Ervaring met hoogsensitieve kinderen?

Heeft iemand hier ervaring met hoogsensitieve kinderen?
Is dit bij een kind van 1 jaar al te herkennen of pas op latere leeftijd?

Ik google-de namelijk op gevoelig voor harde geluiden en kwam dus terecht op een site over hoogsensitieve kinderen. Ik herkende wel wat in de symptomen, maar niet alles, dus vroeg me af of het wel al te herkennen kan zijn bij een kind van 1 jaar.

Het gaat over een kind van een vriendin van me. Op het cb en bij de huisarts wordt ze afgescheept met "dat hoort er bij, gaat vanzelf over", ze weet nu niet zo goed waar ze nog om advies kan vragen. Dus ik probeer haar een beetje te helpen door wat dingen uit te zoeken.

Ik was er 1 , en als ik mijn ouders moest geloven was dat al vanaf het eerste moment duidelijk.

frolic schreef:Ik was er 1 , en als ik mijn ouders moest geloven was dat al vanaf het eerste moment duidelijk.

Waaraan herkende ze dat dan? (Als je het wilt vertellen natuurlijk)

Kat1980 schreef:

frolic schreef:Ik was er 1 , en als ik mijn ouders moest geloven was dat al vanaf het eerste moment duidelijk.

Waaraan herkende ze dat dan? (Als je het wilt vertellen natuurlijk)

Omdat ik al heel vroeg emoties van een ander overnam. Toen had dat nog niet echt de naam hoogsensitief natuurlijk.

frolic schreef:

Kat1980 schreef:

frolic schreef:Ik was er 1 , en als ik mijn ouders moest geloven was dat al vanaf het eerste moment duidelijk.

Waaraan herkende ze dat dan? (Als je het wilt vertellen natuurlijk)

Omdat ik al heel vroeg emoties van een ander overnam. Toen had dat nog niet echt de naam hoogsensitief natuurlijk.

Dus als een ander ging huilen/verdrietig was, werd jij dat ook?
Dat herken ik wel bij haar zoontje ja.

Heb je ook enig idee bij wat voor instanties je terecht kan voor advies hierover?

Ja de emotie van een ander hoeft nog niet eens zichtbaar te zijn om het over te nemen. Ik zou geen instantie weten eigenlijk, denk dat je inderdaad wel buiten het reguliere moet zoeken.

Ok, dank je wel!
Zal nog eens op google kijken of ik iets kan vinden waar ze advies kunnen geven.

Ik zie nog niet echt wat er raar zou zijn aan schrikken van harde geluiden en verdrietig worden als er iemand aan het huilen is.... Zeker niet bij een kind van 1 jaar.

Ik zou eens zoeken op sensorische integratie of sensorische informatieverwerking.

Ik ben er zelf een geweest, voor zover ik me kan herinneren heb ik daar altijd al last van gehad. Mijn ouders kennen me ook niet anders, hoewel mijn angst en het schrikken van harde geluiden vroeger nooit werd toegeschreven aan hooggevoeligheid. Er was simpelweg geen benaming voor waardoor het voor mijn ouders lastig te begrijpen was.

Susan, volgens mij kun je daar met 1 jaar nog niet zoveel mee...

Oh, ik denk van wel. Al is het maar informatie over sensorische informatieverwerking in het algemeen, of wat tips om je kind wat rustiger te krijgen.

Ik heb het overigens niet over een sensorische integratiestoornis.

Ik ben er zelf 1 geweest. Ik was inderdaad ook altijd panisch voor harde geluide (ben overigens nog steeds hoogsensitief) , ik raakte compleet in paniek bij harde geluiden vroeger. Als je meer informatie wil mag je gerust een PM sturen.

Lady Starstruck schreef:Ik ben er zelf 1 geweest. Ik was inderdaad ook altijd panisch voor harde geluide (ben overigens nog steeds hoogsensitief) , ik raakte compleet in paniek bij harde geluiden vroeger. Als je meer informatie wil mag je gerust een PM sturen.

Ja ik dus ook... Kan me herinneren dat ik bij een vriendinnetje in haar vaders auto zat en dat ze voor de grap ineens de muziek open draaide. Ik ben als een gek uit de auto gerend en ze vroeg wat er in godsnaam met me aan de hand was. Verder ben ik een keer panisch geworden in het zwembad, ook toen ze de muziek ineens vol open draaide, ik stond te hyperventileren op het toilet. Carnaval was (en is) ook een ramp. Ik schrik heel snel van alles en kan er niet tegen als er te veel prikkels op me afkomen. Ook pretparken en discotheken zijn niets voor mij.

