Ik voel me een slaaf van de tijd

Door in deze tijd twintiger te zijn, voel ik me een slaaf van de huidige tijd. Ik kan slecht omgaan met alle eisen die de maatschappij stelt aan starters op de arbeidsmarkt en de woningmarkt. Ik voel me overgeleverd aan de technologische snufjes waardoor het soms onmogelijk lijkt om gewoon weer eens iemand te zien of echt te spreken. Ik merk dat daardoor de drempel bij mezelf om te bellen ook steeds hoger wordt.

Ik heb veel moeite met de afhankelijkheid aan alle apparaten die er zijn om ons leven gemakkelijker te maken. Ik haat het feit dat ik mezelf zonder mobiele telefoon of internet zo naakt en best wel eenzaam voel. Ik haat het feit dat ik niet meer het gevoel heb dat ik alleen kan zijn zonder dat iemand weet waar ik ben.

De eerste 17 jaar van mijn leven was ik alleen en eenzaam omdat ik al die dingen niet had, de afgelopen 10 jaar voel ik me blootgesteld aan belachelijk hoge eisen en voel ik me opgejaagd en onrustig omdat ik niet goed om kan gaan met alles wat me wordt voorgeschoteld.

Worden we langzamerhand niet geleefd en geautomatiseerd? Ik zou zo graag veel dingen niet willen die er toch zijn. Ik weet meer dan goed voor me is en ik voel me er erg onprettig bij. Ik kan me steeds beter voorstellen dat bejaarden van nu werkelijk radeloos zijn omdat alles te snel gaat en anders is. Maar ik merk ook dat het voor leeftijdsgenoten al lastig is om te wennen aan het reizen met de ov-chipkaart of het feit dat kennis tot je nemen blijkbaar vooral uit je eigen zak betaald moet worden als je er langer over doet of nog verder wil studeren.

Ik ben nu bijna 27 en ik houd mijn hart vast voor mijn toekomt en die van de generaties na mij.

Oké, ik dacht al dat ik gek werd, maar kennelijk ben ik niet de enige. Ik voel dit ook zo.

Je wordt bijna gedwongen met de laatste technologische ontwikkelingen mee te gaan, anders loop je vrijwel meteen achter. De maatschappij wordt oppervlakkig. Het boezemt mij ook angst in.

En dan hebben we het nog niet eens over de straling die alle apparatuur van tegenwoordig uitzendt. Ik heb het nare gevoel dat wij, als mensheid, onszelf in zeer korte tijd gaan uitroeien, vanwege de schadelijke straling. Wie weet kan de volgende generatie zich niet eens meer voortplanten, vanwege genetische afwijkingen, onvruchtbaar worden en andere ellende.

Ik voel me ook wel soms een slaaf van de tijd maar meer op een andere manier. Ik heb het gevoel veels te veel met werk bezig te zijn. En ik vind het echt heel erg leuk hoor wat ik nu doe maar zou liever meer tijd voor mezelf willen. De weken vliegen echt voorbij en ik weet niet of dit nu is waar ik het meeste van mijn tijd aan wil besteden. Natuurlijk is het logisch dat ik ook mijn rekeningen en zo moet betalen... Maar toch...

Ik voel me ook regelmatig een slaaf van de tijd, maar dan de tijd in uren en niet "deze tijd". Ik vind deze tijd wel prettig. Er zijn veel verwachtingen, maar eerlijk gezegd liggen die meer aan mijzelf dan aan de tijd. Ik stel mijzelf hoge eisen, maar ik heb niet het gevoel dat de maatschappij/mijn omgeving die aan me oplegt. Ik vind dat de huidige tijd ook veel mogelijkheden geeft. Wel merk ik dat iedereen drukke levens heeft en écht sociaal contact nog wel eens tegenvalt, maar dat wijt ik niet aan de techniek.

Het meest frustrerende vind ik dat het allemaal zo wisselvallig is. Dingen lijken altijd allemaal tegelijk te komen waardoor je van hot naar her rent en tijd tekort komt, en een paar weken later heb je weer tijd over en is er niets/heeft niemand tijd om wat te doen..

Youandi schreef:Oké, ik dacht al dat ik gek werd, maar kennelijk ben ik niet de enige. Ik voel dit ook zo.

