*Voorjaar 2013 mama's*

Ik heb gek genoeg helemaal niet zo'n last van die hormonen, ik ben ook niet echt moe geweest de eerste 3 maanden, niet vermoeider dan anders in ieder geval. Wel erg misselijk en dat vond ik stiekem wel fijn want daardoor wist ik dat ik écht zwanger was haha.
Maar ik huil niet om alles, voel me ook heel stabiel, ben nauwelijks onredelijk. Ik ben juist wel wat rustiger nu dan buiten de zwangerschap heb ik het idee. Ik kan meer hebben en heb minder angsten en waar ik normaal enorm graag de controle wil houden laat ik wat de zwangerschap betreft alles maar gewoon over me heen komen. Gek he hoe verschillend die invloeden kunnen zijn?!

Nou de familie snapte de hele hint van de taart niet (mijn moeder had een taart met allemaal bloemetjes/wolkjes/vlindertjes in het babyroze en babyblauw) dus toen hebben we het maar gewoon zelf verteld.
Iedereen vond het echt geweldig en er werden wel wat traantjes weggepinkt (en ik ongeveer een waterval) door de tantes.

En het nu ook maar op facebook gezet!

Wow ik schrok vanmorgen! Kreeg al 4 broeken niet meer aan! Heb toen maar een broek gepakt waarvan ik wist dat die na een uur aanhebben wat uitliep, want had geen tijd meer om de andere broeken te passen..
Ik had wel in de gaten dat mn buik erg gegroeid was in verhouding. Merkte het aan mn jas, meende het te zien, en voelde er ook heel veel spanning op. Maar de broeken is dan wel een confrontatie;) 1tja kreeg ik ook moeilijker over mn heupen..
Had ook een onrustige nacht, meer pijn als anders aan mn buik. Helaas ben ik dan zo'n negatieveling, die meteen het ergste voelt hoewel ik ergens met mn verstand wel weet dat die pijn hoogstwaarschijnlijk komt omdat het flink aan het groeien is. Maar voel het soms vooral in mn zij en van onderen.
Vandeweek dus maar ff verder kijken naar mn broeken;)

Ik krijg mijn broeken ook al niet meer dicht. Ik heb nu een elastiekje om de knoop en dan door het knoopsgat, zo gaat het nog wel.
Positiebroeken zitten echt nog wel veel te ruim dus dan moet je toch wat.

sanne-84 schreef:Wow ik schrok vanmorgen! Kreeg al 4 broeken niet meer aan! Heb toen maar een broek gepakt waarvan ik wist dat die na een uur aanhebben wat uitliep, want had geen tijd meer om de andere broeken te passen..
Ik had wel in de gaten dat mn buik erg gegroeid was in verhouding. Merkte het aan mn jas, meende het te zien, en voelde er ook heel veel spanning op. Maar de broeken is dan wel een confrontatie;) 1tja kreeg ik ook moeilijker over mn heupen..
Had ook een onrustige nacht, meer pijn als anders aan mn buik. Helaas ben ik dan zo'n negatieveling, die meteen het ergste voelt hoewel ik ergens met mn verstand wel weet dat die pijn hoogstwaarschijnlijk komt omdat het flink aan het groeien is. Maar voel het soms vooral in mn zij en van onderen.
Vandeweek dus maar ff verder kijken naar mn broeken;)

Haha, dat had ik dus met 10 weken. En ik kreeg vandaag van twee mensen die me twee weken niet gezien hadden (of nou ja 1,5 week) te horen dat ik nu toch wel enorm aan het groeien ben! Wel leuk om te horen, ik ben zelf ook steeds verbaasd, dan kijk ik naar beneden en dan kijk ik ineens tegen een buik aan haha. Hij steekt ook uit, knal tegen dingen aan enzo.

Vervelend dat je pijn in je buik had/hebt en je daar druk over maakt, ik heb daar nu ook behoorlijk last van en de verloskundige dacht bij mij toch ook wel erg aan groeipijn. Verder heb ik af en toe ook harde buiken, dan is mijn baarmoeder ineens keihard, die begin ik ook eigenlijk nog maar net te voelen. Ik heb pijn op allerlei plaatsen, mijn blaas, mijn onderbuik en soms een soort steken in een brede rand zeg maar bij mijn buikplooi. Heb regelmatig krampen en rare dingen, ik maak me er niet meer druk om, ik heb laten checken of ik geen blaasontsteking had, mijn verloskundige heeft me een keer extra laten komen en alles was goed. Bij mij maakte mijn man zich meer zorgen dan ik.

