dozen topic

Marsy, ik hoop echt voor je dat deze relatie je gelukkig maakt, makkelijk is het zeker niet. En mocht het uiteindelijk toch niet werken, dan weet je dat je er alles aan gedaan hebt. Hij mag wel in zijn handjes knijpen met jou! Ik had het zelf namelijk niet gekund, hem nog een kans geven, op basis van wat ik hier heb gelezen. Ik denk niet dat iemand die hier in jouw ogen negatief commentaar geeft het slecht bedoelt. Maar ik wil voor mijzelf geen relatie die zo vroeg al zo moeilijk is, liefde alleen is soms gewoon niet genoeg. Ik wens jullie in ieder geval het allerbeste!

Eucalypta schreef:Mij maakt het niet uit hoor. Je relatie is fantastisch, het gaat geweldig en eigenlijk is er geen probleem. Het is om niets 3 maanden uit geweest en je bent om niets onzeker en jouw onzekerheid heeft geen enkele invloed op deze relatie.



Beter zo? Je zegt het maar hoor.

ja, veel beter

Relatie fantastisch: ja, het gaat geweldig: ja. Maar er is wel een probleem. Dat ben ik.. met mijn treurige onzekerheid. Waar hij echt alles aan doet om het weg te nemen maar hoor ik, naar mijn mening, iets te weinig van hem (bijv als hij aan het stappen is of nu in het vliegtuig), dan komt er vreselijke jaloezie en onzekerheid naar boven, die ik niet van mezelf ken. Ook al is hij nooit bezig met andere vrouwen. Het ligt dus echt aan mij, maar het is zo naar!

Oh en dat verdedigen. Wat zou jij doen als jij iets typt en een ander vat het compleet verkeerd op. Of gaat oude uitlatingen erbij halen? Dan ga je je toch verdedigen? Lijkt me logisch. Maar ik heb in een eerder topic al geleerd dat hoe meer ik me verdedig, hoe meer mensen hierdoor gevoed worden dat ik mezelf verdedig omdat ik naief ben of het zelf niet meer weet. In plaats van dat mensen nou een kunnen geloven dat een break ook wel eens heel goed kan zijn.. Maar ik ben daar wel klaar mee. Ik weet hoe het zit en ik weet dat wij toekomst hebben samen. En als ik straks weer bij hem ben is het ook wel weer ok met mijn onzekerheid. Maar dan moet ik eerst nog 10 weken overbruggen.

Oh, en de problemen begonnen pas na 1,5 jaar, dus zooo vroeg is het nou ook weer niet. Mag een mens/relatie dan werkelijk geen dipje hebben? Is het dan meteen einde oefening?

Marsy28 schreef:

Eucalypta schreef:Mij maakt het niet uit hoor. Je relatie is fantastisch, het gaat geweldig en eigenlijk is er geen probleem. Het is om niets 3 maanden uit geweest en je bent om niets onzeker en jouw onzekerheid heeft geen enkele invloed op deze relatie.



Beter zo? Je zegt het maar hoor.

ja, veel beter

Relatie fantastisch: ja, het gaat geweldig: ja. Maar er is wel een probleem. Dat ben ik.. met mijn treurige onzekerheid. Waar hij echt alles aan doet om het weg te nemen maar hoor ik, naar mijn mening, iets te weinig van hem (bijv als hij aan het stappen is of nu in het vliegtuig), dan komt er vreselijke jaloezie en onzekerheid naar boven, die ik niet van mezelf ken. Ook al is hij nooit bezig met andere vrouwen. Het ligt dus echt aan mij, maar het is zo naar!

Oh en dat verdedigen. Wat zou jij doen als jij iets typt en een ander vat het compleet verkeerd op. Of gaat oude uitlatingen erbij halen? Dan ga je je toch verdedigen? Lijkt me logisch. Maar ik heb in een eerder topic al geleerd dat hoe meer ik me verdedig, hoe meer mensen hierdoor gevoed worden dat ik mezelf verdedig omdat ik naief ben of het zelf niet meer weet. In plaats van dat mensen nou een kunnen geloven dat een break ook wel eens heel goed kan zijn.. Maar ik ben daar wel klaar mee. Ik weet hoe het zit en ik weet dat wij toekomst hebben samen. En als ik straks weer bij hem ben is het ook wel weer ok met mijn onzekerheid. Maar dan moet ik eerst nog 10 weken overbruggen.

