat het onze kinderen zijn en het is onze verantwoordelijkheid en zorg als ze ziek zijn. Ik wil daar niemand mee opzadelen.

Lennox schreef:Oké, ja dan begrijp ik het. Vroeg me dat af, als ik naar mezelf kijk dan is m'n sociale wereldje best klein, maar als het moet dan kan ik zo 5 mensen opnoemen wie, als ik écht zelf geen vrij kan krijgen, ik wel een kind zou toe durven vertrouwen voor een middag. Kennelijk dan toch een luxepositie

Dat denk ik wel. De meeste mensen werken toch?

Geen back-up hier.. Als ze ziek is moet ik mijn werk afbellen. Ouders werken beide ook fulltime en verder niemand in mijn omgeving. Mijn sociale wereld is klein,heel erg klein.

Lennox schreef:Wat ik me trouwens wel afvraag als ouders zeggen geen back up te hebben: hebben jullie dan helemaal niemand in de omgeving wonen waar jullie mee omgaan en wie je in geval van nood je kind zou toevertrouwen? Ouders, andere familie, vrienden/vriendinnen, buren? Ik kan me dat heel moeilijk voorstellen, je hebt altijd toch wel íémand in de buurt? Al is het maar één persoon.

Wij eigenlijk niet, mijn familie woont 160 km of nog verder.
Mijn vriend zijn ouders werken beiden fulltime, onze opa's en oma's zijn al in de 80 dus zou ik ook niet met een ziek kind willen opschepen daarbij is opa al zo slecht qua gezondheid dat ieder virus hem al de das om kan doen. Blijven de ooms van mijn vriend over maar daar is nauwelijks contact mee dus die zou ik daar ook niet voor vragen.

De enige optie die we nu hebben is mijn schoonvader omdat hij zonder werk zit maar goed dat zal ook niet blijvend zijn.

Edit: en parel kan ik natuurlijk altijd vragen maar zij werkt zelf ook 4 dagen per week.

Wij hebben wel back up. Maar als hij erg ziek is dan blijft een van ons thuis. Hij wil dan alleen maar papa of mama. Wij nemen dan zorgverlof op, ik krijg het ook 100% door betaald.

Siep schreef:


Sea of trees, je schrijft dat jullie wel een backup hebben in het weekend, werken jullie ook de weekenden dan?

Ik werk inderdaad ook in het weekend, mijn vriend heeft een eigen bedrijf en plant zijn afspraken daarom soms ook in het weekend omdat dat handiger uitkomt (hij heeft ook nog een baan doordeweeks). Daarom kan mijn schoonmoeder vrijwel altijd in het weekend oppassen.

Lennox schreef:Wat ik me trouwens wel afvraag als ouders zeggen geen back up te hebben: hebben jullie dan helemaal niemand in de omgeving wonen waar jullie mee omgaan en wie je in geval van nood je kind zou toevertrouwen? Ouders, andere familie, vrienden/vriendinnen, buren? Ik kan me dat heel moeilijk voorstellen, je hebt altijd toch wel íémand in de buurt? Al is het maar één persoon.

Mijn moeder paste voorheen wel op, maar die werkt nu ook gewoon en mijn schoonmoeder ook. Ik zo zou 123 echt niemand weten die, als het echt nodig is, kan komen oppassen. Iedereen in onze kennissenkring waar ik mijn kind aan zou durven toevertrouwen, die werkt.

Sea of Trees schreef:

Lennox schreef:Wat ik me trouwens wel afvraag als ouders zeggen geen back up te hebben: hebben jullie dan helemaal niemand in de omgeving wonen waar jullie mee omgaan en wie je in geval van nood je kind zou toevertrouwen? Ouders, andere familie, vrienden/vriendinnen, buren? Ik kan me dat heel moeilijk voorstellen, je hebt altijd toch wel íémand in de buurt? Al is het maar één persoon.

Mijn moeder paste voorheen wel op, maar die werkt nu ook gewoon en mijn schoonmoeder ook. Ik zo zou 123 echt niemand weten die, als het echt nodig is, kan komen oppassen. Iedereen in onze kennissenkring waar ik mijn kind aan zou durven toevertrouwen, die werkt.

Daarbij denk ik ook niet dat je iedereen die wel 'kan' oppassen met een ziek kind op wil schepen.

Rush schreef:

Sea of Trees schreef:

Lennox schreef:Wat ik me trouwens wel afvraag als ouders zeggen geen back up te hebben: hebben jullie dan helemaal niemand in de omgeving wonen waar jullie mee omgaan en wie je in geval van nood je kind zou toevertrouwen? Ouders, andere familie, vrienden/vriendinnen, buren? Ik kan me dat heel moeilijk voorstellen, je hebt altijd toch wel íémand in de buurt? Al is het maar één persoon.

Mijn moeder paste voorheen wel op, maar die werkt nu ook gewoon en mijn schoonmoeder ook. Ik zo zou 123 echt niemand weten die, als het echt nodig is, kan komen oppassen. Iedereen in onze kennissenkring waar ik mijn kind aan zou durven toevertrouwen, die werkt.

Daarbij denk ik ook niet dat je iedereen die wel 'kan' oppassen met een ziek kind op wil schepen.

Dus dat. En ik moet ook eerlijk zeggen dat ik maar weinig mensen met mijn kind vertrouw, dus alles maakt bij elkaar dat we helaas geen backup hebben door de weeks.

Ik werk in de zorg, en kan niet heel makkelijk afbellen. Dan breng ik mijn collega in de problemen omdat die dan alleen staat en zijn/haar veiligheid en die van de cliënten kan dan niet gewaarborgd worden.
Als Luuk ziek zou zijn, neemt mijn vriend vrij, gaat hij naar mijn moeder(als zij vrij is), of ik werk van 7.00-9.00 (dan zijn de cliënten naar hun dagbesteding) en begint mijn vriend wat later.

Wij hebben niet bewust een back-up. Toevallig zijn de werkdagen van mijn schoonmoeder op het moment zo dat zij vrij is op de kdv dag van T. Hij is niet vaak ziek en gaat maar 1 dag per week dus het is tot nu toe nog maar 1x voorgekomen dat we hem moesten ophalen.

Hier wel een back up mijn moeder en schoonouders.
Maar doordat onze jongste nog wel eens koortsstuipen heeft durven ze bij een bepaalde koorts niet meer op te passen.
Gelukkig kan ik het met mijn werk en mijn man ook regelen.
Helaas is de jongste nog al regelmatig ziek maar ik werk 2 dagen dat scheelt wat.

Hier ook weinig back up. Mijn moeder kan soms opvangen na haar werk, en dan begint mijn man later. Mijn zus heeft 1 dag vrij en soms kan ze dan oppassen...maar het komt eigenlijk altijd erop neer dat ik of mijn man vrij moet nemen.(zorgverlof want helaas heb ik maar weinig vrije uren). Wordt helaas niet altijd in dank afgenomen maar van de andere kant, daarvoor is zorgverlof. Ik kan er niets aan doen dat zl de laatste maanden bijna 6 weken af en aan koorts had.
Helaas is er dus ook over geroddeld op het werk en dan denk ik, kom naar mij toe. Helaas hebben mijn collegas bijna allemaal veel back up en geen werkende ouders.