Gevangenis

Gisteren keek ik naar 'The good wife' een serie over een advocatenkantoor in Chigago die strafzaken behandelen etc.

Nu was er een jonge meid (22 jaar) die vastzat voor een moord waar ze niets mee te maken had. Ze kon vrijkomen als ze zichzelf schuldig verklaarden omdat er met DNA gerommeld was. Maar dan kon ze in de toekomst een leuke baan wel vergeten, maar dan zou ze wel direct buiten staan.

Ze kon er ook voor kiezen om +/- nog een jaar vast te moeten zitten, dan volledig vrij gesproken te worden, plus een schadevergoeding van €3.3 miljoen Dollar.

Wat zou jij doen in deze situatie? Een jaar blijven zitten en het geld pakken, of schuldig verklaren en direct vrij komen.

Ligt eraan in welke omstandigheden ik moest zitten. In NL zou ik blijven zitten, maar in de vrouwen gevangenissen in Amerika zal het wel iets minder zijn.

Dan blijf ik wel een jaartje brommen. Leuk jaarsalaris

Absoluut het jaar zitten. Maar waarom krijgt ze dan schadevergoeding, is dat niet een beetje raar?
Ik wil namelijk geen strafblad en zeker niet als ik onschuldig ben ga ik niet iets bekennen dat ik het wel heb gedaan. Wat heeft zij uiteindelijk gedaan?

Mijn eerste reactie zou zijn blijven zitten en weggaan met 3,3 miljoen. Maaar het is absoluut geen pretje in de gevangenis, dus dan zou ik weer denken nee blijf hier geen seconde langer. Lastig!

Ik zou dan nog maar een jaar blijven zitten. Hoe moeilijk ook. Ik kan dan namelijk aantonen dat ik onterecht heb vast gezeten en mijn leven weer oppakken. Als je jezelf schuldig laat verklaren dan heb je voor altijd dat stempel en kom je er erg moeilijk weer vanaf.

Ik zou denk ik een jaar blijven zitten. Want als je schuld bekent, achtervolgt je dat de rest van je leven. En nu wordt je na een jaar vrij gesproken en je krijgt een schadevergoeding mee. Maar de gevangenis lijkt me inderdaad ook geen pretje.

Wat deed de vrouw in de serie trouwens?

Met dat geld kun je wel een aantal jaar vooruit als je het een beetje normaal spendeert, dus dan wist ik het wel als ik geen kinderen had, als het maar voor een jaartje zou zijn in een gevangenis waar het leven te doen is. Anders niet.

Nu met kinderen zou het geld mij gestolen kunnen worden, daar heb ik een jaar zonder mijn kinderen niet voor over.

Marsy28 schreef:Absoluut het jaar zitten. Maar waarom krijgt ze dan schadevergoeding, is dat niet een beetje raar?
Ik wil namelijk geen strafblad en zeker niet als ik onschuldig ben ga ik niet iets bekennen dat ik het wel heb gedaan. Wat heeft zij uiteindelijk gedaan?

In de serie was het zo dat het crime lab met evidence (hoe heet dat nou in het Nederlands.. Ohja bewijs haha) had geknoeid. Het DNA in de zaak mocht dus niet gebruikt worden, wel waren er heel veel voetstappen van de dame in kwestie rond het lijk gevonden. De zaak werd geseponeerd? maar direct werd er door het openbaar ministerie een nieuwe zaak geopend tegen die meid. Omdat er wel voetstappen van haar rond het lichaam waren gevonden werd er geen 'bail? hoe heet dat.. of zeggen ze dat wel zo.. Dat je je niet kan afkopen o.i.d.' gezet. En zou de zaak na 3 weken weer voor de rechter komen.

Omdat het openbaar ministerie geen harde zaak zou hebben stelde zij toen voor aan de tegenpartij om te settelen voor dat schuldig verklaren en dan wel direct vrij. Maar de advocaten van die meid zeiden juist, nee niet pakken. We gaan het aanvechten en dan heb je recht op een schadevergoeding. Zo'n zaak kan nog lang lopen en hoeft niet binnen nu en 4 maanden klaar te zijn. Het ligt eraan hoe snel er bewijs gevonden werd dat zij daar niet was of in iedergeval niets met de moord te maken had.

