Klapperende eierstokken, maar nog niet te realiseren..

Hahaha oh jee nee dat lijkt me niet prettig.

Silver, ik kom je hier ook even een dikke knuffel geven! Hopelijk komt er wat informatie los mbt de operatie van je manneke etc en hoe nu verder!

Oh my god (ook beelddenker hier ) Mijn mannetje kan soms ook van die vreselijke botte opmerkingen/grapjes maken die ik dan ook echt niet kan waarderen. En dat zeg ik dan gewoon en dan zegt ie heel lief sorry hihi. Vooral die opmerking van het terugbrengen naar de ouders zou mijn vriend kunnen maken whaha.

En ik weet ook wel dat het echt niet zo is, en dat hij het dan geweldig zal vinden, maar soms vind ik hem dan zo'n lamlul dat hij die opmerkingen maakt, terwijl ik het op dat moment serieus meen

heeel herkenbaar

Hoii ik kom me ook melden. Oh man wat zou ik graag willen. Ik wil ook zo graag mijn vriend als papa zien. Maar het kan gewoon echt nog niet. Hij moet zijn studie nog afmaken, we wonen anti-kraak, ik moet nog een master doen. Nee nee nee het kan gewoon niet. Maar oh wat zou het leuk zijn .

ik merk wel dat het enorm heeft opgelucht om hier met meiden te praten die "in hetzelfde schuitje" zitten. Hebben jullie dat ook? Het is net of de grote druk van de opgekropte emoties er een beetje vanaf gaat....

Kleine update:

Ik weet nog niet hoe ik het allemaal moet gaan verwoorden, maar alles is duidelijker geworden, we kunnen weer rustig adem halen wat onze toekomst betreft. Er komt wel een nieuwe operatie achteraan, wel pas in nov. Maar staat onze kinderwens niet in de weg, er zit wel een 3% kans op incontinentie aan vast, maar met de vruchtbaarheid heeft het niets te maken. Mocht het moeilijkheden met zich mee brengen kunnen ze altijd als het moet zaadcellen rechstreeks uit de balzak halen. Maar dat kan later nog besloten worden. Voor nu moet mijn vriend eerst herstellen van deze operatie, en dan voorbereiden op de operatie in november. En dan zouden wij er dec en anders in jan 2013 weer naar kijken hoe we er financieel voor staan. Het gaat nu eerst om zijn herstel, en ik moet het psygisch los proberen te laten, want mijn verhaal was niet alleen behoorlijk overstuur, zo voelde ik mij ook echt.

Dames er is hoop hoor, ook hier wilde toen nog vriendlief na de bruiloft nog lang niet aan kinderen beginnen. Tijdens onze huwelijksreis kwam hij er zelf mee dat hij het toch wel erg graag wilde. Geheel onverwacht voor mij maar wel ontzettend blij mee natuurlijk! Ik wil maar zeggen, er komt soms ineens een grote verassing! En mannen zijn soms vreemde wezens

Hier nog 1.

Maar verstandig is het nog niet! Dus wachten geduldig haha.

Fijn om dit nieuws te horen Silver. En het is begrijpelijk dat je overstuur was, het is niet niks!

Je mag altijd een PM sturen als je je verhaal kwijt wilt.

Ah, gelukkig maar Silver.

Hoe belangrijk vinden jullie financiën als reden om wel of niet aan kinderen te beginnen?

Wij waren dus al 10 maanden bezig, en nu ben ik onverwachts mijn baan kwijt geraakt.
Ik heb gelukkig wel vandaag gehoord dat ik een nieuwe baan heb, maar helaas maar voor 16uur ipv de 34 uur die ik had.
Naast die 16uur ga ik invallen, waardoor ik alsnog gemiddeld op de 28-34 uur zal komen.... maar ja, op contract dus maar 16 uur.

Ik twijfel heel erg of ik naar mijn gevoel moet luisteren, en dus gewoon blijven proberen zwanger te raken, of dat ik toch echt naar mijn verstand moet luisteren en de dokter weer moet bellen voor een nieuwe strip, en alles een jaartje opschuiven....

