breath holding spell

...

allemaal normaal alex heeft het ook een paar keer gehad. ik schok behoorlijk maar gelukkig betekent het niks.

Jeetje, ik had wel van breath holding spells gehoord, maar via google kwam ik zojuist op youtube terecht en ik heb nu ook gezien hoe dat er dan uitziet.. en jeetje, wat lijkt me dat eng om mee te maken zeg..!

Ja, dat is hartstikke normaal. Hier hebben we dat met Jens ook vaak genoeg meegemaakt. Vaak hielp het bij hem wel om hem heel rustig op te pakken en langzaam in zijn gezicht te blazen. Daar gaan ze adem door halen en zo kun je het meestal voorkomen. Ook laten schrikken helpt. Ga jezelf maar na, dan neem je meteen een dikke teug adem. Maar het is dus heel normaal inderdaad! En heeeeeeel vervelend. Ik moet wel zeggen dat Jens het nu minder vaak heeft dan toen hij tussen de 1 en de 2 jaar oud was.

Mijn jongste heeft het ook weleens gehad. Nu helpt het heel goed om in haar gezicht te blazen als ze vergeet te ademen. Het is inderdaad eng om te zien.

//

Ik had er eerder nog nooit van gehoord, maar jeetje.. wat lijkt me dat eng zeg!

De dochter van een vriendin heeft ook vaak breath holding spells gehad en zij was erna ook altijd heel moe.
Wat naar dat je dochter dit heeft, het ziet er heel eng uit, maar is gelukkig niet 'gevaarlijk'.

Ze is weer wakker, maar ze voelt zich duidelijk nog niet helemaal fijn. Alles is aanleiding om te gaan huilen. Ze gaat zo even met m'n man erop uit. Hopelijk knapt ze een beetje op van de frisse lucht!

Wow, wat schrikken zeg! Het is inderdaad totaal niet schadelijk of gevaarlijk (als het kindje niet ergens hard op valt natuurlijk), maar als ik het zo lees, kan ik me voorstellen dat de schrik je om het hart slaat.

Hier heeft dochter dat ook vaak gehad, alleen nooit geweten dat daar een benaming voor was...
Heb het nl wel es gevraagd bij cb en ha, maar beiden hebben er nooit wat op gezegd verder.
Hier hielp oppakken, in het gezicht blazen, op de rug kloppen of schrikken ook goed.
Tegenwoordig heeft ze het bijna nooit meer, maar totdat ze ruim 1,5 was juist zeer regelmatig...

De eerste keer dat ze het had, ben ik me ook wild geschrokken, en raakte ik half in paniek..
Maarja als niemand dat kent, en cb en ha het ook niet weten (?) vraag je je wel af of je kindje normaal is...

pindaatje schreef:Hier heeft dochter dat ook vaak gehad, alleen nooit geweten dat daar een benaming voor was...
Heb het nl wel es gevraagd bij cb en ha, maar beiden hebben er nooit wat op gezegd verder.
Hier hielp oppakken, in het gezicht blazen, op de rug kloppen of schrikken ook goed.
Tegenwoordig heeft ze het bijna nooit meer, maar totdat ze ruim 1,5 was juist zeer regelmatig...

De eerste keer dat ze het had, ben ik me ook wild geschrokken, en raakte ik half in paniek..
Maarja als niemand dat kent, en cb en ha het ook niet weten (?) vraag je je wel af of je kindje normaal is...

+1

Hier precies hetzelfde...Y. heeft dit vanaf dat hij uit het ziekenhuis is gekomen na de bevalling. Het wordt nu wat minder, maar zeker de 1e 2 maanden had hij het dagelijks en soms wel vaker per dag. Tegen ons werd toen gezegd dat het door het vele huilen kwam. Daardoor kwam er te veel lucht in zijn luchtpijp waardoor het dus gebeurde. Dan krijg je hetzelfde idee als dat je zelf met je gezicht in de wind staat en naar lucht moet happen.

Heb net filmpjes op you tube bekeken en op 9 van de 10 filmpjes doen de baby's/kindjes precies hetzelfde als wat Y. deed en nu soms nog doet. Hij heeft het nog nooit gedaan terwijl hij stond, heeft het altijd als hij ligt.
Ik heb regelmatig mijn vriend of mijn moeder huilend gebeld in het begin omdat ik dacht dat hij dood ging

Ik had er nog nooit van gehoord... en zojuist toch maar even gekeken op youtube. Bah... wat eng! Ik hoop het nooit mee te maken. Wanneer heeft Y. voor het eerst zo'n aanval gehad?

