Amerika-Topic

trouwens hoe ver van te voren moet je al iets boeken? Wij willen in november gaan wanneer is het handigste om dan te boeken liefste doe ik het nu al maar is wel erg vroeg

Voor New York he?

Vlucht al geboekt? Als je daar nu een goeie deal voor vindt (d.w.z. onder de 500 euro) voor die periode, zou ik zeker boeken. Hotel kan je best nog even mee wachten, daarvoor zou ik eerst wat meer in lezen zodat je weet in welke buurt je wilt zitten. Misschien is Priceline ook wel iets voor jullie.

@Jilke, ow dank je! Je kan en mag het wel even via de PM doen. Dan heb ik er een beetje en idee bij. Ga het sowieso even vragen aan een arts. Maar omdat ik/wij nog meer reizen in de planning hebben waaronder Azie kan ik het beter wel dan niet doen.

dankje marin, Ik vind het zo spannend boek het liefste de eerste de beste maar ja dat is niet handig natuurlijk. We hebben inmiddels wel besloten om niet via brussel te gaan. is toch 3,5 uur rijden en als iemand ons dan moet brengen en halen zijn die wel erg lang onderweg. En als we de auto daar moeten parkeren zouden we bijna net zoveel kwijt zijn als we via amsterdam vliegen. Dus gewoon amsterdam. We moeten nog wel van te voren koffers kopen, hebben nu van die stoffen hele kleine en die zijn beide niet zo goed meer door 2 reizen al stuk. Dus nu willen we een goede harde koffer.

Veel plezier Sarah! Misschien een idee? Je hebt ook shuttlevervoer/taxivervoer van je woonplaats naar het vliegveld en ook weer als je terug komt van vakantie. Ideaal als je niet wilt trein reizen of een familielid/vriend niet kan.

Cimic schreef:Veel plezier Sarah! Misschien een idee? Je hebt ook shuttlevervoer/taxivervoer van je woonplaats naar het vliegveld en ook weer als je terug komt van vakantie. Ideaal als je niet wilt trein reizen of een familielid/vriend niet kan.

Dit vond ik in elk geval in New York zelf heel erg handig! Van het vliegveld naar de stad ben ik toen met gewone taxi gegaan (vanaf JFK 40 dollar flat rate naar overal in Manhattan plus fooi) en op de terugweg voor 20 dollar met zo'n busje die me ophaalde bij 't hotel en die langs wat andere hotels ging. Ik was ruimschoots op tijd, dus reed nog een extra rondje door New York en was keurig op tijd, zonder sjouw-in-metro stress.

Ow Marin in NY heb ik dit ook gehad. Wat fijn was dat ons hotel iemand regelde die ons voor een schappelijke prijs terug naar het vlieftuig bracht. Geloof dat ik half NY heb gezien want de rit duurde erg lang haha. Wel leuk! Je hebt wel bij aankomst een heleboel taxi's staan. Geen yellowcabs geloof ik. Maar een taxi waarbij je eerst een prijs moest afspreken geloof ik. Dat zijn die zwarte taxi's misschien dat het je iets zegt. Was geloof ik niet heel goedkoop maar ook niet overdreven duur. We hebben op de terug wel minder betaald dan op de heenweg. Moet alleen even opzoeken welk vliegveld het was, want bedenk me net dat je meerdere hebt. Terug zijn we via JF Kennedy gegaan.

Die zwarte taxi's ken ik niet en volgens mij is dat niet helemaal legaal.
Legale taxi chauffeurs geven je eerst een soort briefje (althans op t vliegveld, verder niet) zodat je weet dat ze legaal zijn en er is een standaard tarief naar manhattan van ik dacht 40 dollar. Waar dan ook in Manhattan.

Dit is vanaf JFK. LaGuardia ligt dichterbij en Newark juist verder weg, daar weet ik t niet van.

Marin dat bedoelde ik, een soort briefje waar ook iets van een prijs opstond. Dat was trouwens in Newark. Het kwam niet ilegaal over want kan me niet voorstellen dat de gemiddelde zakenman/vrouw dan ook zou instappen.

Cimic schreef:Marin dat bedoelde ik, een soort briefje waar ook iets van een prijs opstond. Dat was trouwens in Newark. Het kwam niet ilegaal over want kan me niet voorstellen dat de gemiddelde zakenman/vrouw dan ook zou instappen.

Ja dan zal het wel gewoon legaal zijn geweest, dat systeem klopt inderdaad. Komt beetje raar over want je hoeft verder niets met dat briefje te doen, maar dat klopt wel. Misschien waren ze zwart omdat Newark in New Jersey ligt ipv New York?

