dozen topic

Stom he?

Ik begon onze relatie met onzekerheid. Daarna jaar compleet zeker geweest. Toen weer onzekerheid. Toen weer zeker en nu komt het gewoon verdorie weer! Ik word er niet goed van!

Nadat het 3 maanden min of meer uit is geweest is het dus nu alweer een goede maand dik aan. De liefde spat er weer vanaf als we bij elkaar zijn en het 'i love you' is niet meer te tellen. Alleen nu moeten we 10 weken zonder elkaar. Dat is lang. Maar ja, de 3 maanden waren ook op afstand. Alleen zit hij nu in Australie, met tijdsverschil. Hij wil niet telkens vertellen hoe erg hij me mist of van me houdt, dat vind hij raar in smsjes constant te zeggen, dan verliest het zijn waarde zegt hij. Goed recht, hij zegt het natuurlijk wel maar niet vaak. En we moeten nu communiceren via de whatsapp. Ik mis het non verbale zo. Ik ga meteen twijfelen als hij niet meteen reageert (omdat er geen wifi is) of als hij grapje maakt die ik als serieus opvat omdat ik hem niet kan zien.

En nu heb ik daar vanavond stampij over lopen maken. En nu alweer spijt van. Ik wil gewoon zo graag dat hij me laat merken wat hij voelt: dat ik de leukste, liefste, mooiste ben. Maar nu dwing ik het af en dat vind ik ook niet eerlijk. Het is gewoon zo'n onzekerheid, wat ik niet ken bij mezelf. En ben zo bang dat ik hem met dit gedrag nog verder van me afstoot. Terwijl ik ook weer denk dat ik eerlijk moet zijn. Maar ook niet wil dat hij faked. Of weer gaat twijfelen. Of misschien begrijpt hij het. Hij zegt van wel, en gaat erop letten. Maar ja, dat afdwingen he, ik wil dat het vanuit hem komt. Bluh.. En het allerergste is nog: hij neemt elke dag meerdere keren contact met me op, zei gisteren nog te bedenken hoe awesome ik eigenlijk ben. Hij doet z'n best. Het lijkt alleen wel nooit genoeg voor me!

Nou ja, ik wil er maar mee zeggen dat ik stomme doos ben. En eigenlijk wil ik van jullie horen dat jullie ook stomme dozen zijn, zodat ik me gesteund voel in mijn doos-zijn.

Zo, dat is eruit.

Haha Marsy, je bent ook best een stomme doos he

Pas er wel mee op, straks jaag je hem juist weg met jouw onzekerheid...

Ik ben ook een stomme doos hoor.. alleen het is hier niet "aan" en toch laat hij me de gekste dingen doen (2 uur reizen om vervolgens een filmpje te kijken en weer naar huis te gaan ) en om hem nu te vragen: "What the F*ck!?" dat durf ik dan weer niet.

Ondanks dat je een stomme doos ben, vind ik je dus wel een stoere stomme doos! Je zegt tenminste wat je denkt!! STOER!

Ik snap niet dat je dat niet kent van jezelf, want in al je topics over je relatie spat het er vanaf dat je onzeker bent. Je bent geen leuke vriendin op deze manier. Of het werkt, of het werkt niet, dit neigt naar het werkt niet, maar daar wil jij niet echt aan geloof ik. Uiteindelijk gaat het natuurlijk weer uit zo, niemand zit te wachten op ruzie via wa vanaf de andere kant van de wereld.

Ik herken dat wel overigens, maar alleen in een relatie die echt niet goed zat en waarbij het terecht was dat ik me zo voelde omdat ik duidelijk gewoon écht niet het belangrijkste was in zijn leven. Waarom wordt je onzeker?

Jouw onzekerheid, als die onterecht is, is jouw probleem, niet zijn probleem. Dat mag je niet bij hem neerleggen, want hij kan het niet voor je oplossen.



(oh en ik vraag me al tijden af waarom jij een man in een kanten onderbroekje als avatar hebt... of zie ik daar alleen een man in? )

Eucalypta schreef:Ik snap niet dat je dat niet kent van jezelf, want in al je topics over je relatie spat het er vanaf dat je onzeker bent. Je bent geen leuke vriendin op deze manier. Of het werkt, of het werkt niet, dit neigt naar het werkt niet, maar daar wil jij niet echt aan geloof ik. Uiteindelijk gaat het natuurlijk weer uit zo, niemand zit te wachten op ruzie via wa vanaf de andere kant van de wereld.

