U of je en jij?

Juf wordt Juffie genoemd (en juffie gaat al bijna met pensioen geloof ik... ). Tegen familie ( opa, oma etc) is het gewoon jij etc. Mijn oudste grapt wel eens samen met opa en dan noemt ze oma oude heks als grapje. Opa en oma zijn ook net 50 dus dat scheelt misschien. Tegen mijn opa en oma zeggen ze wel u. Die zijn begin 70 en hartstikke hip, als ze jij zeggen zal niemand er moeilijk over doen. Maar dan maar ouderwets, ik vind het getuigen van respect.
Bij vreemden ( voor hun is iemand van 30 al oud , dus ook bij hun, niet alleen de ouderen) is het U. Ik verbeter mijn kinderen ook wanneer ze dat niet doen. Bijv. als dat ze als ze bij de slager staan en er wordt gevraagd of ze een plakje worst lusten... dan is het ook Dank u wel, tegen het zaterdaghulpje van 15.

Mij maakt het niet zoveel uit, zolang ze maar beleefd en respectvol met anderen communiceren. Mijn jongens varieren het, en worden gezien als keurige beleefde kindertjes

Susan schreef:Ik denk wel dat dit bijvoorbeeld voor Ezra voorlopig nog veel te veel gevraagd is, dus daar zal ik tegen de tijd dat hij goed praat iets op moeten verzinnen. De eerste tijd zal hij waarschijnlijk tegen iedereen jij zeggen omdat dat toch het eerste is wat hij zal leren.

Maar dat zal iedereen toch ook wel begrijpen? En zo niet, is dat hun probleem. Zo'n big issue is het nou ook weer niet gelukkig.

Tegen opa en oma zal er gewoon jij gezegd worden volgens mij. Misschien dat we voor mijn stiefvader nog een uitzondering maken, die heb ik ook altijd met 'u' moeten aanspreken. Maargoed, eerst maar afwachten of hij überhaupt nog helder genoeg is of leeft tegen de tijd dat onze zoon gaat praten (hij is nu al 86).

In het Hongaars krijgt het arme kind het al helemaal moeilijk, daar heb je ook nog een aanspreekvorm die tussen u en jij in hangt en meteen een heel andere zinsconstructie met zich meebrengt. Die wordt tegen vreemden en ouderen gebruikt, 'u' klinkt uit de mond van een kind juist heel raar en arrogant daar. Maar goed, dat zien we later wel weer.

Wij zullen N. ook leren vreemden met 'u' aan te spreken.

Ik weet nog niet helemaal hoe we dit gaan aanpakken.
Maar even een andere vraag: Hoe moeten jullie kinderen je (school)ouders aanspreken?
Opa en oma *voornaam* of opa en oma *achternaam*? Of zeggen ze allen opa en oma+

Ze zeggen tegen mijn ouders gewoon opa en oma, mijn schoonouders zien ze niet zo vaak, dus daar zeggen ze zelf denk ik nog niet opa en oma tegen, maar zo duiden wij ze wel aan.

freakielief schreef:

Susan schreef:Ik denk wel dat dit bijvoorbeeld voor Ezra voorlopig nog veel te veel gevraagd is, dus daar zal ik tegen de tijd dat hij goed praat iets op moeten verzinnen. De eerste tijd zal hij waarschijnlijk tegen iedereen jij zeggen omdat dat toch het eerste is wat hij zal leren.

Maar dat zal iedereen toch ook wel begrijpen? En zo niet, is dat hun probleem. Zo'n big issue is het nou ook weer niet gelukkig.

Tegen opa en oma zal er gewoon jij gezegd worden volgens mij. Misschien dat we voor mijn stiefvader nog een uitzondering maken, die heb ik ook altijd met 'u' moeten aanspreken. Maargoed, eerst maar afwachten of hij überhaupt nog helder genoeg is of leeft tegen de tijd dat onze zoon gaat praten (hij is nu al 86).

In het Hongaars krijgt het arme kind het al helemaal moeilijk, daar heb je ook nog een aanspreekvorm die tussen u en jij in hangt en meteen een heel andere zinsconstructie met zich meebrengt. Die wordt tegen vreemden en ouderen gebruikt, 'u' klinkt uit de mond van een kind juist heel raar en arrogant daar. Maar goed, dat zien we later wel weer.

Gaan jullie je kind straks echt tweetalig opvoeden? Dat jij met hem Hongaars spreekt en je man Nederlands?

Als wij over de opa's en oma's spreken doen we dit meestal met de voornaam erachter om aan te geven over welke opa of oma het gaat. Soms zegt S alleen opa of oma en soms zegt ze de voornaam erachter, ze mag het zelf weten. Verder hoeft ze haar opa's en oma's niet met u aan te spreken. Wel vind ik het belangrijk dat ze vreemden en ouderen met u aanspreekt.

rapa nui schreef:Gaan jullie je kind straks echt tweetalig opvoeden? Dat jij met hem Hongaars spreekt en je man Nederlands

Dat is wel de bedoeling ja. En als we met z'n drietjes samen zijn ook Nederlands.

Ik zou mij kinderen absoluut wel bij willen brengen om u te zeggen tegen vreemden.Tegen familie vind ik u niet nodig, vind het toch wat afstandelijker staan. Tegen juffen en meesters op basisschool vind ik u ook niet zo nodig, maar goed dat ligt aan de school.

Ik merk het eigenlijk nu aan mijn man, hij zegt tegen iederen jij en je. Ik ben hem echt aan het aanleren om u te zeggen want vind het gewoon onbeleefd en soms zelfs onbeschoft staan.

Ik wil dat onze zoon vreemde mensen met u gaat aanspreken. Hij mag ons en mijn ouders wel met jij aanspreken.
Ik vind dat een beleefdheidsvorm die ik zelf ook aanhoud.

Ik wil ook dat mijn dochter vreemden met "u" aanspreekt, de rest gewoon met "je/jij".
Een vriendin van mij wil dat haar kinderen u tegen hun zeggen, dat lijkt me echt niks. Ik vind het dat het dan zo'n afstand creëert.

Voor mij ook u hoor.. Dan maar ouderwets!