Die babytijd..

Jazzlyn schreef:

Luce schreef:Natuurlijk hou je van hem. Dat doe ik ook. Hartstikke veel zelfs. Maar man, je hele dag en nacht draait om je baby. Je krijgt nooit fatsoenlijk rust/slaap of even tijd om bij te komen, die onrust, het niet weten wat je baby heeft enzovoort.

inderdaad 100 % hetzelfde hier.. Ook een erg reflux kindje hier, dus daardoor nog meer onrust. Maar ze worden als het goed is vanzelf ouder

Misschien wat Pokon bij de fles in doen

Ik vind de babytijd tot nu toe (op haar start en de weken in het zh na) erg leuk. Maar dat komt misschien ook omdat B volgens mij het makkelijkste kind ever is..
Ze eet, slaapt overal, huilt nooit, kan zich prima vermaken in de box en ik kom nog ruimschoots toe aan mijn eigen dingen.
Als je dat niet hebt kan ik me voorstellen dat het erg zwaar moet zijn.

Ondanks dat m. een makkelijke baby is, is het huis ook echt niet om aan te zien hier hoor. Ik hou mezelf maar voor dat als ze naar school gaan het wel weer beter zal worden

Ik heb er nooit geen problemen mee gehad. Ik wist het van te voren. Alleen het niet slapen brak me echt op na een tijd.

Hoe is het verder afgelopen met je vermoeden van een postnatale depressie?
Bij L. vond je het toch ook wel zwaar de eerste tijd? Ik meen te herrinderen dat je hem wel eens een dag wegbracht. Is dat nu ook geen optie?

Tania schreef:Ondanks dat m. een makkelijke baby is, is het huis ook echt niet om aan te zien hier hoor. Ik hou mezelf maar voor dat als ze naar school gaan het wel weer beter zal worden

To bad!

Mamsie schreef:

Tania schreef:Ondanks dat m. een makkelijke baby is, is het huis ook echt niet om aan te zien hier hoor. Ik hou mezelf maar voor dat als ze naar school gaan het wel weer beter zal worden

To bad!

Ja daar was ik al bang voor

Nou ja misschien als ze uit huis gaan dan.

Hier is het huis juist altijd wel erg netjes, anders wordt ik ook onrustig en dat komt niks ten goede

Mamsie schreef:Ik heb er nooit geen problemen mee gehad. Ik wist het van te voren. Alleen het niet slapen brak me echt op na een tijd.

Hoe is het verder afgelopen met je vermoeden van een postnatale depressie?
Bij L. vond je het toch ook wel zwaar de eerste tijd? Ik meen te herrinderen dat je hem wel eens een dag wegbracht. Is dat nu ook geen optie?

Haha jammer Tania. Maar ach, je zal voor ze het huis uit gaan vast wel wat op kunnen ruimen. Ze willen niet eeuwig de hele dag vast worden gehouden

Bij L vond ik het inderdaad ook wel heftig, maar niet zo als nu. Ach, ik denk dat ik gewoon niet gemaakt ben voor de babytijd ofzo

Ik ben naar de huisarts geweest die constateerde dat ik oververmoeid was, heb daar slaappillen voor gekregen. Hij dacht ook dat mijn hele hormoonhuishouding op de schop was, omdat ik niet kon slapen, heel raar vloeide en maar niet afviel. De week erop ben ik naar de iriscopist/homeopaat geweest en die hetzelfde constateerde en daar heb ik nu 2 middelen voor gekregen om het weer op de rit te krijgen. En dat gaat nu veel beter. Slaap weer beter en ben sinds dat ik geweest ben ook ineens afgevallen gelukkig.

Maar goed, hoeveel kan je opknappen van beter slapen als je een slechte slaper hebt, dat weet jij zelf als geen ander. Daarom vind ik de babytijd ook niks aan, je weet niet waarom ze zo slecht slapen

Het ligt ook wel heel erg aan hoe je kind als baby is.
Bij de oudste vond ik de babytijd erg zwaar. In het begin als prematuurtje zelfs 3 nachtvoedingen, na een voeding moeilijk weer in slaap kunnen komen, last van reflux, erg veel huilen en constant bij je willen zijn. De tweede was echt een stuk makkelijker (hoewel de gebroken nachten uiteraard zwaar blijven). Die kreeg vanaf het begin natuurlijk al mee dat hij af en toe op zijn beurt moest wachten en kon zichzelf al gauw best even in de box vermaken.