Klopt het trouwens dat je voor de VS niet meer een visum nodig hebt maar dat een aanvraag voor toestemming (via dat Esta programma) genoeg is? Ik heb al wel een visum maar dat is echt alleen voor werk (c1/d1)

Lizardje schreef:Klopt het trouwens dat je voor de VS niet meer een visum nodig hebt maar dat een aanvraag voor toestemming (via dat Esta programma) genoeg is? Ik heb al wel een visum maar dat is echt alleen voor werk (c1/d1)

De ESTA is een Visa Waiver Program, dat wil zeggen dat het een vrijstelling (weet even geen beter NL woord) voor een visum is. Iedereen die geen visum nodig heeft, heeft dus ESTA nodig. Als jij al een visum hebt, heb je dus volgens mij geen ESTA nodig. Is je C1/D1 visum voor Amerika dus? Ik ken niet alle visa uit m'n hoofd en deze dus ook niet, dus ik zou even via het consulaat nagaan of je dan geen ESTA meer nodig hebt en aan je visum voldoende.

Ja is voor Amerika, maar dan volgens mij alleen om in amerikaanse wateren te mogen werken.

Hmm, ik zou het even goed checken of je dan nog een ESTA nodig hebt of niet. In principe niet, omdat het een visum is, maar omdat het voor de wateren geldt.. Misschien mag je dan het land niet op met dat visum, en dat heb je natuurlijk wel nodig

Ja wat ik tot nu toe heb kunnen vinden is wel dat ik nog een nieuw visum aan moet vragen. Dus dat doe ik dan maar als ik mn creditcard heb. aanvraag om mee te varen ligt ook klaar...

Klein upje..

Gisteren naar de vakantiebeurs geweest. Erg gezellig maar wat een drukte! CBL je had gelijk? Maar leuk om een keertje te doen. Even nog wat info gevraagt bij de Amerika standjes, hokjes, tafeltjes (stendjes) Hoe schrijft ge dat? Nog een paar goede routekaarten gehaald voor de route. We krijgen wel een tom tom mee maar dat is ook geen garandie. De reiskriebels doen het goed. Ook even bij Azie gekeken en ow wat voel ik me daar thuis. Kreeg gisteren een folder in mijn handen gedrukt over het geven van Engelse les in China. Het is betaald werk voor een paar maandjes, ideaal voor te backpacken. Ik zag gelijk al voor me hoe of wat en had al een heel plan van aanpak..... maar ik durf gewoon niet. Denk aan mijn baan, studie die ik ooit wil doen, mijn vriend mensen die me voor gek verklaren. Je hoeft niet eens lerares Engels te zijn een extra cursus is genoeg. Les geven is voor mij geen probleem dat doe ik vaker binnen Defensie. Zucht..... ik heb een nuchtere blik nodig. Dus wie heeft er advies?

@ Cimic,

Ik las net ook in een ander topic dat je wat echt voor jezelf wilt doen. (reis Azie). Ik heb dat precies hetzelfde met New York. (een cursus volgen, en daar alleen een tijdje wonen).

Ik heb 8.5 jaar een vriend en woon ook samen, en heb als het goed is zo een baan. Maar volgende jaar zomer (2013) ga ik het wel doen. Voor mij is het echt iets wat ik al sinds mijn 15e wil (toen wilde ik een jaar highschool doen, had alle spullen in huis en ben ik niet gegaan omdat ik met mijn vriend kreeg, achteraf zo ontzettend stom, want ik wilde het graag.) Nu heb ik weer een kans, ik moet het wel zelf doen. Als ik het nu weer niet doe ben ik straks 40 heb heb ik 2x spijt gehad dat ik mijn eigen droom niet heb gevolgd.

Iemand zij laatst tegen mij, je bent hier vooral om je zelf te ontplooien/ontwikkelen en je leven in te delen hoe jij dat het liefste doet. Het is prachtig om dat te doen met mensen wie je lief heb, maar uiteindelijk bewandeld ieder zijn eigen weg. (de laatste zin was, je trekt zelf je kist dicht ) maar goed.. anyways haha.. Ik had toen echt zoiets van, ja dit is mijn leven en ik wil dit voor mijzelf doen. En waarom zou ik het blijven dromen, er zijn genoeg mensen die ook een tijd weggaan en een relatie hebben.



Nog en mooi citaatje:

“If you can imagine it,

you can achieve it;

If you can dream it,

you can become it”


William Arthur Ward

Je hebt gelijk Punk'd Ik zou eigenlijk ballen moeten hebben en gaan. Had je lang twijfels en hoe reageerde je vriend? Hoe gaat hij er mee om?

