Miskraam, hoe lang bloedverlies?

Sorry, beetje vervelend onderwerp. Stop ook gerust met lezen als het onderwerp te onsmakelijk of door persoonlijke ervaringen te pijnlijk is....





Ik heb gisteren om vier uur de pillen ingebracht. Na vreselijke buikpijn en krampen begon om tien uur het bloedverlies. Ik hoorde toe op het toilet ook echt iets in de pot plonsen, gelukkig heb ik het niet gezien, maar wellicht was het de vruchtzak.

Ik verlies nu nog heel veel bloed en ben lijkbleek, als ik opsta en ga lopen word ik helemaal duizelig....

Hoe lang hield het bloedverlies bij jullie aan? Ik weet dat het bij iedereen anders is, maar dan weet ik wat ik ongeveer an verwachten...

Bij mij was het bloedverlies op het moment van de miskraam het grootst, het werd eigenlijk al direct al minder toen ik het vruchtje kwijt was. Daarna heb ik nog wel een paar dagen een maandverband nodig gehad, na een dag of 3/4 een inlegkruisje en beide keren was het vloeien na 7 á 8 dagen over.

Hoeveel is veel bloedverlies? Bij mijn eerste miskraam liep het er bijna in een straaltje uit (sorry voor de ranzige details). Als dat bij jou ook het geval is en dit houdt al een paar uur zo aan, zou ik toch de vk even bellen. Ik wil je niet bang of ongerust maken, maar als niet alles eruit is, dan blijf je bloeden en moet daar even naar gekeken worden in het ziekenhuis. Je vk kan wel beoordelen of dit een normaal verloop is of niet!

sterkte

Als ik lig valt t mee, maar als ik ga lopen voel ik het echt lopen zegmaar, en als ik naar de wc ga zit echt de hele pot onder. Ok, nu wordt het wel echt n goor verhaal.

Het is wel al wat minder dan gisterenavond en vannacht, de pijn is ook beter te doen nu... Ik denk echt dat ik wat er zat (niet dat dat nou veel was) gisteren al verloren ben.

flink bloedverlies is in die zin wel normaal, omdat de baarmoederwand bijvoorbeeld ook afgebroken moet worden. Bij mij was de pijn na beide keren dat het vruchtje eruit was ook zo goed als weg (alleen nog wat na-weeën zeg maar). het bloedverlies moet nu wel steeds minder worden, als dat niet het geval is moet je de VK even bellen hoor!

Denk ook wel dat dat gebeurt hoor, het is immers al minder dan gisteren, en anders zal ik zeker het ziekenhuis even bellen, thanks.

Damn muppet! Wat klote!! Heeeel veeeel sterkte!

joyce0606 schreef:Damn muppet! Wat klote!! Heeeel veeeel sterkte!

Dankje!
Alles goed met jou en de kleine man?

Ik heb er geen ervaring mee maar ik vind het zo rot voor je. Hopelijk voel je je snel weer een beetje beter!

Bedankt Tania!

Bij mij ging het net als bij Rejoy. Meeste bloed was met de miskraam zelf, eventjes erna, maar de dagen erna leek het op een normale menstruatie maar dan wel iets erger.

Maar heb niet gehad dat ik zo erg bleef vloeien dat alles er zo uit liep of dat het telkens weer opnieuw begon. Zou dan toch even bellen al loopt het bij iedereen weer anders.
Heb even onder de spoiler gezet hoe het bij mij verliep.

Spoiler:

Oeps was nog niet klaar:
Maar wil je alsnog heel veel sterkte wensen
Ik vind het wel 'fijn' voor je dat de pillen hun werk doen en hopenlijk hoef je niet alsnog een curretage.
Pas je wel goed op jezelf?

Zal ik het dan ook maar even helemaal in n spoiler zetten, let op, echt fris verhaal is t niet

Spoiler:

SarahKey schreef:Oeps was nog niet klaar:
Maar wil je alsnog heel veel sterkte wensen
Ik vind het wel 'fijn' voor je dat de pillen hun werk doen en hopenlijk hoef je niet alsnog een curretage.
Pas je wel goed op jezelf?

Dankjewel Sarah! Ik pas zeker goed op mezelf. Wil ook niet kleinzerig overkomen hoor, maar veel doen wil nog even niet, dan word ik duizelig...

Dan doe je ook lekker niets. Er gebeurt heel wat in je lijf en dan ben je helemaal niet kleinzerig hoor.
Ik heb die week ook bar weinig gedaan. We zijn toen samen naar een tuincentrum geweest maar was na 20 minuten al helemaal bek af. Je verliest heel wat bloed en dat moet toch ergens vandaan komen.

Spoiler:

SarahKey schreef:Dan doe je ook lekker niets. Er gebeurt heel wat in je lijf en dan ben je helemaal niet kleinzerig hoor.
Ik heb die week ook bar weinig gedaan. We zijn toen samen naar een tuincentrum geweest maar was na 20 minuten al helemaal bek af. Je verliest heel wat bloed en dat moet toch ergens vandaan komen.

Spoiler:

Aan de ene kant misschien wel, maar aan de andere kant ben ik ook wel een beetje bang voor wat ik eventueel had gezien. Al was het bij mij natuurlijk alleen een vruchtzak en dooier, niets herkenbaars ofzo. Ik weet niet hoe dat bij jou was?

Edit, in het andere topic lees ik dat het bij jou wel echt n vruchtje was, dat lijkt me helemaal heftig om te zien...