Oh, en de problemen begonnen pas na 1,5 jaar, dus zooo vroeg is het nou ook weer niet. Mag een mens/relatie dan werkelijk geen dipje hebben? Is het dan meteen einde oefening?

Oh, ik snap je wel. Maar dit is geen 'dipje'. Ik geloof ook echt niet dat ik het verkeerd opvat. Ik haak alleen op iets anders in dan waarop jij gehoopt had. Jij hoopt dat mensen zeggen 'he, wat naar dat je zo onzeker bent, vervelend hoor, nou, gelukkig doet hij zijn best en dan komt het allemaal goed, gaat vanzelf weer over hoor!'. Maar dat is niet zo. Ik haak niet in op je onzekerheid, maar op je relatie, omdat ik daar een hoop over lees, tussen de regels door.

Ik geloof dat een break niet het einde hoeft te zijn. Maar ik heb veel gelezen van je, en je hebt niet een heel heldere kijk op relaties en hoe die werken. Dit is namelijk geen dipje en dit is ook geen evenwichtige relatie.

En ook dát snap ik hoor. Ik heb echt precies hetzelfde gehad. Maar het bleek ook zo te zijn dat ik iets wilde van die relatie/man wat er gewoon niet in zat. Dus daar werd ik onzeker van. Dat lag niet aan mij, dat lag aan de situatie en aan zijn manier van communiceren. Ik dácht dat het aan mij lag.

Jij bént niet het probleem, de relatie is uit evenwicht. Jullie hebben een niet gelijkwaardige manier van communiceren. En ja, dat kan goedkomen en ja, het kan ook heel leuk zijn. Maar heel gelijkwaardig en stabiel en evenwichtig is het niet. Ik zou als ik jou was niet zo zeker zijn van die toekomst samen, dat zet jou namelijk meteen in een ongelijke en zwakke positie. Want hij kan overal mee weg komen, jij denkt toch dat het aan jou ligt. Jij gaat dan vechten en knokken voor die gezamenlijke toekomst en hij hoeft feitelijk niets. Niet gelijkwaardig dus!

Dat komt omdat er in de basis zekerheid die je zou moeten hebben bij jou iets scheef zit naar mijn idee. Je kijkt niet helder naar jezelf, je geeft jezelf de schuld van dingen die jou schuld niet zijn, je maakt jezelf afhankelijk en je zoekt je bevestiging bij hem. Het kán best een goede relatie worden hoor, dat zeg ik niet. Maar als je zo doorgaat als nu dan garandeer ik je dat je binnen een half jaar uit elkaar bent óf dat je heel lang heel ongelukkig wordt in deze relatie. Dus je zult toch echt wat meer objectief naar jezelf en je relatie moeten kijken. En dat zeg ik niet om je te pesten, maar ik hoop dat je er iets van oppikt.

Ik vind dat persoonlijk wel vroeg ja, voor dit soort problemen, als je kijkt op basis van een hele toekomst op willen bouwen samen. Ik vind het toch veel over iemand zeggen dat hij het meteen uit maakt, zodra hij iets moeilijk vindt, zeker als het niet aan jou ligt en aan zijn liefde voor jou. Alles mag natuurlijk, het is jouw leven! En nee, het is natuurlijk niet meteen einde oefening. Maar als het erop aan komt vind ik dat vertrouwen ontzettend belangrijk. Die onzekerheid die je nu voelt vind ik helemaal niet raar, wat hij ook zegt. Dat zijn zijn woorden... Maar zijn daden van een paar maanden geleden, jou opeens uit het niets achterlaten, dat is niet vreemd dat je dat niet zomaar vergeet.