Ik vind de baby tijd wel erg leuk, maar ik kijk ook uit naar het moment dat ze wat meer zelf kan, zoals kruipen, later lopen, zeggen wat er is, dat soort dingen. Samen koekjes bakken, naar de speeltuin
Hier heb ik trouwens ook een echte mama plakker, maar met dingen als het huishouden heb ik totaal geen moeite. Ukkepuk in de draagdoek en poetsen maar. Het enige wat er écht niet uitziet op het moment, dat zijn de ramen, maar om nou op een ladder te gaan staan met ukkepuk in de draagdoek vind ik toch een beetje eng. Maarja, we kunnen nog naar buiten kijken

Jazzlyn schreef:ik heb hetzelfde hoor Luce

+1 liever 3 peuters als R dan een baby haha. Ik vind de babytijd ook veel minder dan vanaf een maand of 6.

Dat hele kleine vind ik ook geen bal aan. Ik heb er van genoten, maar de moeheid overheerste wel erg.
Vind het nu een stuk makkelijk. Hij slaapt door, ik herken zijn huiltjes, hij kan zichzelf prima vermaken in de box, heeft geen huiluren meer etc etc.

Maar ja dat hele kleine vond ik wel fijn om lekker te knuffelen Nu knuffelt hij nog graag maar wil ook graag gaan staan en kijkt alle kanten op

Huishouden lukt hier goed, maar heb nog geen peuter hier rond lopen. Scheelt wel of je alleen een baby hebt of meerdere kinderen.

Tiramisu schreef:Ik vind de baby tijd wel erg leuk, maar ik kijk ook uit naar het moment dat ze wat meer zelf kan, zoals kruipen, later lopen, zeggen wat er is, dat soort dingen. Samen koekjes bakken, naar de speeltuin
Hier heb ik trouwens ook een echte mama plakker, maar met dingen als het huishouden heb ik totaal geen moeite. Ukkepuk in de draagdoek en poetsen maar. Het enige wat er écht niet uitziet op het moment, dat zijn de ramen, maar om nou op een ladder te gaan staan met ukkepuk in de draagdoek vind ik toch een beetje eng. Maarja, we kunnen nog naar buiten kijken

Ze slaapt toch ook wel een keer? En anders ligt ze even 5 minuten in de box te huilen.. Ik doe ook wel eens iets in het huishouden en dan net besluit S het niet meer naar zijn zin te hebben in de box of op het kleed. Tja jammer dan, ik maak dan toch echt eerst iets af. Ze zullen toch ooit moeten leren om even te wachten.

Ik vond de babytijd over het algemeen juist hardstikke leuk. Het was niet altijd makkelijk, maar ik vond het wel een hele leuke fase. Heb soms zelfs een klein beetje heimwee naar de tijd dat ze nog zo'n klein minibaby'tje was. Niet dat ik het nu niet leuk vind, ik vind het ook juist weer erg leuk hoe ze zich nu ontwikkelt en hoe ze steeds meer kan en me elke dag opnieuw verbaast

Over het huishouden zal ik het hier ook maar niet hebben En dan heb ik er nog maar één rondlopen

Ik vond de babytijd ook niks aan. In het begin is dat kleine nog schattig maar op een gegeven moment heb ik dat ook wel weer gezien.

Dat is ook de reden dat ik sterk zit te twijfelen over een derde. Wéér alles opnieuw doormaken. Maar aan de andere kant...bij F. is alles zo snel gegaan. Dat gaat bij een derde vast nog sneller.

SarahKey schreef:

Tiramisu schreef:Ik vind de baby tijd wel erg leuk, maar ik kijk ook uit naar het moment dat ze wat meer zelf kan, zoals kruipen, later lopen, zeggen wat er is, dat soort dingen. Samen koekjes bakken, naar de speeltuin
Hier heb ik trouwens ook een echte mama plakker, maar met dingen als het huishouden heb ik totaal geen moeite. Ukkepuk in de draagdoek en poetsen maar. Het enige wat er écht niet uitziet op het moment, dat zijn de ramen, maar om nou op een ladder te gaan staan met ukkepuk in de draagdoek vind ik toch een beetje eng. Maarja, we kunnen nog naar buiten kijken

Ze slaapt toch ook wel een keer? En anders ligt ze even 5 minuten in de box te huilen.. Ik doe ook wel eens iets in het huishouden en dan net besluit S het niet meer naar zijn zin te hebben in de box of op het kleed. Tja jammer dan, ik maak dan toch echt eerst iets af. Ze zullen toch ooit moeten leren om even te wachten.