Je wordt bijna gedwongen met de laatste technologische ontwikkelingen mee te gaan, anders loop je vrijwel meteen achter. De maatschappij wordt oppervlakkig. Het boezemt mij ook angst in.

En dan hebben we het nog niet eens over de straling die alle apparatuur van tegenwoordig uitzendt. Ik heb het nare gevoel dat wij, als mensheid, onszelf in zeer korte tijd gaan uitroeien, vanwege de schadelijke straling. Wie weet kan de volgende generatie zich niet eens meer voortplanten, vanwege genetische afwijkingen, onvruchtbaar worden en andere ellende.

Precies!

Wat tegenwoordig ook op valt; dat de social media het sociale leven van zoveel mensen beïnvloedt. Begrijp me niet verkeerd, ik zit ook op internet, heb een smartphone en facebook, maar bij steeds meer mensen is het zo ernstig overheersend dat ik weleens denk; waar gaat dit in godsnaam heen? Sommige mensen zitten continue (ook in openbare gelegenheden) met hun smartphone in de weer, terwijl ze bijvoorbeeld met vrienden naast elkaar zitten, maar geen gesprek voeren, maar alle communicatie via die smartphone moet. Ik heb er verder geen problemen mee als iemand af en toe op zijn mobiel kijkt, maar niet continue aan een stuk door. Ik vind het gewoon asociaal.

Ik snap je angst niet zo goed. Welke eisen worden er precies aan je gesteld qua arbeidsmarkt?
De keuze om zonder mobiel/internet te kunnen, ligt nog altijd bij jezelf. Als je het niet wilt, leg je dat ding weg of je neemt sowieso geen smartphone waarmee je 24/7 op alle gebieden bereikbaar bent. Het moet niet, ik ken genoeg mensen met een oude nokia/samsung die het allemaal niet boeit. Vaak zijn het voor mensen ook gewoon leuke gadgets.

Studeren is duur en je wordt gestraft als je er langer over doet, maar hier in Nederland is het al best prima geregeld met vergoedingen om te kunnen studeren als je het vergelijkt met sommige andere landen.

Ik voel me geen slaaf van de tijd en als dat wel zo is zie ik het eerder positief. Ik denk juist dat wij het een stuk makkelijker hebben qua communicatie, studeren, reizen, etc. dan onze ouders, opa en oma's en de generaties daarvoor.

Als ik me soms een moment zwak en uitgeblust voel, bedenk ik ook dit soort argumenten om mezelf ervan te overtuigen dat ik er zelf niks aan kan doen als iets niet zo loopt als ik het zou willen. Diep vanbinnen weet ik dan wel dat dat gewoon een smoesje is om het heft niet weer in eigen handen te hoeven nemen want ik realiseer me gelukkig altijd dat ik op de meeste vlakken heus nog wel zélf bepalen kan. Natuurlijk bepaalt de wereld om ons heen een groot deel van ons leven, dat is denk ik ook onvermijdelijk, in welke gemeenschap dan ook. Maar het is niet zo dat we compleet slaven zijn van onze eigen tijd. Zie ik dus anders.

Charlie schreef:Als ik me soms een moment zwak en uitgeblust voel, bedenk ik ook dit soort argumenten om mezelf ervan te overtuigen dat ik er zelf niks aan kan doen als iets niet zo loopt als ik het zou willen. Diep vanbinnen weet ik dan wel dat dat gewoon een smoesje is om het heft niet weer in eigen handen te hoeven nemen want ik realiseer me gelukkig altijd dat ik op de meeste vlakken heus nog wel zélf bepalen kan. Natuurlijk bepaalt de wereld om ons heen een groot deel van ons leven, dat is denk ik ook onvermijdelijk, in welke gemeenschap dan ook. Maar het is niet zo dat we compleet slaven zijn van onze eigen tijd. Zie ik dus anders.

Dat is ook zeker waar. Maar daar doel ik niet zo zeer op. Al baal ik wel dat ik zo'n algemene studie heb gedaan waardoor ik nu eigenlijk bij de 13 in dozijn hoor.

Als je stratenmaker bent, kun je misschien nog kiezen om geen mobiele telefoon te hebben of geen e-mailadres. Maar iedereen die gestudeerd heeft, is verplicht om een e-mailadres of een mobiele telefoon te hebben. Niet bereikbaar zijn, dat lukt niet.