Heeft jouw vriend wel een goeie baan, en weet je dat je rond kan komen van deze mindere uren? Heb je al een spaarcentje? Ik zou in ieder geval niet gelijk een jaar uitstelln, ik zou gewoon even paar maandjes safe en dan kijken hoe jullie het financieel zouden redden. Het is dat mijn vriend geen baan nu heeft, in de ziektewed zit etc, maar anders waren wij er ook gewoon voor gegaan ongeacht mijn 0-uren contract.

Puur persoonlijk gezien vind ik het financiele gedeelte erg belangrijk.

Mijn zus heeft 2 kinderen (en ze heeft een tijd geen werk gehad) en zij moesten echt zo ontzettend opletten met uitgaves tot soms zelfs geld lenen. (Daarnaast alles tweedehands kopen - wat niet erg is, maar zo zie ik de tijd met kinderen in mijn droom niet voor mij.)

Op het financiele vlak kies ik dus altijd voor mijn verstand en niet mijn gevoel.

Ik realiseer me de laatste tijd steeds meer dat ik hier ook wel een beetje thuishoor.. Mijn zus is momenteel bijna 41 weken zwanger en ik ben er zo mee bezig. Ik droom bijna iedere nacht dat ze gaat bevallen en ik kan echt niet wachten om dat kleine babytje te knuffelen. En dan denk ik steeds vaker: Ahh ik wou dat ik ook zwanger was en zo'n klein hummeltje in mijn buik had.

Opzich is het bij ons niet echt een onrealiseerbaar plan, we werken allebei fulltime en we hebben een eigen huis, maar het huis waar we wonen heeft maar één slaapkamer. Daarbij wil ik eerst graag trouwen en daarna pas een kindje. Ik hoop dat we binnen nu en twee jaar gaan trouwen en op zoek kunnen naar een ander huis, en daarna kunnen we er ook voor gaan!

Er klappert dus letterlijk nog niet echt iets, maar ik kan niet wachten tot het zover is.

Caroline. schreef:

Er klappert dus letterlijk nog niet echt iets, maar ik kan niet wachten tot het zover is.

Bij niemand klappert er letterlijk iets anders ratelen we wat af met zijn allen



JaneDoe: ik zou de financien wel een issue vinden, zelf. Zeker gezien het feit dat dat niet echt stabiel geweest is bij jullie zou ik daar wel eerst aan bouwen. Geldzorgen geeft enorm veel stress, en zeker met een kindje erbij. Ik zou daar echt, echt, echt eerst voor gaan.

RYW schreef:

Caroline. schreef:

Er klappert dus letterlijk nog niet echt iets, maar ik kan niet wachten tot het zover is.

Bij niemand klappert er letterlijk iets anders ratelen we wat af met zijn allen

Haha ja dat snap ik Maar ik bedoel, het is niet zo dat ik NU NU NU wil

@Silver: Wat fijn dat het allemaal zoveel duidelijker is geworden en de toekomst er een stuk rooskleuriger uitziet!

@JaneDoe: Ik vind geld niet het belangrijkste, maar toch ook wel weer zo belangrijk dat je een bepaalde zekerheid hebt. Als je vriend een goeie baan heeft is het al weer een andere situatie. Als je op een prettige manier rond kunt komen is het toch prima? Ook al heb je minder uren. Sommige mensen hebben allebei een baan met 32-40 uur en kunnen zelfs dan nog niet een winterjasje kopen voor hun kind. Dus het is maar net ook hoe je met je geld om gaat

@Caroline: het is maar goed dat het niet letterlijk klappert anders zou iedereen zich afvragen wat dat rare geluid is wat ze horen als ze naast me staan

Haha jeetje, ik had weer een klappermoment, hoor. Mijn trainer en ik zijn hard aan het werk om me wat verstandiger om te laten gaan met mijn hypermobiliteit, en daar had ik het over met mijn vriend. Hij zei: 'oh, dus als je zwanger bent moet ik aan de bak, haha. Geeft niet hoor, ik zal graag voor jullie zorgen'.