Ja, ze slaapt ook wel een keer, en de laatste tijd wil ze dat steeds vaker in de wandelwagen of in haar bedje. Dan zou ik inderdaad de ramen kunnen wassen Laten huilen vind ik overigens geen optie.

Ik vind de babytijd wel heel leuk en geniet echt heel erg.
Eigenlijk vind ik elke leeftijd leuk.

Snoepy87 schreef:Ik vind de babytijd wel heel leuk en geniet echt heel erg.
Eigenlijk vind ik elke leeftijd leuk.

+1

Ik heb juist mijn handen vol aan mijn peuter. Als zij een dagje weg is en ik alleen de jongste heb, vind ik het een oase van rust. Het verschil is alleen dat mijn jongste dochter gelukkig heel goed slaapt en dat maakt natuurlijk een wereld van verschil.

Baker je je zoon in? Dat hadden hier beide kinderen wel nodig om goed in bed te kunnen slapen.

Tiramisu schreef:

SarahKey schreef:

Tiramisu schreef:Ik vind de baby tijd wel erg leuk, maar ik kijk ook uit naar het moment dat ze wat meer zelf kan, zoals kruipen, later lopen, zeggen wat er is, dat soort dingen. Samen koekjes bakken, naar de speeltuin
Hier heb ik trouwens ook een echte mama plakker, maar met dingen als het huishouden heb ik totaal geen moeite. Ukkepuk in de draagdoek en poetsen maar. Het enige wat er écht niet uitziet op het moment, dat zijn de ramen, maar om nou op een ladder te gaan staan met ukkepuk in de draagdoek vind ik toch een beetje eng. Maarja, we kunnen nog naar buiten kijken

Ze slaapt toch ook wel een keer? En anders ligt ze even 5 minuten in de box te huilen.. Ik doe ook wel eens iets in het huishouden en dan net besluit S het niet meer naar zijn zin te hebben in de box of op het kleed. Tja jammer dan, ik maak dan toch echt eerst iets af. Ze zullen toch ooit moeten leren om even te wachten.

Ja, ze slaapt ook wel een keer, en de laatste tijd wil ze dat steeds vaker in de wandelwagen of in haar bedje. Dan zou ik inderdaad de ramen kunnen wassen Laten huilen vind ik overigens geen optie.

Maar hoe doe je dat dan als je aan het aardappels schillen / stofzuigen / weet ik het watten bent?
Laat je dan alles uit je handen vallen en ga je gelijk naar haar toe?
Ik laat B ook niet lang huilen, maar het eten moet toch echt op tafel dus als ze aan het mopperen is moet ze soms toch echt even wachten.

Hier gaat het er net zo aan toe als bij lejow.

Hier jengelt S ook wel eens, maar ik ga niet bij elke kick naast de box staan. Alleen als hij in bed ligt, dan laat ik hem niet huilen. Want ik weet dat als ik de speen er weer in doe hij lekker doorslaapt.
Maar overdag in de box laat ik hem gerust even miepen. Kan niets gebeuren, ik ben in de buurt.

Ik dacht vroeger dat ik echt helemaal gelukkig zou zijn tijdens de baby-baby tijd. Dat kleine, lekker knuffelen, etc. Nu is mijn beeld wel een beetje veranderd door dwarsliggend kind die alleen maar huilde en niet lief, leuk en schattig deed Inmiddels vind ik het wel heel erg leuk, maar ik kan ook niet wachten tot hij zich verder gaat ontwikkeln!

SarahKey schreef:Hier gaat het er net zo aan toe als bij lejow.

Hier jengelt S ook wel eens, maar ik ga niet bij elke kick naast de box staan. Alleen als hij in bed ligt, dan laat ik hem niet huilen. Want ik weet dat als ik de speen er weer in doe hij lekker doorslaapt.
Maar overdag in de box laat ik hem gerust even miepen. Kan niets gebeuren, ik ben in de buurt.