Ik heb de tijd nog bewust meegemaakt dat er geen mobiele telefoons waren (Jolee al veel minder denk ik). Ik heb nog op school werkstukken met de hand geschreven en ik weet nog dat we op vakantie in het buitenland oma mochten bellen vanuit een telefooncel.

Ik had geen iPad toen ik drie was, ik had fantasie.

Dat zijn een beetje de problemen die ik heb. Hoe meer er is, hoe meer we willen, maar of we echt willen of dat we ons verplicht voelen om mee te doen omdat we DENKEN dat het beter is, dat weet ik niet.

Hoe meer we willen, weten, kennen, hoe ongelukkiger we worden, daar ben ik wel van overtuigd bij mezelf. Ik was liever wat minder scherp en doortastend zodat veel dingen langs me heen gaan dan dat wel zijn + de middelen hebben die dat nog eens vergroten.

Ik ben ook zo'n fossiel . Werkstuk met de hand schrijven, met van die dunne boekjes van de bieb over hamsters. Oh de nostalgie. Ik had het veel makkelijker gevonden iets te googelen dan helemaal naar de bieb moeten en daar hetzelfde boekje te gebruiken dat iedereen had gebruikt.

Had je vroeger vaker mensen aan de deur staan, nu krijg je inderdaad meer e-mails. Je moet inderdaad voor je beroep soms mails ontvangen maar dat kan ook heel handig zijn en er zijn manier voor dat te kanaliseren.

Ik ben het wel met je eens dat je je er snel in kan laten meeslepen.

Als ik eraan denk dat ik kinderen krijg, die Hyves zullen gaan willen op de basisschool, en een mobiele telefoon denk ik ook oh shit, hoe ga ik daarmee om. Maar zo heb je toch in alle tijden je trend-gebonden dilemma's?

Dit; Maar zo heb je toch in alle tijden je trend-gebonden dilemma'ben ik het mee eens. Mijn nichtje heeft echt niet ineens minder fantasie door de dingen om haar heen. Kregen wij niet hetzelfde te horen over de Atari, PC en rekenmachines enzo... Ik denk eerder dat je jezelf gek maakt door zo te denken...

Zusje schreef:Dit; Maar zo heb je toch in alle tijden je trend-gebonden dilemma'ben ik het mee eens. Mijn nichtje heeft echt niet ineens minder fantasie door de dingen om haar heen. Kregen wij niet hetzelfde te horen over de Atari, PC en rekenmachines enzo... Ik denk eerder dat je jezelf gek maakt door zo te denken...

Ik vind het gezonder en beter dat kinderen buiten spelen dan binnen op een iPad of een spelcomputer aan het rammen zijn. Toen ik klein was, was het een luxe om een spelletje te mogen doen. Ik zie wel in dat kinderen sneller leren door veel van die technologische vooruitgangen, maar ik denk dat ze enorm achter kunnen blijven in een sociale ontwikkeling door alles maar op te lossen met Facebook en mobiele telefoontjes.

Ik klink als mijn oma

Charlie schreef:

Als ik eraan denk dat ik kinderen krijg, die Hyves zullen gaan willen op de basisschool, en een mobiele telefoon denk ik ook oh shit, hoe ga ik daarmee om. Maar zo heb je toch in alle tijden je trend-gebonden dilemma's?

Voor Hyves hoef je niet bang te zijn, dat bestaat dan al niet meer gok ik.

TGR schreef:

Zusje schreef:Dit; Maar zo heb je toch in alle tijden je trend-gebonden dilemma'ben ik het mee eens. Mijn nichtje heeft echt niet ineens minder fantasie door de dingen om haar heen. Kregen wij niet hetzelfde te horen over de Atari, PC en rekenmachines enzo... Ik denk eerder dat je jezelf gek maakt door zo te denken...

Ik vind het gezonder en beter dat kinderen buiten spelen dan binnen op een iPad of een spelcomputer aan het rammen zijn. Toen ik klein was, was het een luxe om een spelletje te mogen doen. Ik zie wel in dat kinderen sneller leren door veel van die technologische vooruitgangen, maar ik denk dat ze enorm achter kunnen blijven in een sociale ontwikkeling door alles maar op te lossen met Facebook en mobiele telefoontjes.