Ik herken dat wel overigens, maar alleen in een relatie die echt niet goed zat en waarbij het terecht was dat ik me zo voelde omdat ik duidelijk gewoon écht niet het belangrijkste was in zijn leven. Waarom wordt je onzeker?

Jouw onzekerheid, als die onterecht is, is jouw probleem, niet zijn probleem. Dat mag je niet bij hem neerleggen, want hij kan het niet voor je oplossen.



(oh en ik vraag me al tijden af waarom jij een man in een kanten onderbroekje als avatar hebt... of zie ik daar alleen een man in? )

Dit dus.

Ik ben het er niet helemaal mee eens, ik vind dat hij het voor een groot deel aan zichzelf te wijten heeft dat je zo onzeker bent geworden. Hij heeft je de afgelopen maanden flink laten bungelen, en gek genoeg had hij er toen totaal geen moeite mee om iedere twijfel en iedere wispelturige gedachte bij jou neer te leggen. Nu voor hem alles weer oké is en jij wat meer bevestiging nodig heeft vindt hij dat opeens raar. Waarom was het destijds niet raar om jou van iedere gedachtenkronkel op de hoogte te stellen, al werd jij daar razend onzeker van? Hij kan toch niet verwachten dat jij alles van de afgelopen maanden ook zomaar achter je kan laten en de knop kan omzetten? In ideale situaties werkt dat misschien zo, maar ik kan me voorstellen dat je dat niet kunt.

We hoeven Marsy nu toch niet gelijk te beoordelen. Ze weet zelf ook dat het stom was

Volgens mij vraagt ze om herkenning en soortgelijke stomme dozen, die dus niet altijd even slim bezig zijn...

Intussen heb ik vanmorgen een superlief smsjes gehad van hem hoeveel hij me houdt, hoe gelukkig ik hem maak, dat hij gek wordt bij de gedachte me 10 weken niet te kunnen zien en dat we moeten proberen het zo leuk mogelijk te houden op de WA. Dat hij zo uitkijkt naar een toekomst met mij in Australie en alle reizen die we gaan maken. Dat hij niet besefte hoe bepaalde dingen overkwamen en dat ik de volgende keer gewoon moet zeggen dat hij een lul is. En hij zal z'n gevoelens wat meer uiten op de chat en WA. En hij was blij met mijn eerlijkheid. Een hele lap tekst op de vroege ochtend
Hoewel ik mezelf door de onzekerheid nog steeds een doos vindt, ben ik wel blij dat ik het even aangekaart heb.

Die onzekerheid komt bij mijn ex vandaan. Die bleek een compleet dubbelleven te hebben gevoerd, 6 jaar lang en toen ik erachter kwam - alle leugens - loog hij nog gewoon verder en het ging dieper en dieper. Alles heb ik uitgeplozen, hem op de vreselijkste manieren gecontroleerd om vervolgens weer achter leugens te komen (helemaal geen studie volgen, maagkanker verzinnen..) Ik ben behoorlijk wat vertrouwen kwijtgeraakt. Met F. heb ik dat eigenlijk nooit gehad, dit ging vanaf het begin supergoed. Maar nu, op afstand, interpreteer ik dingen anders en ga dan zo vreselijk twijfelen. Ik wil het niet, maar het zit erin. En dat weet hij wel en hij gaat er goed mee om als ik het zelf zeg. Hij heeft trouwens me gister niet veroordeeld hoor. Ik vond mezelf een stomme doos, hij niet.

Ik jaag hem heus niet weg met mijn onzekerheid, zou wat zijn zeg, waar is je relatie dan op gebaseerd? Nee, daar twijfel ik niet aan. We zijn tenslotte ook jaar gewoon samengeweest zonder deze onzekerheid. Zoals mijn vriend ook zegt: dit moet gewoon weer groeien en ik ga er alles aan doen om daarvoor te zorgen! Ik zou gewoon willen dat mijn ex niet zo doorspeelt in mijn hoofd nu. Dat ik nu 1,5 dag niets van F. ga horen omdat hij in het vliegtuig zit en dan gaan mijn gedachten wel eens met me aan de loop. En gisteren heb ik dat gedeeld. En ik dacht even dat het stom was maar gelukkig kreeg ik vanmorgen een superlief smsjes terug met vooral veel zekerheid en liefde. Wat me dus meteen helpt.