Heftig muppet! Kon niet echt op je reageren want onze computer was kapot. Maar las het allemaal vanaf mijn telefoon, Vind het echt erg voor jullie.
Hoop dat je snel van de pijn af bent en je het een plekje kan gaan geven. Dat zal tijd nodig hebben maar gelukkig heb je een lieve man en lieve meiden hier op het forum!
Rustig aan lieve muppet!

Dankje Happy!

Dikke ik hoop echt dat de pijn intussen wat minder aan het worden is!

Ik heb geen ervaring met zo'n heftig bloedverlies of zulke krampen, het leek nog het meest op een flinke menstruatie.

Wel fijn dat die pilletjes helpen, zodat je nog vervelendere dingen als een curretage kunt vermijden.

Sterkte Muppetje!

Ah wat vreselijk dat je dit mee moet maken! Ik weet niet hoe het werkt met zo'n spoiler, dus mijn verhaal komt hier open bloot te staan, sorry alvast ;-). Ik zal niet het hele verhaal plaatsen, maar ik wil je wel even waarschuwen ( en absoluut niet bang maken )! Mijn vruchtje + vruchtzak wilde niet komen. Na 3,5 week zat ik op een avond op de bank en ik voelde dat ik een beetje druk moest zetten en dat deed ik dus ook . Er kwam ook echt een balletje met heel veel bloed. Het voelde als een soort verfbal die openspatte. Ik schrok hier wel van. Daarna is dit op de wc nog een aantal keren gebeurd. Ik schrok enorm van de ravage! Bah! 's Nachts heb ik met een handdoek in mijn pyamabroek moeten slapen, anders kon ik mijn matras weggooien. De dag erna moest ik naar het ziekenhuis ( had gelukkig toevallig een afspraak staan ) en daar bleek dat er een deel was blijven hangen. Toen ben ik met spoed gecuretteerd. Dit kan best wel link zijn, ivm het vele bloedverlies.

Mijn tip is dus wel, dat als het zo blijft bloeden, je absoluut het ziekenhuis moet bellen, tenzij het goed met een maandverbandje is op te vangen.

Heeeeel erg veel sterkte!! En als ik mijn verhaal weg moet halen, hoor ik het hè.
Dikke knuffel!

Bedankt voor jullie berichten meiden. Inmiddels gaat het lichamelijk een stuk beter, verlies ook minder bloed gelukkig

Muppetje,

Wil jou ook heel veel sterkte wensen en een dikke geven.
Lief dat je ook even reageerde op mijn verhaal.

Hoe gaat het met jou?
Heb je eerdere verhaal verder niet gelezen.. maar lees dat er geen vruchtje zat?
Ook ontzettend kl*te natuurlijk!

Elmo schreef:Muppetje,

Wil jou ook heel veel sterkte wensen en een dikke geven.
Lief dat je ook even reageerde op mijn verhaal.

Hoe gaat het met jou?
Heb je eerdere verhaal verder niet gelezen.. maar lees dat er geen vruchtje zat?
Ook ontzettend kl*te natuurlijk!

Ik heb het erg nog steeds ontzettend moeilijk mee, ook lichamelijk ben ik nog lang niet de oude. Ik ben echt heel veel bloed verloren en verlies nog steeds aardig wat, waardoor ik heel duizelig en zwakjes ben...

Er was bij mij op de echo met 8 weken en 2 dagen alleen een vruchtzak en een dooier te zien. Als je minder ver bent kan het nog verder ontwikkelen, bij mij was die kans er niet meer en is er gewoon kort na de bevruchting niets meer doorgegroeid, maar ook niet afgestoten.

Toch voelde ik me ontzettend zwanger en had ik veel klachten, mijn lichaam was echt nog zwanger terwijl het allemaal allang niet meer goed zat.

Je verliest toch een zwangerschap en het vooruitzicht om mamma te worden. Hoe ver het vruchtje ook was, dat is voor mij heel moeilijk

Bleh, herken je gevoel zo. Echt het gevoel dat je iets mist..
Als je eenmaal zwanger bent ga je daar op instellen en je hele leven veranderen voor je kindje.
Bij mij was het vruchtje al ongeveer 1,5 week niet meer in leven maar voelde me ook nog ontzettend zwanger.
Na de curettage werd er verteld dat het dooierzakje hiervoor zorgt. Zolang dat in je lichaam zit worden er zwangerschapshormonen door je lijf gepompt zeg maar.
Ik merk nu dus ook al dat mijn borsten en buik weer wat kleiner worden.
Wat ik ook uit je verhaal lees en zelf dus ook heel erg heb is dat je dus niet kunt vertrouwen op je eigen lichaam.
Ik heb altijd gedacht, je voelt het wel wanneer het niet meer goed zit.. nou niet dus..

Ik was wel ontzettend bang voor de echo, bang dat er inderdaad niets zou zijn, maar das meer omdat ik gewoon sowieso beetje negatief ingesteld ben met dat soort dingen. Aan de andere kant voelde ik me ontzettend zwanger en dacht ik dus dat het wel goed zou zitten.

Mijn borsten zijn nog steeds heel gevoelig en groot, ik kan mijn eigen bhs nog niet aan en loop nog in die meegroei dingen, beetje cru, maarja, het moet maar...

Inderdaad, je gaat je er heel erg op instellen, en dat is nu weg. Natuurlijk, dat kindje komt er vast ooit wel, maar niet over een half jaar, en dat is heel moeilijk te accepteren...