Ik klink als mijn oma

Maar wat let je dan, voor jouw kinderen geen ipad of spelcomputer te kopen? Wij hadden er vroeger ook geen omdat mijn ouders het er toen al niet mee eens waren. Niemand dwingt je toch?

Ik vind dat je echt onzin praat. Ik ken geen kinderen die 24/7 aan iPads vastzitten, ze spelen ook nog steeds buiten en bordspellen...

Zusje schreef:Ik vind dat je echt onzin praat. Ik ken geen kinderen die 24/7 aan iPads vastzitten, ze spelen ook nog steeds buiten en bordspellen...

Ja? Wordt er nog geknikkerd, ge-elastiekt, touwtje gesprongen? Ik zie zelf op basisscholen namelijk geen enkele knikker meer voorbij komen. Ik heb het idee dat je als ouder jezelf 6 keer in de rondte moet rennen om te zorgen dat je kinderen niet buiten de boot vallen.

Ik vind dit onderwerp hele interessant, maar zie in je post heel veel aannames waarvan ik me afvraag waar je ze op baseert. Betekent het spelen met een iPad dat je geen fantasie hebt, of het minder sterk zou ontwikkelen als kind? Betekent technologische vooruitgang automatisch dat 'de maatschappij' oppervlakkiger wordt?
Ik kan ook andersom redeneren: we hebben te maken met een gigantische technologische vooruitgang, en waar gebruiken we die voor? Om elkaar online op te zoeken, contacten te onderhouden, kortom om onze sociale behoeftes te bevredigen. De mens blijft dus een sociaal wezen. En praten we online anders dan in real life? Volgens mij zitten mensen online ook voornamelijk te beppen over receptjes voor appeltaart en naar welke kroeg we vrijdag zullen gaan.
Het verband met het zelf moeten betalen voor je studie zie ik niet direct. Ik denk overigens wel dat aan iedere generatie nieuw en hogere eisen worden gesteld om mee te komen; denk maar aan onze ouders die hun werk nog hebben gedaan zonder PC en dat zich dus op latere leeftijd helemaal eigen hebben moeten maken.

TGR schreef:

Zusje schreef:Ik vind dat je echt onzin praat. Ik ken geen kinderen die 24/7 aan iPads vastzitten, ze spelen ook nog steeds buiten en bordspellen...

Ja? Wordt er nog geknikkerd, ge-elastiekt, touwtje gesprongen? Ik zie zelf op basisscholen namelijk geen enkele knikker meer voorbij komen. Ik heb het idee dat je als ouder jezelf 6 keer in de rondte moet rennen om te zorgen dat je kinderen niet buiten de boot vallen.

Op schoolpleinen worden veel andere spelletjes gespeeld inmiddels, maar zijn die dan 'slechter' of 'minder'? Is knikkeren dan zo zaligmakend? Omdat dit het enige is dat jij van vroeger kent? Er word toch nog steeds buiten gespeeld, gevoetbald, gerend? Echt, ik zie het niet.

Ik hoop gewoon dat het niet zo gaat zoals ik in mijn hoofd heb, want dan kun je het als mens en als ouder niet snel en goed genoeg doen en daar ben ik niet voor in de wieg gelegd.

Door je laatste post krijg ik het idee dat je niet zozeer wilt discussieren over de effecten van technologische vooruitgang op menselijke relaties en communicatie - dat dacht ik in eerste instantie, en daarom reageerde ik. Ben je niet gewoon een beetje aan het doemdenken? Daar is niets mis mee op zijn tijd, maar als je er van af wilt kan het helpen je eigen aannames eens kritisch tegen het licht te houden.

Een slaaf van de tijd voel ik me niet, wel a slave to the music

Nee maar serieus, heb er niet zo'n last van. Mijn telefoon gaat ook regelmatig gewoon uit, heerlijk vind ik dat.

In groep in 1 of 2 word er al met een computer gewerkt :S Dit vind ik wel erg vroeg hoor.

Maar verder heb je het zelf een groot deel in de hand in hoever je er in mee gaat. Ken genoeg mesen die al die luxe dingen niet hebben, en die lekker simpel leven (om het maar even zo te noemen)

Ik merk van mezelf wel dat als ik teveel met de computer/telefoon bezig ben ik me opgesloten ga voelen. Omdat de wereld dan wel klein is. Belangrijkvoor mij is om wel verder te blijven kijken.