Eucalypta, die man in dat kanten broekje, dat ben ik Het is de eerste foto die mijn vriend van me gemaakt heeft hahaha.. En ik vind je nogal vreemd reageren: 'dit gaat natuurlijk weer uit zo"? Excuse me? Ik heb 1 onzeker momentje en 'dan ben ik geen leuke vriendin'? Holy fuck.. Ik snap dat je dit baseert op wat je eerder gelezen hebt en waardeer dat je reageert maar beetje genuanceerd mag ook wel, je bent verder natuurlijk niet dagelijks bij deze relatie en ondanks dat ik alleen negatieve dingen post, is het natuurlijk ook weer supersterk, kunnen vele relaties een puntje aan zuigen (al, toen ik dat postte in een update laatst, mensen me ook niet geloofden, schijnbaar is het niet mogelijk dt iets uitraakt en sterker terugkomt). De afstand is heel goed geweest voor ons als koppel. En stuur je wel een kaartje voor de bruiloft

Maar idd, ik vroeg of er meer dozen waren, ik kan heus niet de enige zijn die soms rare sprongen doet in een relatie.
Vind het trouwens nogal wat Tabbert, zo lang reizen voor een filmpje en dan weer terug! Moet wel hele leuke gozer zijn dan!
Ik zou dan inderdaad mijn mond niet kunnen houden.. Komt het vaker voor?

Ik wil ook wel een kaartje voor je bruiloft! Goed excuus om naar Australië te gaan

En ja, het is een hele leuke jongen, en het komt vaker voor.
Vind het gewoon moeilijk om mijn mond open te doen.. vind het toch wel eng om me zo open te stellen. Ik denk wel dat hij weet hoe het zit bij mij en gisteren had ik het idee dat ik ook wel moest weten hoe het zat bij hem.. MAAR HIJ IS ZO VAAG! Dus ik voel me ook een stomme doos Ben nu bij hem thuis, terwijl hij aan het werk is. Jammer genoeg moet ik al weg, voordat hij klaar is en zie ik hem daarna weer een tijdje niet (al zei hij gisteren dat hij ook eens naar mij kan komen). Ach. Ik ben gewoon een angsthaas! Daarom vind ik jou zo stoer Marsy, jij gaat er voor en je zegt gewoon als het je je eraan stoort. (al heb ik ook weleens m'n twijfels gehad aan jouw relatie in die onzekere periode, maar jullie werken er doorheen, vind ik echt lef hebben)

Je doet het niet overkomen als één onzeker momentje. Daarbij, het is eerder uit geweest, dat is niet voor niets. Natuurlijk kan het goed gaan, maar het zal heus niet de eerste relatie zijn die strand door onzekerheid. Je zegt 'waar is je relatie dan op gebasseerd?', maar jullie zijn nog maar een jaar samen, en 3 maanden uit elkaar geweest, zoveel basis heb je dan nog niet hoor.

Als het echt een onzeker momentje is, dan is er niets aan de hand. Dat idee krijg ik er alleen niet van, ook niet door andere topics. Niet alleen jouw fout overigens, want wat Susan zegt klopt ook, hij gaat ook raar met jou om. Maar goed, ik hoop dat het gewoon werkt en dat jullie eruit komen samen.

Ik ken echt niemand op dit forum of in het echte leven die zo snel d'r eigen gezegde dingen weerlegt. Jij hebt zo'n bord voor je kop Marsy echt niet normaal. Of je bent vreselijk naief, of je bent zo gek op hem dat je het zelf gewoon niet ziet. Zo goed is je relatie niet hoor, meisje. Hij laat je hangen als hem dat uitkomt en jij put zoveel hoop en liefde uit zijn smsjes, maar ziet zijn gedrag wat hij vertoont als je bij hem bent, gewoon door de vingers. Ik snap dat echt niet. Je noemt jezelf een doos, hoezo ben jij een doos?! Het is toch een gevoel wat hij je geeft? Het komt toch niet zomaar opeens bij je aan. Je vóelt dat het niet helemaal ok is en een paar posts later doe je alsof jij je openingstopic nooit hebt geschreven.

Verder ben ik het gewoon eens met Euc.