Iemand die zo zeker is van zijn/haar relatie, post niet hier om de zoveel tijd daar een topic over. Punt. Dat heb je dan niet nodig; zowel de onzekerheid als bewijsdrang dat het geweldig gaat zijn dan overbodig om hier te vermelden.

Ik geloof er overigens wel degelijk in dat je iemand kan verliezen aan extreme onzekerheid en bevestiging zoeken. Dat kan voor die ander gaan voelen als claimen. Sowieso kun je niet onbevangen in een nieuwe relatie stappen, als je nog oudzeer hebt uit het verleden/vorige relatie. Jouw pijn, angst, onzekerheid, jaloezie en andere emoties, mag je gerechtvaardigd niet bij hem neerleggen en zoiets wordt alleen maar meer beladen als hij aan de andere kant van de wereld zit en de mogelijkheden tot communicatie beperkt zijn.

Hij zal ongetwijfeld jou ook hebben geschoffeerd, zoals Susan aangaf. Dat is alleen wel iets wat JIJ hebt toegestaan en dat had een signaal moeten zijn dat jullie misschien niet die match made in heaven zijn, zoals je zo graag zou willen. De basis van een stabiele relatie is toch juist gebaseerd op communicatie en vertrouwen? Als je dat niet hebt, of iig soms ontbreekt, waar bouw je dan op of waar baseer je dan een goede relatie op?

Sorry, maar menig forummer zal niet jaloers zijn op je relatie zoals jij die de afgelopen tijd hebt omschreven. Jij bent de enige die topics opent waarin zo duidelijk wordt benoemd, in herhaling vallend, hoe goed jullie relatie wel niet is, maar ondertussen is het een sociaal construct geworden. Jij bent pas rustig als hij je overlaadt met lieve woorden; anders trek je het niet. Daar is niet zoveel puurs aan, hoor. Ik vind dat Euc je erg waardevolle dingen heeft verteld in haar laatste reactie; waarin ze specifiek aangeeft je niet te willen pesten. En btw, het is actie-reactie natuurlijk - jij post, wij reageren.

Oh oh Eucalypta, wat ik eerder zie is dat jij jouw ervaringen op mij aan het drukken bent. Geen heldere kijk op relaties? Wat weet jij nou van mij? Ik nodig je werkelijk van harte uit om me te ontmoeten en dat meen ik serieus. En het liefst mijn vriend erbij. Dan kunnen we het je laten zien. Ik voel me vertrouwd bij hem, hij is superlief voor me, vult me aan, ik kan mezelf zijn en vertrouw hem. Maar aan mezelf moet ik echt nog wat sleutelen. Mijn omgeving was zo blij dat we weer samen waren, wij waren namelijk zo het perfecte stel. Dat hij (en let wel, jullie hebben geen idee) het meteen uitmaakte pleit niet voor hem nee. Maar mensen maken fouten. En hij is door het stof gegaan. Zich verontschuldigd bij mijn vader en letterlijk op z'n knieen bij mij. Maar dat hoef ik eigenlijk helemaal niet te delen, dit soort dingen. Want wat ik ook zeg, jullie mening verandert niet. Ik ben naief, heb geen heldere kijk op relaties..

We zitten helemaal niet meer in de dip. Hij is net 3 weken bij me geweest en het was gewoon zoals het was. En nu zit hij dus daar en dat is moeilijk. Helemaal omdat de dip natuurlijk nog vers was. Maar onze relatie is sterker dan ooit en we willen ervoor gaan samen.

Normaal haal ik altijd wel wat positiefs uit de posts. Maar jij Euc, het lijkt net alsof jij wilt dat de relatie in elkaar zit zoals jij schetst. Als het zo was zoals jij het neerzet was ik al 10 keer bij hem weggegaan. Zo onnozel ben ik nou ook weer niet. En vervelend dat jij die ervaringen hebt maar mijn enige negatieve ervaring met mannen is mijn ex, door zijn vreselijke gelieg. Maar verder ben ik een gelukkig mens hoor.. Helemaal met mijn vriend! Dus hou op je eigen ervaringen te projecteren op mij, ik word er kriebelig van, je zit er niet eens een beetje naast, maar helemaal! Je moet ook weten wanneer te stoppen en ervan uit kunnen gaan dat ik een ervaren, goede opgeleide, 30 jarige vrouw ben die zelf goede beslissingen kan maken w.b. haar relaties en niet thuiskom met 1 of andere halve gare die me slecht behandeld, slecht communiceert of een klootzak is. Je zou verbaast staan als je hem zou ontmoeten haha..