@ Sanne, paste jij je broeken dan nog? Ik krijg ze al een tijdje niet meer dicht. Leuk hoor dat je buik zo gaat groeien!

@ Shisha, jammer dat ze de hint van de taart niet begrepen, maar leuke reacties dus!

Pompoen, beetje krampjes heb ik idd ook wel eens (hoewel dat nu weer even geleden was, maar ook beetje logisch omdat mn buik wel een beetje stil stond) maar denk nu eenmaal snel het verkeerde:s ons mam zei ook al; je buik is enorm gegroeid, en toch denk je dat er iets mis is?? Ik kan daar idd een theorie over vinden(die eigenlijk nergens over gaat). Dat is het vershil tussen gevoel en verstand;). Wordt gewoon tijd dat ik em eens ga voelen! Mn man die weet hoe ik ben, en heeft dus bijv vandaag echt niet (extra) aan me gedacht;)
Hebben jou krampen nu niet te maken met stress?

Smaragdje, hoewel mn buik echt we gegroeid is pastte ze nog wel. Waarschijnlijk omdat het lagere broeken waren ofzo. En dan viel ie er echt over haha

Ik heb vooral last van krampen/buikpijn/steken/rugpijn/heuppijn wanneer ik moe ben maar toch dingen doe. Mijn buik zet dan ook helemaal uit.

Vandaag stonden we weer lekker onderbezet. Ik had eigenlijk de pillendienst maar moest dus toch de zorg in. Tegen de middag was ik echt behoorlijk moe maar kon ook echt niet even rustig zitten. En dat vind ik dan wel weer lastig want ik heb wel recht op extra pauze maar die lijkt mij dan weer een beetje nutteloos als ik daarna als een malle aan het werk moet om de achterstand weer in te halen... Nu na een warme douche en nu warm onder mijn fleecedeken voel ik me wel weer wat beter maar ik vraag mij af hoe lang ik dit vol hou.

Shisha, wel fijn dat het zo snel gelukt is dan zwanger te worden. Mijn man en ik waren ongeveer een half jaartje bezig met zwanger worden, en zijn nu ruim 3 maanden getrouwd. Ook best snel gegaan vind ik zelf. Het moment dat wij er beiden achter stonden en besloten dat we voor een kindje wilde gaan, zijn we er gewoon vol voor gegaan. Tja het had qua timing onhandig uit kunnen pakken (met dikke buik op bruiloft), er was onzekerheid m.b.t. werk (mijn contract werd ook niet verlengd), ik had net wat gezondheidsissues m.b.t. misselijkheid achter de rug waarvoor geen medische oorzaak te vinden was (was dus vooraf ook wel erg bang voor kwaaltjes), dus genoeg redenen om het uit te stellen. Maar wij hadden zoiets van, er is uiteindelijk altijd wel wat, en misschien wel heel naïef de gedachte dat alles hoe dan ook wel goed zou komen.

Pompoen, hoe gaat het met je?

Sanne, vervelend als ineens je broeken niet meer lijken te passen maar een goed excuus om kleding te shoppen toch? Ik kan helaas niet met dat argument aankomen

Voel me niet echt goed momenteel. Ben vooral erg moe. Voelde me ook best k*t toen ik wegging van kantoor daarstraks. Voelde zo'n golf van moeheid over me heen komen. Zit ook te twijfelen om me morgen ziek te melden. Maar even afwachten hoe ik me morgen voel.

Zucht... Ben nog steeds wakker. Was vandaag zo extreem moe, en dan kan ik nu niet slapen. Ben bang dat ik morgen ga instorten zo pffff.

Mezzoforte, succes vandaag!
Ik lag er giter ook op tijd in, alleen hiekd mij iets ook wakker, maar dat was waarschijnlijk alleen oositief

Ik lees ook nog mee, maar heb weinig energie om te reageren. Ik heb maandag extra controle bij de gynaecoloog om mijn kindjes gezondheid na de operatie te checken. Dat vind ik wel erg fijn!

logisch pompoen. fijn die extra controle. weet je dat het goed gaat met je kindje. weet je al wanneer je naar huis mag? en is er iemand die voor je kan zorgen?