Ik heb zelf geen moeite met de social media en bereikbaarheid. Maar ik vraag mij inderdaad wel eens af hoe het in de toekomst gaat. Ik denk dat de kinderen van nu, die dus nog moeten gaan opgroeien misschien nog veel meer gebonden gaan zijn aan apparatuur.

TGR, er zijn inderdaad kinderen met een Ipad, of een Ipod en dat vind ik ook echt belachelijk. C. heeft een Nintendo DSi en hij speelt er amper mee. Hij gaat liever naar buiten, voetballen, hutten bouwen, en knikkeren. Het heeft ook met het soort kind (mens) te maken.
Als hij straks een FB profiel wil maken (want denk inderdaad dat hyves een aflopende zaak is) op zin 10de, tja so be it. Je kunt niet alles tegenhouden.

TGR schreef:

Zusje schreef:Ik vind dat je echt onzin praat. Ik ken geen kinderen die 24/7 aan iPads vastzitten, ze spelen ook nog steeds buiten en bordspellen...

Ja? Wordt er nog geknikkerd, ge-elastiekt, touwtje gesprongen? Ik zie zelf op basisscholen namelijk geen enkele knikker meer voorbij komen. Ik heb het idee dat je als ouder jezelf 6 keer in de rondte moet rennen om te zorgen dat je kinderen niet buiten de boot vallen.

Hier in de buurt doen kinderen dat zeker nog wel! Over een paar weken komt dat allemaal wel weer tevoorschijn. En ik werk op heel veel verschillende scholen.
Vorige week bij de kleuters heb ik ipv karren alleen maar hoepels, touwen, stelten etc. naar buiten gedaan. Blij dat ze waren en leuk dat ze hebben gespeeld! Dus ja kinderen kennen en kunnen het echt nog wel!

Ik herken het wel. Ik roep weleens dat ik eigenlijk 100 jaar geleden geboren had moeten worden. Niet dat die tijd nou altijd even leuk was, dat weet ik heus wel. Maar dingen waren duidelijker. Rustiger. De haastmaatschappij staat mij heel erg tegen. En het gevoel dat je maar vanalles moet doen en alles leuk moet zijn en je alles uit het leven moet halen wat erin zit omdat we daar nou tegenwoordig eenmaal alle middelen voor hebben.... Het geeft eens soort druk bij mij. Zoveel keuzes, zoveel mogelijkheden, onder andere met dank aan de technologie. Ik wordt er wel eens gestresst van. Je hoort het van veel twintigers trouwens. De quarterlifecrisis is er niet voor niets bijgekomen.
En nee, ik ben ook geen fan van kinderen met computerogen. Als ze op school een spelletje mogen meenemen zit je ineens met 25 psp's in de klas. Gelukkig moeten ze in het speelkwartier gedwongen naar buiten, haha. Waar ze zich overigens ook nog altijd prima vermaken. Knikkeren wordt zeker nog steeds gedaan hoor!

Ik begrijp de druk; door alle mogelijkheden voelt het voor mij soms ook als een 'verplichting' om er alles uit te halen wat er in zit, alleen al doordat andere mensen die mogelijkheden niet hebben of nooit hebben gehad. Maar in plaats van daarover stressen kun je het ook als iets positiefs zien, we hébben veel mogelijkheden, dat is toch fantastisch?! Ik vind er niets mis mee om te proberen zo goed mogelijk te presteren. Ik vind het ook niet gek dat je zelf je studie moet financieren als je er langer over doet. De quarterlife crises begrijp ik op zich dus wel, maar ik vind het geen reden tot klagen.

Of kinderen knikkeren of niet zou ik niet weten, maar een normale combinatie van computerspelletjes en buiten spelen lijkt mij gewoon gezond. Dat het vroeger anders was, wil niet zeggen dat het vroeger beter was.

Wat betreft technologie, daar kies je ook gewoon zelf voor. Ik heb geen smartphone en ik hoef er voorlopig ook geen, als je zelf het gevoel hebt dat je er verslaafd aan bent moet je hem misschien juist een tijdje uitzetten. Dan gaat dat opgejaagde gevoel misschien vanzelf weg.

Maar over het algemeen lijkt een beetje meegaan met de tijd me niet te veel gevraagd, we zijn geen 80.