Eucalypta schreef:Je doet het niet overkomen als één onzeker momentje. Daarbij, het is eerder uit geweest, dat is niet voor niets. Natuurlijk kan het goed gaan, maar het zal heus niet de eerste relatie zijn die strand door onzekerheid. Je zegt 'waar is je relatie dan op gebasseerd?', maar jullie zijn nog maar een jaar samen, en 3 maanden uit elkaar geweest, zoveel basis heb je dan nog niet hoor.

Als het echt een onzeker momentje is, dan is er niets aan de hand. Dat idee krijg ik er alleen niet van, ook niet door andere topics. Niet alleen jouw fout overigens, want wat Susan zegt klopt ook, hij gaat ook raar met jou om. Maar goed, ik hoop dat het gewoon werkt en dat jullie eruit komen samen.

We zijn 2 jaar samen. En de afgelopen 4 maanden was 1 brok onzekerheid ja.. Maar goed, nogmaals: mensen komen soms sterker uit een dip.

Paper Crown schreef:Ik ken echt niemand op dit forum of in het echte leven die zo snel d'r eigen gezegde dingen weerlegt. Jij hebt zo'n bord voor je kop Marsy echt niet normaal. Of je bent vreselijk naief, of je bent zo gek op hem dat je het zelf gewoon niet ziet. Zo goed is je relatie niet hoor, meisje. Hij laat je hangen als hem dat uitkomt en jij put zoveel hoop en liefde uit zijn smsjes, maar ziet zijn gedrag wat hij vertoont als je bij hem bent, gewoon door de vingers. Ik snap dat echt niet. Je noemt jezelf een doos, hoezo ben jij een doos?! Het is toch een gevoel wat hij je geeft? Het komt toch niet zomaar opeens bij je aan. Je vóelt dat het niet helemaal ok is en een paar posts later doe je alsof jij je openingstopic nooit hebt geschreven.

Verder ben ik het gewoon eens met Euc.

Nope, dat is wat jullie lezen. Ik word overspoeld door lieve smsjes en belletjes en foto's. Maar dat heb ik al eens gezegd. Het is alleen mijn onzekerheid die de kop opsteekt zodra hij even niet kan reageren. Zoals buiten een WIFI bereik zijn (hij zat nu week in Dubai) en nu dus in vliegtuig. Ik vind dat moeilijk. En tegenover hem niet eerlijk hoe jullie hem nu neerzetten, ook al komt het door mijn eigen verhalen. Hij zat in een vreselijke dip, heeft daar geprobeerd zelf uit te komen, geprobeerd eerlijk tegen mij te zijn en is uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat hij mij mist en niet zonder me wil. Ik zat zelf in een dip, kreeg de onzekerheid van hem wel of niet bij me terug komen eroverheen en zit nu in lange afstandsrelatie. Dat is erg moeilijk. Maar dat wil niet automatisch zeggen dat hij niet lief voor me is, ik naief ben of dat onze relatie niet goed zit.. Dat zijn aannames maar is niet de waarheid.

Dit topic ging niet over hoe hij me behandeld, dat zit namelijk meer dan goed en zouden veel dames hier jaloers op zijn. Maar over mijn onzekerheid zodra hij niet dichtbij me is.

En lieve Tabbert,

Je kunt ook voorzichtig iets aankaarten he?

Marsy28 schreef:

Paper Crown schreef:Ik ken echt niemand op dit forum of in het echte leven die zo snel d'r eigen gezegde dingen weerlegt. Jij hebt zo'n bord voor je kop Marsy echt niet normaal. Of je bent vreselijk naief, of je bent zo gek op hem dat je het zelf gewoon niet ziet. Zo goed is je relatie niet hoor, meisje. Hij laat je hangen als hem dat uitkomt en jij put zoveel hoop en liefde uit zijn smsjes, maar ziet zijn gedrag wat hij vertoont als je bij hem bent, gewoon door de vingers. Ik snap dat echt niet. Je noemt jezelf een doos, hoezo ben jij een doos?! Het is toch een gevoel wat hij je geeft? Het komt toch niet zomaar opeens bij je aan. Je vóelt dat het niet helemaal ok is en een paar posts later doe je alsof jij je openingstopic nooit hebt geschreven.

Verder ben ik het gewoon eens met Euc.

Dit topic ging niet over hoe hij me behandeld, dat zit namelijk meer dan goed en zouden veel dames hier jaloers op zijn. Maar over mijn onzekerheid zodra hij niet dichtbij me is.