@ Pompoen, ik heb geloof ik iets gemist, operatie?

@smaragdje ik lig in t ziekenhuis, ben gisterengeopereerd aan een acute blindedarmontsteking!

@ik weet niet meer wie 't vroeg maar ze willen me misschien morgen a l naar huis sturen. Wie er dan voor alles moet zorgen weet ik nog niet zo goed.

och jeetje Pompoen! Wat een ellende.

Heeeel veel beterschap!

Ff kort

Pompoen, jeetje wat schrikken. Heel veel beterschap!

@ Pompoen, wat vervelend! Beterschap!

Mysterious, volgens mij zijn de meningen van een onbehandelde blaasontsteking dan wisselend, want mijn vk zei dat het niet heel erg was, dat het meer vervelend was voor mij (pijn). Ik moet zeggen dat ik er pas ook bang voor was, ook wat krampjes, en ook aan de zijkant. Waarschijnlijk is het bij mij wel de groei van mn baarmoeder of zo geweest.
Leuk dat de babykamer zo goed als af is!
En fijn dat je weer een beetje aan het werk bent, dat breekt de dag ook een beetje.

Pompoen, ook hier veel sterkte. Hopenlijk houden ze je nog even daar (en dat wordt niet snel gezegd haha, meestal is het andersom) hoe is het met je man?

Net van de tandarts terug, boren viel me mee:)
Straks nog een gheftig dagje werken en dan zitten de 6 dagen er weer op. En ze gingen nog redelijk goed, snap werkelijk niks van mn bekken. Toch wil mijn coordinator met haar leidinggevende praten hoe ze het moet doen met mij haha. Ze wil me graag zo kang mogelijk houden, en vraagt zich af of we er nu goed aan doen.. Blijft moeilijk. Nu gaat het redelijk, dus waarom niet? Maar snap het wel, en vind het ergens ook fijn dat ze zich zorgen maakt.

En verder denk ik mn uk te hebben gevoeld! Alleen als ik lig en mn handen op mn buik leg dan voel ik soms een plopje. Is wel alleen 'savonds, 'smorgens en overdag voel ik hem niet. Vind dat dan wel weer een beetje raar eigenlijk. Maar goed, ik zal niet klagen;)

@ Sanne, denk dat dat de kleine is hoor, zo begint het! Overdag beweeg je meer, waardoor ze vaak in slaap vallen. Daarnaast is het dan nog zo licht dat het je misschien gewoon niet opvalt, als je bezig bent.

Ik denk ook dat het de baby is. Bij mij begon het altijd met 'vlinder in mijn buik' gevoel, daarna werden het plopjes.

Ik kan niet wachten tot ik iets ga voelen. Ik vind de tijd tussen de laatste echo en de eerstvolgende afspraak zo lang, 5 weken.

Ik dacht t al wel, hoewel ik de eerste keer wel twijfelde. Maar de uitleg over overdag bezig zijn en dat de baby dan in slaap wordt gewiegd klinkt wel wat logisch.
Zo lang gewacht hierop, dat ik nu alweer verder wil en het nog duidelijker wil voelen haha.

Balloon, ik vond 4 weken iedere keer ook lang. Gaf dat de laatste keer ook aan, en ze wilde nu wel 3 weken ertussen zetten, vond ik wel lief. Toch gewoon 4 weken laten staan, omdat ik niet toe wilde geven aan mn eigen onzekerheid. (en 3 of 4 weken ertussen, enkele dagen ervoor zou de spanning toch wel komen). Nu waarschijnlijk niet meer, omdat ik nu leven begin te voelen

Dat je het beter gaat voelen, gaat nu vast ook niet meer lang duren!

Ik wacht ook gewoon netjes tot de tijd om is maar af en toe lijkt het me wel weer fijn om een doptone in huis te hebben. Zeker omdat ik nog niks voel. Hopelijk gaat het gefladder snel beginnen.
Bij de tweede was dat met 15 weken, dus ik ben benieuwd.