Maar ik vind het jammer dat het nu weer in de verdedingsmodus wordt gedrukt. Ik wilde het alleen over mijn onzekerheid hebben. Die hij niet veroorzaakt en ook continue me laat voelen. Maar waarom komt, zelfs na superlief smsje vanmorgen, dan toch dat nare gevoel naar boven nu hij in vliegtuig zit. Zou ik hem dan zo missen? Hij gaf trouwens zelf ook toe dat hij jaloers is en me zo mistte maar dat hij dat voor zich houdt om me niet rot te laten voelen. Misschien voor mij ook het beste en het dus opschrijven. Wat ik hier probeer, zucht, maar sta toch weer mijn relatie te verdedigen..

Polly: ik denk dat je goed punt hebt. Dat zijn beslissing paar maanden geleden nu nog wel even doorwerkt. Maar hij zei al: dat kan ik niet in paar maanden fixen, daar ga ik mijn uiterste best voor doen, om jouw vertrouwen terug te winnen, geef het beetje tijd. Wijze woorden van meneer. En hij mag erg zijn best gaan doen ja! Dat bij mijn vader verontschuldigen vond ik al hele stap. Nu nog die 10 weken overbruggen.. bah.

Nour: hij heeft me niet geschoffeerd, nooit. Hij is bij me weggegaan, heeft fout erkend, is terug. En ik snap de reacties wel en ik snap ook dat ik regelmatig topic hierover open. Maar dat van die relatie moet nu gewoon eens klaar zijn. We zijn er beide vol goede moed ingestapt, met vooruitzicht op toekomst. Hou dan op mij van het tegendeel te willen bewijzen. Ik vind dat zo irritant. Ik zeg dat het goed gaat, jullie zeggen dat het niet goed gaat. Excuse me? Dat is toch bizar? En vraag ik hier toch ook helemaal niet? Tabbert snapt het tenminste.. ik wil nu nog even aan mezelf werken, met mijn gedrag. Want ik wil hem niet hiermee wegjagen (al kan hij wel wat hebben). Dus ik probeer een manier te vinden om mijn oude zeer van mijn ex niet te projecteren op mijn vriend nu we afstandsrelatie hebben. En zoek naar tips. Want ik snap zelf ook wel dat ik hem ermee wegjaag wellicht.

Marsy28 schreef:Oh oh Eucalypta, wat ik eerder zie is dat jij jouw ervaringen op mij aan het drukken bent. Geen heldere kijk op relaties? Wat weet jij nou van mij? Ik nodig je werkelijk van harte uit om me te ontmoeten en dat meen ik serieus. En het liefst mijn vriend erbij. Dan kunnen we het je laten zien. Ik voel me vertrouwd bij hem, hij is superlief voor me, vult me aan, ik kan mezelf zijn en vertrouw hem. Maar aan mezelf moet ik echt nog wat sleutelen. Mijn omgeving was zo blij dat we weer samen waren, wij waren namelijk zo het perfecte stel. Dat hij (en let wel, jullie hebben geen idee) het meteen uitmaakte pleit niet voor hem nee. Maar mensen maken fouten. En hij is door het stof gegaan. Zich verontschuldigd bij mijn vader en letterlijk op z'n knieen bij mij. Maar dat hoef ik eigenlijk helemaal niet te delen, dit soort dingen. Want wat ik ook zeg, jullie mening verandert niet. Ik ben naief, heb geen heldere kijk op relaties..

Meisje meen je dit nou serieus? Je moet het zelf geloven, niet het ons laten geloven want dat lukt niet op deze manier.