Probleem ook is dat mijn schoonfamilie het niet zal begrijpen. Heb geen zin in rare vragen oa. waarom mijn vriend niet meegaat etc. Stom want eigenlijk moet ik me helemaal niet druk over maken over wat andere denken, maar dat doe ik wel en dat laatste is vooral lastig. En door mijn hele geestelijke situatie en de relatie met mijn vriend waar we hard aan werken voelt het nu niet juist. Meer als vlucht gedrag? Ik dacht altijd dat ik mezelf goed kende, maar nu merk ik dat ik op 28 jarige leeftijd eindelijk mijn eigen ik aan het ontdekken ben.

Ik blijf nadenken en wie weet maak ik dit jaar de stap...

Ow vraagje mag ik je tekst quoten?

Cimic, als je het echt graag wilt, zou ik in ieder geval even de mogelijkheden gaan bekijken! Hoe staat je vriend er tegenover als je een paar maanden weg zou gaan?

Ik denk dat het misschien wel goed voor je is, er is de laatste tijd zoveel gebeurd, misschien is even iets heel anders doen juist wel goed voor je?
En als je relatie dat niet overleefd, weet je toch eigenlijk ook wel voldoende wat dat betreft?

Overigs kan je in meer landen Engelse les geven, toen wij in Thailand waren kwamen we genoeg mensen tegen die dat een paar maanden deden!
Dus je hebt ook keuze zat nog, als je bijvoorbeeld China niet helemaal ziet zitten.

Ik zou het gewoon DOEN! En hoezo, mensen die jou voor gek verklaren? Dat zijn OF mensen die niet verder kijken dan hun eigen huisje / boompje / beestje, of mensen die jaloers zijn!
En misschien kan je wel met je werk regelen dat je een paar maanden onbetaald verlof kan krijgen ofzo ?
Zodat je in ieder geval over je baan geen zorgen hoeft te maken. En anders vind je daar ook wel weer een oplossing voor Je moet een beetje genieten van het leven!

Ik zit zelf in hetzelfde schuitje een beetje.. Ik wil héél graag over 2 jaar mijn eindstage in Thailand gaan doen. Dat is dan een maandje of 5 ook.
Maar durf ik..? Kan ik mijn vriend 5 maanden missen? Hij is de eerste die mijn juist aanmoedigt om zo iets te doen, (al zou hij liever mee gaan naar Thailand uiteraard )
Sowieso is nog niks zeker, ik moet eerst dit jaar nog halen, maar omdat ik echt buiten Europa wil, moet ik in het begin van het 2de jaar al mijn aanvraag gaan indienen, voor 1,5 jaar later dus..
Ik neig op dit moment steeds meer naar het gewoon toch DOEN! Het zal eng zijn, het zal niet altijd even makkelijk, maar als ik het niet probeer, dan vergeef ik het mezelf nooit denk ik.
Er staat overigs nog niks vast, ik moet eerst nog toestemming krijgen etc van school, dus grote kans dat het niet eens lukt om een stage daar te krijgen, maar ik ga het iig proberen

Heb het nog niet echt uitgebreid over gehad, hij weet wel dat ik het graag wil maar hij zegt er nog niks over. Denk ook wel dat hij me laat gaan. Ik weet zeker dat ik spijt krijg en er is veel gebeurd de laatste tijd maar ik weet niet of ik stabiel genoeg bent om een trip te maken. Het is beter als ik geestelijk stabiel bent en dat ben ik nu niet Niet dat ik gek ben, maar normaal sta ik zeker op bepaalde punten stevig in mijn schoenen.

Het is nu een rotte situatie wat het lastig maakt? Het wel willen, maar gewoon weg onzeker zijn en niet durven.

Maar AngelNyn, kan of wil je je vriend niet achterlaten? Ik denk namelijk dat je best wel durf maar ontzettend bang bent dat je hem te veel gaat missen of andersom. Het is lastig als en parter een paar maanden weg is en het belangrijkste is dat je relatie stabiel is. Zo ook in mijn situatie. Je gaat echt niet lekker op reis als je partner het moeilijk heeft of het misschien uit maakt. Ik ben 2x op uitzending geweest en 2x heeft dit mijn relatie gekost. Dat blijft toch in je achterhoofd spoken. Wil dan niet voor een dichte deur staan.

Dan zeg ik voor jou ook.....DOEN! Is het trouwens erg moeilijk om daar een stage te krijgen denk dat het juist voor je studie een mooie ervaring is?