Rapunzel schreef:

Lady Starstruck schreef:Ik ben er zelf 1 geweest. Ik was inderdaad ook altijd panisch voor harde geluide (ben overigens nog steeds hoogsensitief) , ik raakte compleet in paniek bij harde geluiden vroeger. Als je meer informatie wil mag je gerust een PM sturen.

Ja ik dus ook... Kan me herinneren dat ik bij een vriendinnetje in haar vaders auto zat en dat ze voor de grap ineens de muziek open draaide. Ik ben als een gek uit de auto gerend en ze vroeg wat er in godsnaam met me aan de hand was. Verder ben ik een keer panisch geworden in het zwembad, ook toen ze de muziek ineens vol open draaide, ik stond te hyperventileren op het toilet. Carnaval was (en is) ook een ramp. Ik schrik heel snel van alles en kan er niet tegen als er te veel prikkels op me afkomen. Ook pretparken en discotheken zijn niets voor mij.

Dat herken ik inderdaad ook heel erg. Ik werd vroeger panisch van boormachines, ambulances (als ze te dicht bij mij afgingen). En mijn ouders maar afvragen wat er aan de hand was. Maar het zijn inderdaad die onverwachte geluiden die je van stuk brengen. Ook het geluid van vuurwerk (strijkers en rotjes) vind ik vreselijk.

Ik moet wel een beetje lachen om de mensen die zeggen hoogsensitief te zijn 'geweest'. Hoogsensitief ben je en dat gaat niet zomaar over.

Ik ben zelf ook hoogsensitief. Als kind was ik doodsbang voor ballonnen, vuurwerk en ambulances want dat geluid was gewoon veel te hard (ballonnen kapot knallen). Ik kon daar niet tegen en begon altijd te huilen. Ik ben vroeger heel vaak afgescheept met 'aansteller' en dat ik overgevoelig was. Maar goed, toen ik vroeger nog klein was was er veel minder over hooggevoeligheid bekend.

Zelda schreef:Ik moet wel een beetje lachen om de mensen die zeggen hoogsensitief te zijn 'geweest'. Hoogsensitief ben je en dat gaat niet zomaar over.

Ja, maar je bent wel een hoogsensitief kind geweest, ik denk dat ze daar op doelen, aangezien het gaat over hoogsensitieve kinderen.

Susan schreef:

Zelda schreef:Ik moet wel een beetje lachen om de mensen die zeggen hoogsensitief te zijn 'geweest'. Hoogsensitief ben je en dat gaat niet zomaar over.

Ja, maar je bent wel een hoogsensitief kind geweest, ik denk dat ze daar op doelen, aangezien het gaat over hoogsensitieve kinderen.

Ah zo ja, ik pakte het anders op, als iets wat over gaat.

jena schreef:Ik zie nog niet echt wat er raar zou zijn aan schrikken van harde geluiden en verdrietig worden als er iemand aan het huilen is.... Zeker niet bij een kind van 1 jaar.

Het is meer dan dat hoor. Op slechte dagen huilt het kind echt een groot deel van de dag om verschillende dingen en soms om helemaal niks (althans voor zover wij kunnen oordelen). En het is dan ook echt keihard huilen, moord en brand schreeuwen. Het kindje laat zich dan ook moeilijk troosten (probeert zich uit je armen te wurmen, je weg te slaan), laat zich ook niet afleiden met iets. Terwijl een ander moment het kindje weer heel jaloers is als je aandacht voor een ander hebt, dan dus ook gaat huilen en aan je been gaat hangen.

Het kind slaapt ook heel slecht (onrustig/slecht slapen hoort ook bij hoogsensitief), krijgt vaak nog 2 nachtvoedingen (fles). Oke, dat heb je als ouder ook zelf in de hand, maar kan me door de vermoeidheid goed voorstellen dat je zo iets hebt van liever even gauw een fles geven dan weet ik hoe lang bezig zijn om hem weer in slaap te krijgen.

Maar goed, wat die geluiden betreft kan het kind inderdaad echt panisch worden (weer moord en brand schreeuwen) en dan ook niet te kalmeren zijn. Het gaat vaak om onverwachte geluiden, maar ook als hij hier is en mijn oudste zoon begint opeens mee te zingen met de radio (terwijl het weer niet erg is dat de radio aan staat) of als mijn kinderen in hun spel geluiden maken (gillen van plezier).

Ik weet dus niet of hij echt hoogsensitief is, maar dit is even iets dat ik op internet vond toen ik zocht op een kenmerk. En ja, het is een feit dat het gewoon een heel gevoelig kind is, dus het zou me ook niks verbazen.

Susan schreef:Ik zou eens zoeken op sensorische integratie of sensorische informatieverwerking.

Dank je, ga even zoeken op internet!