drukte

mijn zoontje houd absoluut niet van drukte, misschien niet zo gek want zijn papa en mama zijn net zo.
toch vind ik het soms wel lastig.

op het kdv hebben ze het ook opgemerkt. ze vinden dat hij moeilijk te troosten is (terwijl hij thuis vrijwel nooit huilt) en we merken ook dat er duidelijk verschil te merken is als er minder kindjes op het kdv aanwezig zijn. soms zit ik te denken aan een gastouder, minder druk voor t. en misschien wel voordeliger voor ons. maar moet hij ook niet leren wennen aan drukte en andere kindjes? als hij over een paar jaar naar school gaat komt hij ook niet in een klas van 5..

daarnaast vind ik het heerlijk om het t. te zwemmen. de eerste paar keer (bij 3/4 maand) ging het prima, maar vanaf 4-6maanden is het vrijwel altijd huilen geblazen. als ik met hem alleen in het bubbelbad zit gaat het wel goed. wij zijn een maandje terug bij cp geweest en daar is heel veel herrie in het zwembad, maar heeft hij geen kik gegeven, daar vond hij het wel weer heerlijk, net als de eerste keren bij het babyzwemmen hier..
edit: zogauw hij op het aankleedkussen ligt in het zwembad is hij alweer super vrolijk. lachen en mij ondeugend aankijken.. grr..

zijn hier meer mama's met kindjes die niet van drukte houden?
hoe gaan jullie hiermee om? ik vind het aan de ene kant vervelend dat hij zich niet prettig voelt, maar wil hem ook niet 'afsluiten van de buitenwereld' omdat ik vind dat hij eraan moet wennen..

ik had dit net zo kunnen typen over mijn zoontje want alex kan net als ons niet goed tegen drukte en gaat dan hangen of huilen. Alex zit hierom ook op baby zwemmen wat hij wel geweldig vind. Een tip heb ik helaas niet.

hij gaat met name huilen als hij het niet kan overzien, zoals in de box op het kdv of op de buik/rug in het zwembad. we zijn ook wel eens op een drukke visite geweest, maar zolang hij op schoot zit en de kring rond kan kijken gaat het wonderbaarlijk goed..

Dat 'probleem' hebben we hier ook. De een vind drukte (verjaardagen etc, het uurtje wennen op het KDV) helemaal leuk, de ander vind het een verschrikking. Die is alleen rustig als hij bij mij zit.

met zwemmen heeft a er geen last van maar zoals je zegt met drukte op bvb een verjaardag dan wil hij op schoot en gaat niet zelf spelen en als je hem dan op de grond zet gaat hij huilen.

Y. kan ook niet tegen drukte, altijd al zo geweest. Naar verjaardagen gaan we dus 's morgens vroeg, als er nog niet zoveel mensen zijn. Winkels op zaterdagmiddag is ook geen goed idee, hij wordt gillend gek en zit alleen maar te krijsen, want ik niet zo gek vind, want hij ziet natuurlijk alleen maar benen

Op het kdv gaat het goed vanaf 6 maanden, toen kon hij kruipen en kon hij gaan en staan waar hij wilde. Had hij even geen zin in de drukte kon hij naar een rustig hoekje kruipen. Dat doet hij trouwens nu nog steeds. Als ze Y. kwijt zijn zit hij meestal in de verschoningsruimte, dan pakt hij gewoon even z'n rust. Hij kan daar rustig een half uur zitten en om zich heen gaan zitten kijken. Doet hij thuis trouwens ook, dan kruipt hij even naar de keuken en gaat een tijdje tegen de keukenkastjes aanzitten.

J. heeft ook altijd wel enigszins moeite gehad met drukte. Toen ze kleiner was raakte ze er helemaal van overprikkeld en nu merken we het aan haar slapen (of beter niet slapen) als het te veel is geweest. Op een verjaardag gaat het op zich goed zolang iedereen haar maar met rust laat, dat ze lekker haar eigen gang kan gaan en ongestoord kan spelen. Als 'vreemden' tegen haar gaan praten en zo dan gaat het fout, dan wordt ze verlegen en dat slaat als snel om in huilen en alleen nog maar bij mama willen zijn. Helaas kun je dat nog zo vaak zeggen maar mensen schijnen dat pas te geloven als ik een compleet overstuur kind heb.