Dit had ik beter niet kunnen kijken, als Mara een aanval krijgt doet ze dit echt precies hetzelfde en dan 40 tot 80 keer op een dag. Brengt herinneringen boven van afgelopen maanden. Gelukkig is ze nu aanvalsvrij Het is echt echt om te zien en om eerlijk te zijn had ik er ook nog nooit van gehoord, het lijkt me erg eng om mee te maken zo onverwacht en ik hoop het dan ook nooit mee te maken.

Hoe gaat het nu met haar Rejoy ?

Lopen jullie kindjes dan ook blauw aan? Hier deed ons zoontje het vorige week voor het eerst en ik dacht echt dat hij doodging, ik raakte helemaal in paniek (mede door slechte start na bevalling en vaak blauw werd toen). Maar toen ik dit las dacht ik jeetje, dat is mij ook overkomen, alleen viel hij niet flauw omdat mijn man snel handelde.

Blue flower schreef:Lopen jullie kindjes dan ook blauw aan? Hier deed ons zoontje het vorige week voor het eerst en ik dacht echt dat hij doodging, ik raakte helemaal in paniek (mede door slechte start na bevalling en vaak blauw werd toen). Maar toen ik dit las dacht ik jeetje, dat is mij ook overkomen, alleen viel hij niet flauw omdat mijn man snel handelde.

Bij Jens lopen zijn lippen heel snel blauw aan en de rest om zijn mondje wordt vrijwel meteen daarna spierwit. Heel akelig om te zien inderdaad.

Parisienne schreef:Ik had er eerder nog nooit van gehoord, maar jeetje.. wat lijkt me dat eng zeg!

+1!

Lieskuh schreef:

Blue flower schreef:Lopen jullie kindjes dan ook blauw aan? Hier deed ons zoontje het vorige week voor het eerst en ik dacht echt dat hij doodging, ik raakte helemaal in paniek (mede door slechte start na bevalling en vaak blauw werd toen). Maar toen ik dit las dacht ik jeetje, dat is mij ook overkomen, alleen viel hij niet flauw omdat mijn man snel handelde.

Bij Jens lopen zijn lippen heel snel blauw aan en de rest om zijn mondje wordt vrijwel meteen daarna spierwit. Heel akelig om te zien inderdaad.

Ja, vreselijk! Heeft Jens het vaak? hier is het nu 2x gebeurt. Maar bij de tweede keer toen we het in de gaten kregen hebben we hem meteen opgepakt en in zijn gezicht geblazen... maar 2x in 1 week vond ik wel heftig.
De eerste x was bij mijn schoonfamilie thuis en al mijn schoonzussen zitten in de zorg... dus vond het fijn daar te zijn toen. Mijn schoonmoeder ving mij op omdat ik echt dacht dat hij doodging. Door dit topic ben ik ook verder gaan googlen en veel ouders denken op zo'n moment dat hun kindje doodgaan en het schijnt ook erfelijk te zijn. Bij ons klopt dat ook wel want mijnman had het vroeger ook vaak.

hey ,
dat moe zijn is inderdaad heel normaal .
op mijn werk hebben verschillende kinderen dit . en het is toch iedere keer weer schrikken als het gebeurt .
liefs

Ik had hier ook nog nooit van gehoord, maar jeetje wat ziet dat er eng uit .

Puur nieuwsgierigheid, ik ken het verder ook niet. Maar is dit iets out-of-the-blue of gebeurt dit als een kindje driftig/nijdig wordt en heeft het met opwinding te maken?

Bij ons gebeurde het omdat hij driftig werd. Hij had een heel groot stuk brood in zijn mondje en dat haalde we uit zijn mondje en daar werd hij zoooo boos om. En de 2de x was ook omdat hij boos werd omdat ik tegen hem zei dat hij moest ophouden met knarsentanden. Beide keren was hij al wel erg moe en dan kan hij weinig hebben

Oh, dat lijkt me lastig qua opvoeding ook. Ik denk dat ik dan best bezorgd hem niet boos zou willen maken haha, maar bij een beetje gedegen opvoeding is dat ook geen optie natuurlijk..

Jeetje, dat lijkt me doodeng!

M.yles doet dit ook maar alleen als hij huilt omdat hij pijn heeft, in het ziekenhuis deed hij het al bij de prikjes en op het cb ook. Inmiddels schrik ik er niet meer van.