Uiteindelijk had een vriendin van haar (ze zaten op een soort summercamp) het gedaan. Ze was jaloers op het feit dat de leider van de groep 'verliefd' op haar (de dode persoon in de zaak) was (dat was ook niet zo'n jovelen man). De meid die aangeklaagd was is alsnog vrij gesproken binnen 3 weken.

Ik zou denk ik wel blijven zitten. Een jaar gaat best wel snel voorbij maar een stempel hou je de rest van je leven last van.

Dan kom ik liever vrij, het lijkt me vreselijk om een jaar in de gevangenis te zitten en zoveel van mijn kinderen te missen.

Wel een idiote keuze trouwens als je onschuldig bent.

In de documentaire waar ik laatst een topic over had geopend (Paradise Lost ) loopt het uiteindelijk ook zo af. Schijnt iets van Alford Law ofzoiets te heten, waarin je dus inderdaad dus toch schuld bekend, of je nou echt schuldig bent of niet, en dan kun je in sommige gevallen meteen vrijkomen. Zo krom... Een van deze 3 mannen was ter dood veroordeeld zelfs, ten onrechte dus, maar toch.

Zora schreef:In de documentaire waar ik laatst een topic over had geopend (Paradise Lost ) loopt het uiteindelijk ook zo af. Schijnt iets van Alford Law ofzoiets te heten, waarin je dus inderdaad dus toch schuld bekend, of je nou echt schuldig bent of niet, en dan kun je in sommige gevallen meteen vrijkomen. Zo krom... Een van deze 3 mannen was ter dood veroordeeld zelfs, ten onrechte dus, maar toch.

Zoiets heette het inderdaad ja!

Lijkt me heel lastig als je echt voor deze keuze staat. Mijn eerste gedachte is wel om dan maar een jaar te gaan zitten, en als onschuldige verklaarde de gevangenis uit te komen (los even van de schadevergoeding).

Tsjee, lastig, ik ben zo claustrofobisch wat dat betreft, dus het zou niks voor mij zijn. Maar een stempel gedrukt hebben staan voor de rest van je leven is ook niks. Nee, dan maar een jaartje zitten.

Mijn eerste reactie is gewoon dat jaar uitzetten en voor het geld gaan. Maar zo'n jaar is wel heel zwaar natuurlijk. Dus ik weet niet of ik dat ook echt zou doen in zo'n situatie.

Moeilijke keus. Voor het geld zou ik het niet doen (maar wel een leuke bijkomstigheid) maar meer voor de toekomst. Als ik zou bekennen betekend dat, dat ik veel moeilijker aan het werk kom en mijn gezin er waarschijnlijk langer onder te lijden heeft dat ik in de gevangenis heb gezeten. Als ik een jaar zit en daarna geen strafblad heb waardoor ik dus gewoon aan het werk zou kunnen zou dat in mijn ogen beter voor mijn gezin zijn.

Het ligt heel erg aan de omstandigheden in de gevangenis. Als je gaat dagelijks mishandeld wordt en je voor je leven moet vrezen, dan verklaar ik me wel schuldig. Anders zou ik het jaar uitzitten

Ik bleef zitten. Ik zou mezelf nooit schuldig laten verklaren wanneer dit niet zo is.

Ik zou ook mijn naam gezuiverd willen hebben. Blijven zitten dus maar.

Mamsie schreef:Ik bleef zitten. Ik zou mezelf nooit schuldig laten verklaren wanneer dit niet zo is.

Dit inderdaad

ik zou ook blijven zitten, wel afhankelijk van de omstandigheden. maar als ik me schuldig laat verklaren en ik heb de rest van mijn leven een stempel op..
ik vind het trouwens een onmogelijke keuze.

Ik zou lekker blijven zitten, heerlijk geld bedrag toch? Als je vrij komt krijg je amper een baan dus dan maar jaartje vastzitten en daarna wat financiële zekerheid hebben.

Maar ik ben dan onschuldig, toch?.. Ik ga echt geen schuld bekennen, als ik ónschuldig ben! Daar hoeft ook niet eens geld tegenover te staan..

Als ik wel schuldig zou zijn en mijn acties zou hele nare dingen als gevolg hebben, dus ik zou er iemand ernstig mee benadelen of onherroepelijk hebben gekwetst, zou ik denk ik wel schuldig bekennen. Al is 't alleen om mezelf nog in de spiegel te kunnen aankijken.

Dan zou ik blijven zitten. Niet zozeer voor het geld als wel voor het onschuldig verklaren.