Ze geeft het trouwens tegenwoordig goed aan als ze het teveel vind worden dan gaat ze de mensen die ze goed kent een kus geven en naar de andere mensen zwaaien, en daarna gaat ze haar jas halen en dan is het dus tijd om te gaan

ahh.. wat lief fiwen! dat ze zelf haar jasje pakt. wel prettig dat ze het nu zo goed aan kan geven!

ik mag van geluk spreken dat t. nooit echt overprikkeld is geweest. 1x heeft hij nauwelijks geslapen toen we een dagje op pad waren en dat hebben we gemerkt, maar verder valt het reuze mee. als hij weg is uit de drukte is het ook alweer goed..
het wisselt erg hoe hij op vreemden reageert. vandaag kwam de badmeester nog even langs bij het omkleden van t. en daar ging hij tegen lachen, maar als mensen heel druk praten of een harde stem hebben gaat zijn lipje trillen en begraaft hij zijn gezichtje in mijn nek.
maar over het algemeen mag ik niet klagen, hoor.. vroeg me gewoon af of er tips zijn, maar hem helemaal uit de drukte houden lijkt me uiteindelijk ook niet de oplossing..

herken het wel een beetje. Op het KDV geven ze ook aan dat L. soms echt behoefte heeft om in zn eentje rustig te spelen. Dan zetten ze hem in de hoge box en is het goed. E
Het is geen ventje die de drukte opzoekt. Als alle kindjes bij elkaar op een hoopje staan/zitten, gaat hij ergens anders spelen.

Balans zoeken is soms idd lastig. We proberen L. wel onder de mensen / kinderen te houden. Zelf zijn we beide niet zo heel erg assertief en we hopen dat L. iets meer 'lef' krijgt. Daarom zoeken we soms bewust drukte op voor hem.

Ons zoontje houdt ook absoluut niet van drukte. Dat stukje over babyzwemmen is zo herkenbaar, eerste paar keer ging het hier ook goed. Daarna was het elke keer jammeren. Ik heb het nog een paar maand volgehouden, maar ben gestopt omdat het voor ons beiden niet leuk was, waarvoor je het natuurlijk juist doet! Ga dan liever zo een keer zwemmen met hem.
Maar ook bij anderen thuis en het kdv, moet hij altijd even wennen, hij zal nooit zo de drukte in gaan. Ik hou hem altijd eerst lekker op schoot, dan even samen spelen en dan is het ook goed. Helaas is het op kdv nog elke week drama met afscheid nemen, maar ik weet dat als ik uit beeld ben het hartstikke goed gaat en hij het leuk heeft. En mijn zoontje heeft sinds dat hij 9 maand is, hij bij niemand anders meer op schoot wil zitten behalve papa/mama en oma. Zal daar vast ook mee te maken hebben.
Ik vind het zelf ook lastig, maar wat ik het belangrijkste vindt is dat hij zich prettig voelt.

N is nu 3 jaar maar vooral het eerste jaar heeft hij ontzettend veel moeite met drukte en onbekende situaties gehad. Bij bijvoorbeeld mijn schoonfamilie is het druk (grote familie)een bezoekje daar vroeg ontzettend veel van hem en hij moest daar soms dagen van bijkomen. Ook het zijn daar was drama, huilen huilen huilen.
Ik heb het voordeel dat mijn moeder bij ons thuis oppast.Maar de bedoeling was dat ze gewoon bij haar en mijn vader thuis zou oppassen maar zelfs dat trok hij niet.

Ik heb zoveel mogelijk gehoor gegeven aan zijn gevoel. Niet altijd mogelijk.Maar bij bijvoorbeeld drukke bezoekjes trok ik me een aantal keer terug met hem zodat hij even kon aclimatiseren. Naar ballorig zijn we ook pas gegaan na zijn eerste jaar bijvoorbeeld.

Ik denk niet dat je ze hierdoor afsluit van de buitenwereld hoor. Ze moeten al aan zoveel nieuwe dingen wennen, voor het eerste jaar. Nieuwe geuren, kleuren, geluiden, mensen, omgevingen etc etc etc. Dingen die voor ons zo dood normaal zijn is voor een baby een nieuwe wereld. Het komt allemaal vanzelf goed als je je kindje een beetje volgt. N ging voor het eerst naar de psz met 2 jaar en 4 maanden en hij vind het geweldig! Hij is wel verlegen, maar vind het enorm leuk. Hij heeft nu ook geen moeite meer met drukte en nieuwe omgevingen.

D. had dit ook heel erg en ik heb daar gewoon aan toegegeven door haar heel veel rust en regelmaat te bieden en niet mee te nemen op visites, de omgeving rustig te houden (geen druk speelgoed en bijvoorbeeld geen schilderijen aan de muur in haar kamer). We hebben haar dus heel erg afgeschermd. Vanaf een half jaar merkten we dat haar behoefte aan zoveel rust afnam en vanaf een jaar was dat eigenlijk echt over en vond ze verjaardagen etcetera juist wel heel leuk.