Ik ben al 13 jaar samen met mijn man hoor En ja, wij hebben een lastige periode gehad, daar weer uit gekomen, dus ik weet ook nog eens iets van dipjes

En nee, ik projecteer mijn ervaringen niet op jou, ik geef alleen een voorbeeld. Maar hé, niets aan de hand dus! Je relatie is fantastisch en er is niets mis, behalve dat jij wat onzeker bent en dat is normaal en gezond en gaat vanzelf wel over!



(ps: dit relaas van jou is dus precies wat ik bedoel: je hebt géén heldere kijk op jezelf en relaties, bedankt voor het maken van mijn punt(

Geschoffeerd bedoelde ik mee wat jij nu aangeeft. Jij vult net zo goed dingen in, Marsy. Namelijk dat menig vrouw jaloers op jouw relatie zou zijn. En eerder in dit topic doe je nog alsof het van de zotte is dat iemand het niet trekt als die ander zo onzeker is en het daardoor uiteindelijk uitmaakt.

Het ligt aan je eigen manier van posten, hoor. Als jij gewoon een topic opent met de zinnen: Ik merk dat ik heel onzeker ben/raak, als mijn vriend ff niet in de gelegenheid is om iets te laten horen en nu helemaal door een grote afstand. Heeft iemand tips of herkenning, want ik voel me zo/n doos nu.

Dat dus. Dan durf ik te wedden dat de reacties anders zijn. Alles wat je nu er zelf omheen hebt verteld, is niet waar Euc. PC of ik om hebben gevraagd. Jij geeft die info en wij reageren. Dat mag, toch?

ik wil niet defensief overkomen, ik waardeer jullie reacties echt wel. Ik ga stoppen met het delen over mijn relatie, ik ben er namelijk echt klaar mee dat jullie, of het nou mijn eigen schuld is of niet, dingen denken en geloven die gewoon niet waar zijn. Niet eens in de buurt komen. Dan maar niet.

Pfff

Tabbert?

Nee hoor je bent niet de enige doos der dozen..

Ik had vannacht je topic al gelezen en er over nagedacht of ik een reactie zou plaatsen. Ik heb dit toen bewust niet gedaan omdat ik op voorhand al wist dat je al het advies wat je zou gaan krijgen toch zou verdraaien en het nutteloos zou zijn om te reageren. Nu ik 3 pagina's verder ben, realiseer ik me dat mijn eerste ingeving de juiste was.

Waarom ik dan nu toch reageer zul je denken. Nou de reden is de volgende: jij hoopte met dit topic te worden bevestigd dat je gevoel/onzekerheid 'normaal' is dat er nog veel meer mensen zijn die zich hetzelfde voelen en je dus alleen even je verhaal hoefde te typen en verder weer door kon/kan gaan met je leven en je niets hoeft te veranderen. En nu er mensen met gefundeerde meningen komen mede gebaseerd op eerdere posts van jou; kom je er achter dat je toch moet veranderen en daarom reageer je in mijn optiek zo defensief.

Ben je gelukkig met je relatie? Gefeliciteerd!! (en nee dat is niet sarcastisch) Heel fijn voor je dat na de problemen je het idee hebt dat je een goede relatie hebt. Maar je onzekerheid is duidelijk een probleem en weet je wat die kan en hoeft je vriend niet voor je op te lossen. Dat moet jij doen, ga eens met iemand praten en zoek uit waar die onzekerheid echt vandaan komt en ga hier aan werken en nee dat moet je niet doen voor je vriend maar voor jezelf. Zodat jij de persoon kunt zijn die je hoort te zijn, dat zal hij ook alleen maar fijner vinden. Maar zoek die bevestiging niet bij hem, want hij veroorzaakt die onzekerheid niet alleen. Dat zal jullie relatie ook alleen maar ten goede komen, of het kan zelfs dat jij of hij dan tot de conclusie komt dat dit toch niet is wat je zocht

Volgens mij wil Marsy alleen even met mededozen delen hoe stom en dozerig ze soms kunnen doen. Zie titel.
Ze vraagt toch niet om advies (ja heb ik stiekem ook gegeven) en zeker niet om over haar relatie te oordelen. Ik vind het allemaal weer zo negatief, jullie gaan zo van het slechtste uit en dat blijft in ieder topic van haar terugkomen.