Cimic schreef:Heb het nog niet echt uitgebreid over gehad, hij weet wel dat ik het graag wil maar hij zegt er nog niks over. Denk ook wel dat hij me laat gaan. Ik weet zeker dat ik spijt krijg en er is veel gebeurd de laatste tijd maar ik weet niet of ik stabiel genoeg bent om een trip te maken. Het is beter als ik geestelijk stabiel bent en dat ben ik nu niet Niet dat ik gek ben, maar normaal sta ik zeker op bepaalde punten stevig in mijn schoenen.

Het is nu een rotte situatie wat het lastig maakt? Het wel willen, maar gewoon weg onzeker zijn en niet durven.

Maar AngelNyn, kan of wil je je vriend niet achterlaten? Ik denk namelijk dat je best wel durf maar ontzettend bang bent dat je hem te veel gaat missen of andersom. Het is lastig als en parter een paar maanden weg is en het belangrijkste is dat je relatie stabiel is. Zo ook in mijn situatie. Je gaat echt niet lekker op reis als je partner het moeilijk heeft of het misschien uit maakt. Ik ben 2x op uitzending geweest en 2x heeft dit mijn relatie gekost. Dat blijft toch in je achterhoofd spoken. Wil dan niet voor een dichte deur staan.

Dan zeg ik voor jou ook.....DOEN! Is het trouwens erg moeilijk om daar een stage te krijgen denk dat het juist voor je studie een mooie ervaring is?

Wat jammer dat je vriend er verder ook niet op in gaat! Zou toch wel fijn zijn als hij je steunt hierin.. Er is nogal een verschil tussen "je laten gaan", en je steunen om te gaan denk ik?
Snap wel dat je graag wat stabieler wilt zijn en wat sterker in je schoenen, maar misschien heb je juist dit wel nodig om dat voor elkaar te krijgen? Of anders gezegd, bedenk anders voor jezelf wat je hier nodig hebt om dat gevoel terug te krijgen? En zijn de veranderingen die je nodig hebt, mogelijk, of is het maar hopen dat het goed komt?

Je zou ook kunnen kijken of je misschien ergens een project kan vinden wat wat minder lang duurt? Dus een maand of 2 max? Mocht het dan tegenvallen, ben je niet heel lang van huis.

Waar ik bang voor ben is dat ik hem ontzettend ga missen.. Voorbeeldje: Ik blijf nu ongeveer 2,5 week op mijn kot waarschijnlijk en dan ben ik al bang om hem te missen Maarja, als ik daar zit dan ben ik natuurlijk ook druk genoeg met mijn stage etc, dus misschien valt het ook wel mee. Het is gewoon dat je niet even op en neer kan.. En dat beangstigd me een beetje.. Plus dat ik gewoon bang ben om elkaar 5 maanden niet te zien.. Bang dat het misschien toch kapot gaat, ondanks dat juist hij mij hier enorm in steunt.. En wil gewoon niet met onzekerheid daar zitten Ik weet gewoon niet of ik hem zolang kan missen.. Andersom weet ik dat hij daar wel een stuk beter mee om kan gaan, die kan gewoon zeg maar dat gevoel echt goed onderdrukken. Heb gewoon af en toe even hem echt nodig, even knuffelen, even samen zijn.. Ben gewoon bang dat ik dood ongelukkig wordt Misschien moet ik maar gewoon zorgen dat hij of mee kan, of bijvoorbeeld de laatste 2 maanden van de 5 komt.. Ik zou hem niet tussendoor willen zien en daar weer afscheid moeten nemen, ik denk dat het makkelijker is elkaar dan gewoon 5 maanden niet te zien, dan tussendoor even een paar weekjes wel.
Maarja aan de andere kant.. We kunnen nog ons hele leven samen zijn en dit zou voor mij echt ZO'N geweldige ervaring kunnen worden, zeker omdat we later ook naar Thailand willen verhuizen voor een aantal jaar, als ik die connecties al heb binnen dat bedrijf zou dat ideaal zijn.

Wat vervelend dat het 2x een relatie heeft gekost toen je op uitzending moest! Was er vooral vanuit de kant van je exen weinig begrip?
Of werkte het weinige contact niet goed?
De situaties zijn natuurlijk niet helemaal vergelijkbaar, weet niet in hoeverre die uitzendingen gevaarlijk waren, maar je gaat daar toch met een ander gevoel heen.. Lijkt me echt moeilijk! Zeker omdat je misschien juist bij terug komst behoefte hebt aan iemand om je heen?

