is die angst normaal?Edit, blijkbaar niet, het zit niet goed

chocolate schreef:

Muppetje schreef:

chocolate schreef:Dankjewel

Wat een lieve reacties
Ik reageer straks in het andere topic,wil geen topicvervuiler worden!

T is mijn topic, en ik vind t niet erg

Ah dat is lief
Maar ik vind t wel erg

Wat leuk dat je er weer bent! Vroeg het me al af in het 'hoe is het met... topic'

ProudMama schreef:

chocolate schreef:

Muppetje schreef:

chocolate schreef:Dankjewel

Wat een lieve reacties
Ik reageer straks in het andere topic,wil geen topicvervuiler worden!

T is mijn topic, en ik vind t niet erg

Ah dat is lief
Maar ik vind t wel erg

Wat leuk dat je er weer bent! Vroeg het me al af in het 'hoe is het met... topic'

Ik lees het nu. Wat lief
Heb even in het topic voor een kindje in 2011 gereageerd.l, dan kun je het daar lezen.

Ben nu via m'n mobiel aan het reageren wat niet echt ideaal is

Wat erg! Je gevoel klopte dus toch. Ik had je zo graag een mooie echo en een lief kindje gegund.
Ik hoop dat jullie veel steun aan elkaar hebben.

Heel veel sterkte!

jeetje muppetje, ik lees het nu pas. wat vreselijk, ik had het niet verwacht. sterkte!!!

Knuffel, ik las het... Veel sterkte de komende tijd...

Bedankt voor jullie lieve woorden allemaal.
Vandaag is het zover en gaan we terug naar het ziekenhuis. Ik vind het zo eng, ik wil eigenlijk helemaal niet, maar toch ook wel, want ik wel het kwijt. Gisteren zat ik te Googelen, wat je ook nooit moet doen, ik vond verhalen van vrouwen die dit ook hadden met een echo met acht weken, waarbij er later wel een levend kindje was. Maar dat kan toch helemaal niet? Misschien waren zij minder ver, wat bij mij, door de ovulatie testen eigenlijk niet kan.
Ik moet er maar gewoon op vertrouwen dat de artsen het beste met me voor hebben en nooit iets zouden afbreken als er nog kans zou zijn.
Ik vind het zo moeilijk, deze zwangerschap was zo gewenst. Maar ik weet ook dat het domme pech is, dus als het weet mag gaan we het nog een keer proberen.

Jullie steun doet me echt goed, bedankt daarvoor

Allereerst wil ik je heel erg veel sterkte wensen!! Denk goed om jezelf!

Ook ik heb hetzelfde meegemaakt. Wij kwamen er met 7 weken achter. Ik moest toen wel na een week terugkomen voor een echo, om voor de zekerheid toch nog te kijken of er iets gegroeid was.
Helaas was dit niet zo. Ik kon geen pillen krijgen, maar wel curretage. Uiteindelijk wilde ik het uit zichzelf laten komen, maar na 3,5 heb ik toch een spoedcurretage gehad. Ik snap dus wel dat je er zo snel mogelijk vanaf wilt. Dan kun je het voor jezelf een klein beetje proberen af te sluiten.
Ik heb er veel te lang mee doorgelopen.

Nogmaals heel erg veel sterkte en hele dikke knuffel!

Ik snap best hoe je je voelt, ik heb vorig jaar een miskraam gehad.
Het is heel erg naar, daarom nogmaals heel veel sterkte de komende tijd.
Als je je hart wilt luchten dan mag je me een PM sturen meid.

XxX Gaby

Heb pilletjes meegekregen, had een hele aardige wat oudere echte gynaecoloog, eerder vaak in opleiding enzo. Ze was heel lief voor me, mag voortaan bij haar blijven komen. Ze heeft nog eens gekeken, en er was echt niets, alleen een vruchtzak en dooier, ze had echt geen hoop verder. Woensdag moet ik terug komen, denk dat ik op zn vroegst donderdag weer ga werken.

Wat heftig zeg muppetje!
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen en hoop dat jullie wens binnenkort alsnog in vervulling mag gaan .
Denk nu eerst maar even aan jezelf!

Doe het inderdaad lekker rustig aan Muppetje, het hakt er gewoon echt in zoiets naars.

Ik heb ook de vervelende gewoonte mezelf helemaal naar te maken door verhalen op internet (heb mezelf nu echt een Googleverbod opgelegd voor dingen die ik eigenlijk niet wil weten), maar dat kan gewoon echt niet, dat het hartje met 8 weken ineens wel klopt.

Mijn gyneacoloog zei dat het hartje bij een gezonde baby klopt met 5,5 week. Dan wordt er meestal nog een ruime speling genomen voor de eerste echo, voor het geval iemand inderdaad later zwanger is geworden dan gedacht. Dat klopt bij jou niet met ovulatie en positief testen, dus ga vooral niet zulke dingen denken, zodat je je later misschien nog schuldig gaat voelen.

Doe het idd rustig aan. Ook al voel je je lichamelijk (nu nog) prima, dit is best een hele klap om te verwerken.
Ik ben toen weer voor het eerst sinds tijden ziek gemeld. Maar 1 week in totaal, had ook een week vakantie, dus was wel twee weken thuis, maar achteraf was dat heel goed. Doorlopen is niet altijd het beste.

Wat 'fijn' dat je al zo snel in het ziekenhuis terecht komt. Als ik je berichtje vanochtend had gelezen wou ik ook vertellen dat je eerst nog een echo krijgt bij de gyn. Al houd je toch nog ergens hoop, verdriet komt hard aan als je écht geen levend vruchtje ziet.

Ik hoop dat de pilletjes hun werk gaan doen. Curretage is ook iets waar complicaties van kan komen en afwachten, ja dat vind ik zelf zo cru
De pilletjes deden hier goed hun werk.
Ik ben achteraf blij dat de gyn hier sowieso rond dat termijn nog eerst pilletjes voorschrijft. Al heb ik pijn gehad en zag ik er als een berg tegenop, je kunt wel thuis in je eigen omgeving blijven en eventueel afscheid nemen.

Nogmaals heel veel sterkte

Meid, heel veel sterkte en neem de tijd voor het verwerken