Pff. Het komt wel. Het komt echt wel.

Herkenbaar RYW... ik heb geen zin om 11 pagina's terug te lezen, maar waarom is het voor jullie op dit moment nog niet mogelijk?

Een goede vriend van mijn vriend is gister papa geworden, de eerste van zijn vrienden. We lagen vandaag in bed en hij zei "Het enige waar ik de hele dag aan kan denken is dat B. nu papa is, en dat doet me beseffen dat ik ook niets liever wil dan papa worden" ....zucht... rammel rammel!
verstand versus gevoel...pfff!!

We wonen nog niet geheel samen, omdat mijn vriend in conflict is met zijn ex over een omgangsregeling voor zijn zoon. Op het moment mag hij hem eens in de twee weken een uurtje of wat thuis hebben, als een soort oppas, maar nu is ze bijvoorbeeld met zoontje op vakantie gegaan, zo door vriends weekend heen, zonder overleg of zelfs maar op de hoogte te stellen. Binnenkort gaat mijn vriend een omgangsregeling voorstellen en daarvoor is het gunstiger als hij in zijn eigen huis ingeschreven staat, omdat zijn woonplaats dichter bij haar is dan de mijne. Als het een rechtszaak wordt dan is het juist beter voor zijn zaak om bij mij te wonen (want gezin, dus stabiliteit).

Als dat rond is willen we een paar maandjes wennen, ookal zit hij hier bijna altijd, het gaat voor het eerst in bijna 20 jaar worden dat hij zijn huis daadwerkelijk gaat opzeggen. En dan ervoor gaan en ook tegelijk maar gelijk trouwen ook

Moeilijk is dat hè, als je beiden de wens hebt maar nog niet kan uitvoeren... Nou heb ik de mazzel dat ik al eerder supermakkelijk zwanger raakte maar ook dat weet je maar nooit natuurlijk. Wel lief wat je vriend zei, maakt het nog moeilijker om verstandig te zijn

RYW schreef:We wonen nog niet geheel samen, omdat mijn vriend in conflict is met zijn ex over een omgangsregeling voor zijn zoon. Op het moment mag hij hem eens in de twee weken een uurtje of wat thuis hebben, als een soort oppas, maar nu is ze bijvoorbeeld met zoontje op vakantie gegaan, zo door vriends weekend heen, zonder overleg of zelfs maar op de hoogte te stellen. Binnenkort gaat mijn vriend een omgangsregeling voorstellen en daarvoor is het gunstiger als hij in zijn eigen huis ingeschreven staat, omdat zijn woonplaats dichter bij haar is dan de mijne. Als het een rechtszaak wordt dan is het juist beter voor zijn zaak om bij mij te wonen (want gezin, dus stabiliteit).

Als dat rond is willen we een paar maandjes wennen, ookal zit hij hier bijna altijd, het gaat voor het eerst in bijna 20 jaar worden dat hij zijn huis daadwerkelijk gaat opzeggen. En dan ervoor gaan en ook tegelijk maar gelijk trouwen ook

jeetje wat een rotsituatie zeg...
Maar hoeveel tijd kan daar over heen gaan, zo'n omgangsregeling treffen? Of hangt dat er weer vanaf in hoeverre zijn ex meewerkt? (en als ik jou verhaal zo lees denk ik dat zijn ex niet van plan is om heel erg mee te werken...?)

Als ze meewerkt is het volgende week gepiept. Als ze niet meewerkt kan het een paar maanden duren, maar mijn vriend wil liever niet later dan 1 januari hier volledig intrekken. Nee, meewerken gaat ze niet. Ze heeft borderline, en heeft de afgelopen tijd een goeie periode gehad maar zit nu weer in een heel slechte, en in een slechte probeert ze alles aan te grijpen wat haar macht geeft over mijn vriend. Zelfs hun kind. Daar zitten we nu midden in, helaas. (wij hebben dus ook een rechtsbijstandsverzekering, haha)