En of het moeilijk is om een stage te krijgen.. Weet ik eigenlijk niet..Ik moet eerst op school een traject doorlopen, aanvraag indienen, CV indienen, op gesprek komen en uiteindelijk krijgen een aantal mensen dan de kans om op buitenlandse stage te gaan.
Ze kijken naar je studieresultaten (en daar maak ik mij het meeste zorgen om.. Het is wel bekent op school dat ik ADHD heb) en je motivatie uiteraard. En ik heb geluk dat je in Thailand met Engels perfect uit de voeten komt, want normaal gesproken is de eis dat je de taal van het land spreekt. Daarnaast kan het in mijn voordeel zijn dat ik al eens enkele maanden op reis ben geweest, ik ken Thailand (in hoeverre je z'n groot land kan kennen natuurlijk ) Maar ik ben "bekend" in Bangkok (Uiteraard heb ik misschien nog niet eens 1% van de stad gezien bij wijze van, maar weet waar je voor moet oppassen etc, plus dat Bangkok voor ons tijdens de reis de hele tijd als "thuis" voelde, we zijn uiteindelijk 3x in Bangkok geweest voor meerdere dagen om vanuit daar telkens weer verder te reizen, het is dus niet zo dat ik naar een land ga waar ik totaal onbekend ben.) Plus dat mijn motivatie gewoon heel duidelijk is: Ik wil na mijn afstuderen in bijvoorbeeld Thailand ook echt gaan werken. Het is niet om maar iets leuks op mijn CV te hebben staan en een leuk avontuur aan te gaan.
Het is een weloverwogen keuze. Want vaak worden stages in minder ontwikkelde landen afgeraden bij ons, omdat je dan in je stage te maken krijgt met misschien oudere technieken en oudere producten, die hier niet meer gangbaar zijn bijvoorbeeld, omdat die hier 10 jaar geleden gebruikt werden. Dat kan voor mijn werk later in NL een enorm nadeel zijn, dus wordt het vaak afgeraden. Maar ik wil juist in Thailand aan de slag, daar een project misschien starten of wat dan ook.

En dáárna komt dan nog het volgende probleem: Of dat bedrijf wat ik in gedachte heb, een stagiaire wilt aannemen. Het is een groot internationaal bedrijf, de hoofdvestiging zit in Duitsland, en er zit in Eindhoven ook een vestiging. Heb daar op mijn oude werk al veel contacten mee gehad, plus dat de school daar goede connecties mee heeft, de werkplaats is door hun ingericht, alle materialen komen daar vandaan. Het is gewoon HET bedrijf in de orthopedie eigenlijk en het is niet makkelijk om bij dit bedrijf binnen te komen, maar alle connecties kunnen via de vestiging in Eindhoven lopen, zij kunnen contact leggen met de vestiging in Bangkok.
Dit jaar gaat er bijvoorbeeld iemand stage lopen in Italië, en een ander persoon in Rusland, bij dit zelfde bedrijf.

Een andere optie is het via de opleiding daar te proberen. Over de hele wereld zijn er slechts enkele opleidingen erkend door de overkoepelende organisatie zeg maar, waaronder mijn opleiding, en in Bangkok zit dus ook een opleiding. Misschien kan ik daarmee anders contact leggen om te kijken ik via hun iets geregeld kan krijgen. Achja eerst dit jaar maar doorkomen.. En dan zien we wel weer!

Pff zie nu ineens dat het een heel verhaal is geworden, sorry! Ik draaf soms door als ik het over dingen heb waar mijn hart ligt

Cimic ik ga je even een pm sturen.

Pff van het zomer waarschijnlijk richting de westkust. Is nog best veel uitzoekwerk. En het word keihard sparen om het geld bij elkaar te krijgen. Dus weinig leuke dure dingen mee doen.

Nu alleen nog de discussie tot waar we gaan reizen. Zijn nu alles een beetje uit aan het zoeken en het word moeilijk denk ik zo haha.

hahah Fairytale: wij zitten in hetzelfde schuitje :-). We zijn alles aan het uitzoeken, plannen en ik loop al verder vooruit dan mijn man, maar toch: het is altijd leuk :-)

Ja inderdaad, wij zijn dan ook nog eens met zijn drieen heel handig. 1 ding staat al wel vast en dat zou van 4 juli tot en met 8 juli portland zijn. Dat ivm een bruiloft. Vind het allemaal wel spannend enzo

@ Fairytale,

Ik heb hier een aantal boekjes liggen o.a wegenkaart van portland oregon. Die had iemand meegenomen van de beurs, maar wij gaan die kant niet op, misschien heb je er iets aan?