Peuterssssss

Pffffff ik ga even gal spuwen.
Ik klaag echt nooit over mijn kind. Ik heb een mega engelen geduld en kan ontzettend veel hebben.
Te veel soms misschien.

Maar nu haalt het kleine monster me echt het bloed onder mijn nagels uit.
Grenzen verkennen en hoe. Hij doet echt van alles waarvan hij echt weet dat hij het niet mag. Als ik hem corrigeer doet hij gewoon alsof hij me niet hoort. En blijft doorgaan. Ik zak door mijn knieën, vraag of hij me aan kijkt en leg hem rustig uit wat niet mag. Prijs hem als hij het goed doet. Op het moment dat ik hem dan corrigeer en zeg dat iets niet mag, doet hij het daarna nog even extra. Of hij gooit gewoon daarmee wat hij op dat moment in zijn handen heeft.

En vandaag heeft hij het gepresteerd om mijn wit behang te voorzien van groene stift, puur omdat ik zei dat hij het stift niet in zijn gezicht mocht kleuren maar op het papier.

Vandaag heeft hij al 5x in de hoek gestaan en hij is pas van 8:00 uur wakker.
Ik weet het niet meer, begin langzaam radeloos te worden !


Tips I NEED TIPS !!!!!

tja peuter pubertijd. sterkte!

Ook die tip heb ik nodig hahaha

Hier ook geen tips. De peuterpuberteit is echt een hele pittige periode.

Het hele vervelende is dat ik er echt door geïrriteerd raak en dan ook niet meer veel kan hebben. En dat merkt hij natuurlijk ook heel goed en gaat dan nog een schepje er boven op gooien.

Ik was al aan het denken om een beloningssysteem in te voeren evt ?

herkenbaar! N is inmiddels 3 (terrible three ) dus we hebben nog even voor de boeg. Als het hier echt niet meer gaat, gaan we naar buiten. Even een lekker stuk wandelen, uitwaaien en uitrazen. Hij kan even zijn energie kwijt, ik kan even energie opdoen en zodra we thuis gaan en ik iets leuks bedenk om te doen dan gaat het meestal wel weer. Of hij is zo moe dat hij lekker op de bank een dvdtje gaat kijken.

alex zet ik op de gang (een halve minuut) als hij weer iets stouts doet en dat weet hij precies. Wij hadden eerst een plekje in de kamer maar dat vond hij alleen maar grappig. de gang vind hij echt niet leuk en als hij daar is begint hij ook te huilen.

Als Laurens echt heel vervelend is en dingen expres gaat doen, zoals met eten gooien bijvoorbeeld, dan zet ik hem ook een paar minuutjes op de gang. Dan heb ik even de tijd om af te koelen en dan kan ik er weer even tegen aan.

Hier helpt het vaak om even wat samen te gaan doen, even naar buiten of juist samen even knutselen, puzzelen enzv.
Afleiden dus en hem positieve aandacht geven!

Ik lees mee voor de tips DR-A-MA t gaat over zeggen ze

Snoepy87 schreef:Hier helpt het vaak om even wat samen te gaan doen, even naar buiten of juist samen even knutselen, puzzelen enzv.
Afleiden dus en hem positieve aandacht geven!

Dat helpt hier ook goed, of naja, het Hielp goed... Nu onze 2e er is, gaat ze nog meer de grenzen opzoeken, vooral als ik aan het voeden ben!

Tja... ooit gaat het over...

Owwww schat...ja erg herkenbaar ook hier!

De enige tip die ik je kan geven is GEDULD...en focussen op het positieve in plaats van het negatieve. Maar goed ik kan me heel goed voorstellen dat je daar na zo'n dag echt geen puf meer voor hebt. En inderdaad lekker naar buiten gaan om de dag een beetje te 'breken'.

Thnx meiden en het is een fase ik weet het. Naar buiten gaan doe ik ook regelmatig met hem. En hier moet hij een paar minuten in de hoek ook dat maakt indruk. Maar daarna gaat hij ook gewoon door met zijn peuter streken. Op de tanden bijten is het soms en in de avond ben ik bloj als hij slaapt :-)