Marsy ik vind dat je het nog lang hebt volgehouden iedereen te overtuigen, zo geduldig was ik niet geweest. Ik hoop dat je er niet compleet naast zit en het allemaal goed komt (blijft) met jou en je vriend en dat je dat toch nog hier komt vertellen (ook als het niet zo goed gaat, want daar is dit forum toch ook voor).

Man, ik slaak gewoon een zucht van verlichting bij jouw reactie herfstblaadje!
Dat is werkelijk precies wat ik bedoelde..

Ten eerste; ik heb niet alles helemaal gelezen. geen zin in weer die hele welles / nietes verhalen.

maar ik denk dat je onzekerheid wel 'logisch' is. Je vertrouwen zal een behoorlijke knal hebben gehad door die break. Ik heb het ook wel gehad met mijn vriend, in de beginfase. We waren een paar maanden elke dag bij elkaar geweest en toen zaten we ineens op afstand. Hij is soms gewoon een paar dagen niet bereikbaar en ja in het begin kon ik daar heel onzeker van worden. En nu? Tja ik vind het jammer als ik een dag niks van hem hoor, maar onzeker wordt ik er niet meer van. uit de mails etc die ik van hem krijgt blijkt genoeg liefde, en dan niet eens door me te vertellen hoe geweldig hij me vind, hoe veel hij van me houdt en die afgezaagde dinge.. daar zou ik persoonlijk dan weer een beetje kriegel van worden.

Mermaid: betekent dit dat de afstand tussen jou en je vriend al langer is en ook voorlopig nog duurt?
Ik moet ook niet zeuren hoor, het is nog maar een week dat hij in ander tijdsverschil zit. Toen hij nog 'gewoon' in de Rome zat had ik dit helemaal niet. Het is gewoon de onzekerheid wanneer ik hem weer spreek, ik heb daar niet de hand in.
Ik zat net nog te denken dat vroeger, zonder de sociale media, mensen dan brieven schreven. Man, wat moeten die een vertrouwen etc. hebben gehad! Respect hoor!

Eerlijk gezegd word ik altijd een beetje verdrietig van jouw topics over je relatie. Ik hoop echt dat je gelukkig bent of iig wordt en dat je eerlijk bent naar jezelf..

Waar ken je hem eigenlijk van? Wanneer zie je hem weer en hebben jullie plannen om samen te gaan wonen? Ik kan me voorstellen als er niet echt iets vast staat en je niet ergens naar uit kan kijken samen dat het dan heel erg zwaar kan worden..

Marsy; mijn vriend is een zeeman. Dus 4 maanden weg, 2 maanden thuis. (en tussendoor vaar ik zo nu en dan even met hem mee) Het kan soms dus ook voor komen dat hij een paar dagen geen internet heeft aan boord. Zijn mobiel heeft sowieso amper bereik (en wa doen we beide niet aan) Toch mag ik niet te veel klagen hoor, hij vaart op het moment in Europa en is zelfs regelmatig in Nederland met het schip.
Het kan me soms onzeker maken dat hij op een schip zit met allemaal andere vrouwen, dat was ook mijn grootste onzekerheid in het begin. Tja het is gaan slijten die onzekerheid. Mijn onzekerheid had ook veel met een klootzak van een ex te maken.

Sogood schreef:Eerlijk gezegd word ik altijd een beetje verdrietig van jouw topics over je relatie. Ik hoop echt dat je gelukkig bent of iig wordt en dat je eerlijk bent naar jezelf..

Waar ken je hem eigenlijk van? Wanneer zie je hem weer en hebben jullie plannen om samen te gaan wonen? Ik kan me voorstellen als er niet echt iets vast staat en je niet ergens naar uit kan kijken samen dat het dan heel erg zwaar kan worden..

Ik ken hem van een barbecue, we hebben jaar samengewoond en zie hem 29 november weer en dan gaan we wonen in w.s. Sydney (en anders Melbourne). Ik heb dus heel veel om naar uit te kijken!!

