Iets afsluiten en verdergaan..

Hoe doe je dat?
Of, het vertrouwen in mensen terug krijgen? Hoe doe je dat?

Sommigen van jullie zullen wel weten dat ik een aantal maanden geleden wat vervelende dingen heb meegemaakt met mijn ex en mijn beste vriendin (zo niet, dan wil ik het nog wel uitleggen) Inmiddels heeft het verhaal nog wel een staartje gekregen, die twee bleken ook tijdens onze relatie al het een en ander met elkaar te hebben gedaan en hebben niet een paar weken maar een jaar lang tegen mijn gelogen, ben ik achter.

Goed, dat is allemaal gebeurd, inmiddels zijn we een paar maanden verder en ik vind het zo moeilijk mijn leven weer op te pakken. Ik kan mijn emoties moeilijk onder controle houden. Ik ben achterdochtig geworden en vertrouw vrijwel niemand meer, eigenlijk ben ik nog steeds boos op de wereld om mij heen. Teleurgesteld in mijn vriendin(nen) en besef ik me nu pas wat voor impact het heeft gemaakt.
Vooral in het weekend op feestjes, als ik wat gedronken heb, kan ik nog wel eens compleet uit mijn plaat gaan om iets wat achteraf wel mee valt, of heel onredelijk boos worden om iets relatief kleins. Ik kan mijn emoties dan niet meer onder controle houden en word agressief of heel verdrietig. Ik wil dit niet meer, ik wil gewoon weer positief in het leven staan en genieten.

Ik heb een tijdje een leuke scharrel gehad, waar een fijne relatie uit zou kunnen komen als ik wat meer vertrouwen zou hebben. Dat lukte me ook niet, ik was jaloers en voelde me al kut als hij met een meisje vriendjes was geworden op facebook. Ja ik weet het, het slaat nergens op, maar ik verdraai dat in mijn hoofd gelijk naar iets heel ergs.

Waarschijnlijk vraag ik om het onmogelijke, niemand kan me in een paar woorden uit leggen hoe ik zoiets verwerk en afsluit. Maar ik merk zo dat ik behoefte heb om er over te praten met mensen die er buiten staan, die mij niet persoonlijk kennen en gelijk hun oordeel klaar hebben.. 'Gelukkig hebben we het forum nog'

Zoiets moet groeien, dat gaat niet van de een op andere dag. Dat weet je zelf ook wel denk ik...dus praat hier lekker van je af en laat jezelf af en toe gaan als je verdrietig of boos bent. Sterkte! En geef het de tijd.

Eens met Gympie. Het heeft me anderhalf jaar gekost om over iemand die mij bedonderd had heen te komen na een relatie van slechts een half jaar. En toen kwam mijn man op mijn pad.

Zoiets moet groeien, de mensen om je heen moeten jouw het gevoel geven dat het wel goed zit, jij moet overtuigd worden en dan ook proberen te accepteren. Maar makkelijk praten van buitenaf. Mijn vriend heeft er alles aan gedaan toendertijd om mij te overtuigen dat hij niet zo was zoals mijn ex. Wat ik moeilijk kon accepteren maar toch heb gedaan. Het heeft tijd, heel veel tijd nodig.
Sterkte..

Ik vind dat er wel tijd genoeg overheen is geweest haha. Ik vind het zo bizar dat door zoiets zelfs je karakter kan veranderen, ik ben er zo'n ander mens door geworden en heb een heel andere gedachtegang dan voorheen.

Verandering is niet altijd slecht, als het maar niet naar het extreme gaat. Het kan geen kwaad om behoedzamer te zijn.

Ik zelf ben inmiddels 1 jaar en 4 maanden verder en heb er nog last van. Wel minder hoor dan in het begin maar ik kan nog steeds niet iemand volledig vertrouwen. Ik denk dat dat idd ook moet groeien en dan vooral m.n. als je in een nieuwe relatie zit en dan hopelijk de steun en begrip van je nieuwe partner daarin krijgt.

Anderzijds denk ik ook dat het je toch altijd blijft achtervolgen.

Dat denk ik ook, Stella. Al denk ik dat je het eerder moet zien als iets waar je mee leert leven i.p.v. iets dat je blijft achtervolgen. En ik ben het ook eens met mzcharlotte dat er weinig kwaads aan zit meer behoedzaam te zijn. De oorzaak is meer dan crap, maar het gevolg dat je daardoor meer behoedzaam bent, kan je misschien nog eens van pas komen in de rest van je leven.

Dit is niet iets wat ineens kan, het moet inderdaad groeien.

M'n situatie is wel iets anders, maar begrijp heel goed hoe je je voelt. Ik vertrouw mensen niet meer, zoek overal wat achter, mensen die te dichtbij komen duw ik weg.. Inmiddels is het 1,5jaar geleden dat ik een punt achter mijn relatie zette en ik merk dat de klap nu pas echt komt. Na me altijd heel groot gehouden te hebben.. Wat ik wil zeggen lieve Toet, denk aan jezelf, geef jezelf de tijd en ruimte die je nodig hebt. Sterkte!

Gympie_ schreef:Dat denk ik ook, Stella. Al denk ik dat je het eerder moet zien als iets waar je mee leert leven i.p.v. iets dat je blijft achtervolgen. En ik ben het ook eens met mzcharlotte dat er weinig kwaads aan zit meer behoedzaam te zijn. De oorzaak is meer dan crap, maar het gevolg dat je daardoor meer behoedzaam bent, kan je misschien nog eens van pas komen in de rest van je leven.

Daar heb je gelijk in en daar ben ik ook wel blij mee. Ik heb er weer meer mensenkennis door gekregen en mensen zijn nou eenmaal niet altijd te vertrouwen.
Ik vind het moeilijk mezelf hierin de tijd te geven, ook omdat ik merk dat mijn omgeving het al lang weer vergeten is. Een vreindin haalde het pas in haar hoofd te zeggen dat ik er onderhand wel overheen moest zijn. Ik werd zo kwaad, dit is niet iets waar ik overheen kom, dit is iets waar ik mee moet leren leven.

Wat rot om te lezen dat het je nog steeds zo beïnvloedt. Inderdaad, geef het wat tijd, zoals anderen ook al zeiden. Is weer een brief schrijven misschien een goed idee? Op die manier heb je vaker dingen afgesloten toch? Je hoeft hem niet eens te versturen, maar gewoon dat je even opschrijft waarom je zo boos bent. Je gedachten af en toe 'controleren' kan ook helpen. Bedenk of je anderhalf jaar geleden ook zo gereageerd had of dat het misschien toch wat overdreven is. Jaloezie is vervelend en het is begrijpelijk dat je daar nu ook weer meer last van krijgt, maar geef het tijd en probeer ook daar realistisch in te zijn. Als ik weet dat ik irreëel jaloers ben, bel ik vaak gewoon een vriendin om even mijn hart te luchten. Dan wel zo één die me laat inzien dat ik me te druk maak en niet één die zelf ontzettend jaloers is en het alleen maar erger maakt natuurlijk .

Sterkte, het hoeft niet allemaal zo snel en meteen.

Thanks Hadewijch
Voor een brief is het denk ik nog allemaal te vers, en misschien ook te fictief omdat ik die brief dan vooral aan mezelf moet richten. Of bedoel je een brief aan haar? Ik weet het in dit geval niet zo goed.

Dat laatste is een goede tip! Mijn vriendinnen hebben al een paar keer gezegd dat ik mijn frustraties eerder met hun moet delen.