Je hebt het wel nodig om dat soort dingen heel hard te roepen he? Ik weet niet, maar het klinkt niet als iets om jaloers op te zijn. Zowel jouw houding in de relatie niet als de houding van je vriend.

Er zit iets niet lekker, daarom schrijf je een OP, en dan overschreeuw je jezelf dat je helemáál niet onzeker bent en dat het zó goed gaat. SMSjes en dergelijke zeggen níets. Hij kan precies schrijven wat jij wil horen om geen gezeur te krijgen en ondertussen het tegenovergestelde doen of zeggen. Hoe iemand zich gedraagt als je bij hem bent, dát telt, niet zijn smsjes en zijn houding in berichten, maar zijn acties en zijn houding in het echt.

Ik vind het niet zo gek dat je onzeker bent na wat er gebeurd is met je ex. Dat jouw vriend het heeft uitgemaakt en daar daarna weer op terugkomt maakt het er ook niet makkelijker op. Misschien kun je proberen om op heel onzekere momenten het op te schrijven, dan ben je het even kwijt en hoef je hem er niet steeds mee lastig te vallen. Probeer wat je hebt opgeschreven te relativeren....is het realistisch?
Ik denk niet dat het een goed idee is om dit steeds bij je vriend neer te leggen, nu vindt hij het nog niet erg en hij voelt zich waarschijnlijk ook schuldig en overspoelt je daarom ook met lieve woorden, maar het zou heel goed kunnen dat het hem op een gegeven moment weer teveel wordt (mannen geven dit meestal niet toe) en dan ben je hem kwijt.

Eucalalypta, sorry, maar ik ben het zat dat jij mij telkens wilt overtuigen dat mijn relatie niet goed zit. Je zit fout, je hebt het fout en ik ga me inderdaad niet meer verdedigen. Ben er oprecht klaar mee. Ik denk dat ik het beter weet dan jij. En overigens ging mijn topic daar niet over. Het gaat over mijn onzekerheid. Dus als je daar nog iets aan toe te voegen hebt: graag. Maar hou op te denken dat jij weet hoe mijn relatie is. Hij is goed. Punt.

Herfstblaadje: dat is inderdaad wel goed idee, dat opschrijven. Hij is trouwens niet bij me weggegaan om mij of dat er tussen ons iets niet goed zat. Hij ging bij me weg omdat hijzelf met zichzelf in de knoop zat en gewoon niet meer wist wat hij wilde in het leven. Hij kwam bij me terug omdat hij mij absoluut niet kwijt wil. Dit alles heeft maar week geduurd maar we hebben wel paar maanden aan onszelf moeten werken voordat het ook gewoon weer 100% was tussen ons. Dat is nu gelukkig zo. Hij is er weer 100%. Alleen ik nog niet. De onzekerheid van mijn ex komt nu heel heftig naar boven met de lange afstandsrelatie, iets wat ik niet had gedacht dat zou komen. Ik baal er vreselijk van want ik wil ook dat de gesprekken die we nu hebben vooral leuk zijn. Natuurlijk kan ik mijn ei kwijt en andersom maar ik wil mijn onzekerheid niet projecteren. Andersom zou ik daar ook last van krijgen.. Nu geeft hij aan dat hij het niet erg vindt, maar ik snap wat je zegt. Misschien dan toch maar opschrijven..

Marsy28 schreef:En lieve Tabbert,

Je kunt ook voorzichtig iets aankaarten he?

Hij maakt me gewoon heel erg stil

Maar als jij iets met hem wilt opbouwen, is het dan niet handig nu al eerlijk te zijn?
Ik ben TE eerlijk, jij misschien een beetje te weinig.. Gulden middenweg is wel handig voor ons beiden nu haha

Zou misschien inderdaad wel handig zijn

Bij deze ga ik me voornemen om de volgende keer te vragen wat hij nu eigenlijk van me wilt

Ooooh, wat goed!
Wanneer zie je hem weer, zodat ik je eraan kan houden! En dan beloof ik mijn vriend niet gek te maken met mijn jaloezie en onzekerheid tot die tijd

Uhmzz, weet ik eigenlijk niet. Ik denk zaterdag met het stappen (maar dat is niet echt een goed moment denk ik)..