Ik lees altijd zoveel extremen bij je, Marsy. Ik hoop echt, zoals al die tijd al, dat de dingen zo zullen gaan als jij wil. Wat ik ook altijd gelezen heb is veel 'excuses' voor zijn gedrag, veel goed praten ('ja maar hij is onzeker, ja maar hij heeft last van zijn schrijversbrein, ja maar hij zit rot in zijn vel') maar nu jij eens onzeker bent bestempel je datzelfde gedrag in veel mindere mate als dozerigheid. Dat vind ik wel opvallend, wat Susan ook al opmerkte. Waarom is het voor hem totaal begrijpelijk en geoorloofd, en mag jij er rustig mee worden lastiggevallen, kan hij zeggen dat hij niet meer van je houdt, je niet mist, aantrekken, afstoten, niet samen willen zijn, wel samen willen zijn maar niet samenwonen... Terwijl jij vindt dat jij maar een doos bent dat je zo onzeker bent?

Ik vind het persoonlijk bijzonder logisch en totaal niet dozig dat je onzeker bent na wat je van zijn onzekerheid en gedoe te lijden hebt gehad, en vind dat je je dat niet moet verwijten. Ik heb ook de indruk dat je ergens niet alleen ons maar ook jezelf ervan probeert te overtuigen dat het echt een perfecte relatie is, omdat je maar blijft benadrukken dat hij jou echt de liefste en de mooiste vindt, maar goed, daar wil je het verder niet over hebben dus daar zal ik niet over doorgaan. Als laatste wil ik ook nog even zeggen dat ik, eerlijk gezegd, ook niet echt vind dat je je in een benijdenswaardige positie bevindt wat betreft je relatie. Klinkt misschien lullig of hard, maar ik vind het eerlijk gezegd ook een wat vreemde uitspraak van je, dat er veel dames jaloers op zouden zijn. Ik kan me dat namelijk eerlijk gezegd heel moeilijk voorstellen, maar ik hoop voor jou dat het inderdaad zo goed blijkt te zitten als jij denkt.

Dat is ook niet makkelijk Mermaid (toepasselijke naam trouwens)! Ik heb geen onzekerheid wat betreft andere vrouwen, daar is hij veelste trouw voor. Maar toch kan ik jaloers zijn als hij ergens in een bar rondhangt, heel apart.

Als je puur een reactie wilt op je mate van dozerigheid. Komt 'ie: herken het wel en heb het begin 2012 heel extreem gehad. Ga daar verder niet op in, maar weet je wat nou het ironische is... Het was Euc die me geweldig geholpen heeft, en trust me... als ik zeg geweldig (want ik ben niet iemand die op het forum een ander veren in iemands kont duwt, zeg maar), dan bedoel ik ook dat ik enorm veel aan haar te danken heb. Nogmaals, inhoudelijk wil ik er na die hele f*cking rel van afgelopen dagen niet op ingaan, maar ik vind wel dat je de voor jou niet prettige reacties tekort doet. Weet je Marsy, niemand is tegen je. Sterker nog: wij zetten straks onze pc uit en jij bent degene die zich zo kut voelt. Neem de adviezen ter harte; in die zin niet dat je alles klakkeloos aan hoeft te nemen, maar verwerp ze ook niet op voorhand. Ik heb het btw over onzekerheid en niet over jaloezie (in de breedste zin van het woord).

Marsy28 schreef:Dat is ook niet makkelijk Mermaid (toepasselijke naam trouwens)! Ik heb geen onzekerheid wat betreft andere vrouwen, daar is hij veelste trouw voor. Maar toch kan ik jaloers zijn als hij ergens in een bar rondhangt, heel apart.

O dat herken ik ook hoor. maar is dan meer jaloezie dat die andere mensen wel bij hem kunnen zijn en ik niet.
En mijn vriend is ook heel trouw, maar die vrouwen aan boord geven er vaak helemaal niks om of iemand thuis een vriendin heeft of niet, die gaan wel door tot ze krijgen wat ze willen.