Ik laat Luuk ook niet huilen en dat heeft niets te maken met dat er wel/niet iets kan gebeuren, maar omdat ik gehoor wil geven om zijn roep om aandacht. Hij zal ooit wel eens moeten leren dat hij even meot wachten, of dat er andere manieren zijn, maar ik denk niet dat hij dat nu al door heeft. Huilen is zijn manier van communiceren en ik reageer daar op.

Lejow schreef:

Tiramisu schreef:

SarahKey schreef:

Tiramisu schreef:Ik vind de baby tijd wel erg leuk, maar ik kijk ook uit naar het moment dat ze wat meer zelf kan, zoals kruipen, later lopen, zeggen wat er is, dat soort dingen. Samen koekjes bakken, naar de speeltuin
Hier heb ik trouwens ook een echte mama plakker, maar met dingen als het huishouden heb ik totaal geen moeite. Ukkepuk in de draagdoek en poetsen maar. Het enige wat er écht niet uitziet op het moment, dat zijn de ramen, maar om nou op een ladder te gaan staan met ukkepuk in de draagdoek vind ik toch een beetje eng. Maarja, we kunnen nog naar buiten kijken

Ze slaapt toch ook wel een keer? En anders ligt ze even 5 minuten in de box te huilen.. Ik doe ook wel eens iets in het huishouden en dan net besluit S het niet meer naar zijn zin te hebben in de box of op het kleed. Tja jammer dan, ik maak dan toch echt eerst iets af. Ze zullen toch ooit moeten leren om even te wachten.

Ja, ze slaapt ook wel een keer, en de laatste tijd wil ze dat steeds vaker in de wandelwagen of in haar bedje. Dan zou ik inderdaad de ramen kunnen wassen Laten huilen vind ik overigens geen optie.

Maar hoe doe je dat dan als je aan het aardappels schillen / stofzuigen / weet ik het watten bent?
Laat je dan alles uit je handen vallen en ga je gelijk naar haar toe?
Ik laat B ook niet lang huilen, maar het eten moet toch echt op tafel dus als ze aan het mopperen is moet ze soms toch echt even wachten.

Afhankelijk van wat ik aan het doen ben doe ik haar dan in de draagdoek of zet ik haar bij me in de wandelwagen en dan is ze weer blij. Dan staat het eten maar vijf minuten later op tafel of doe ik maar vijf minuten langer of het stofzuigen, dat maakt me echt niet uit; ik vind niet dat ze hoeft te huilen.

SarahKey schreef:Hier jengelt S ook wel eens, maar ik ga niet bij elke kick naast de box staan. Alleen als hij in bed ligt, dan laat ik hem niet huilen. Want ik weet dat als ik de speen er weer in doe hij lekker doorslaapt.
Maar overdag in de box laat ik hem gerust even miepen. Kan niets gebeuren, ik ben in de buurt.

Het gaat me er niet om dat er 'niets kan gebeuren', het gaat me erom dat ik haar niet in haar eentje wil laten huilen. Misschien ben ik ook wel gezegend met een heel makkelijk kind hoor, maar ze huilt ook alleen als er iets is (hoewel ik geloof dat als een baby huilt er altíjd wat is, maar dat is weer een andere discussie) - (mama)honger, poepen/plassen, moe, dat soort dingen. Daar wil ik dan graag gehoor aan geven.

Ik reageer eigenlijk wel bij elke kik, ik laat de kinderen niet (alleen) huilen of mopperen. Al het andere laat ik uit handen vallen, eten kan wel wachten en stofzuigen ook.

(Ik vertel alleen hoe ik dat doe, dit is niet betweterig bedoeld).

Tiramisu: Hier huilt S ook alleen als er wat is. Als hij echt huilt is hij moe en leg ik hem op bed. Maar hij kan ook heel goed heel zeurderig huilen. Dan is er niets aan de hand (schone luier, net gegeten, geen slaap etc) tja dan denk ik wel eens, straks ben ik er weer voor jou. En ik laat hem dan geen half uur wachten ofzo. En als hij echt een zeurdagje heeft, dan kan ik ook makkelijk de boel de boel laten en me op hem concentreren.
Of ik sta soms een uur te wachten tot meneer weer iets doet wat hij net geleerd heeft en aan te moedigen Daar heb ik alle tijd voor , naja maak ik tijd voor.