En ik zal je er ook aan herinneren! Laat je niet gek maken! Hij is je ex niet hè

Tabbert schreef:Uhmzz, weet ik eigenlijk niet. Ik denk zaterdag met het stappen (maar dat is niet echt een goed moment denk ik)..

En ik zal je er ook aan herinneren! Laat je niet gek maken! Hij is je ex niet hè

Nee joh, we zijn verliefder dan ooit.. Daarom juist wil ik niet dat MIJN probleem nu tussen ons in komt te staan.

Hou dan maar eens op met dat onzekere. Vertrouw er dan gewoon zo in, zoals je hier zo verdedigd! Dus niet meer hem lastig vallen dat je meer complimentjes wilt.. ik krijg geen enkel fatsoenlijk complimentje op dat gebied uit zijn mond.. dus zeur niet

Marsy28 schreef:Stom he?

Ik begon onze relatie met onzekerheid. Daarna jaar compleet zeker geweest. Toen weer onzekerheid. Toen weer zeker en nu komt het gewoon verdorie weer! Ik word er niet goed van!

Nadat het 3 maanden min of meer uit is geweest is het dus nu alweer een goede maand dik aan. De liefde spat er weer vanaf als we bij elkaar zijn en het 'i love you' is niet meer te tellen. Alleen nu moeten we 10 weken zonder elkaar. Dat is lang. Maar ja, de 3 maanden waren ook op afstand. Alleen zit hij nu in Australie, met tijdsverschil. Hij wil niet telkens vertellen hoe erg hij me mist of van me houdt, dat vind hij raar in smsjes constant te zeggen, dan verliest het zijn waarde zegt hij. Goed recht, hij zegt het natuurlijk wel maar niet vaak. En we moeten nu communiceren via de whatsapp. Ik mis het non verbale zo. Ik ga meteen twijfelen als hij niet meteen reageert (omdat er geen wifi is) of als hij grapje maakt die ik als serieus opvat omdat ik hem niet kan zien.

En nu heb ik daar vanavond stampij over lopen maken. En nu alweer spijt van. Ik wil gewoon zo graag dat hij me laat merken wat hij voelt: dat ik de leukste, liefste, mooiste ben. Maar nu dwing ik het af en dat vind ik ook niet eerlijk. Het is gewoon zo'n onzekerheid, wat ik niet ken bij mezelf. En ben zo bang dat ik hem met dit gedrag nog verder van me afstoot. Terwijl ik ook weer denk dat ik eerlijk moet zijn. Maar ook niet wil dat hij faked. Of weer gaat twijfelen. Of misschien begrijpt hij het. Hij zegt van wel, en gaat erop letten. Maar ja, dat afdwingen he, ik wil dat het vanuit hem komt. Bluh.. En het allerergste is nog: hij neemt elke dag meerdere keren contact met me op, zei gisteren nog te bedenken hoe awesome ik eigenlijk ben. Hij doet z'n best. Het lijkt alleen wel nooit genoeg voor me!

Nou ja, ik wil er maar mee zeggen dat ik stomme doos ben. En eigenlijk wil ik van jullie horen dat jullie ook stomme dozen zijn, zodat ik me gesteund voel in mijn doos-zijn.

Zo, dat is eruit.

Als je het vervelend vind dat ik het quote moet je het zeggen, dan haal ik het weg. Maar hier zie je heel duidelijk dat je heel erg wilt bewijzen dat hij heus wel moeite doet en jou de leukste/mooiste/liefste vindt maar doordat je zegt 'stoot ik hem nog verder van me af' klinkt het alsof je toch ergens voelt dat het niet goed zit. Ook je eerdere posts over jullie relatie van de laatste maanden geven me dat idee.

Maar ik begrijp aan je reactie op Euc dat dit niet is wat je wilt horen. Ik kan niet zien hoe jullie relatie is maar ga alleen af op wat ik lees, en dat is een hoop tegenstrijdigheid, goedgepraat en bewijsdrang.

Neemt niet weg dat die onzekerheid die je ervaart een k*t gevoel is. Ik hoop dat je het wat van je af kunt zetten en zelf ook gaat geloven in wat je probeert te bewijzen.

Mij maakt het niet uit hoor. Je relatie is fantastisch, het gaat geweldig en eigenlijk is er geen probleem. Het is om niets 3 maanden uit geweest en je bent om niets onzeker en jouw onzekerheid heeft geen enkele invloed op deze relatie.



Beter zo? Je zegt het maar hoor.