Hoe verwerk je een relatie?

Haha grappig om te lezen dat ik niet de enige ben. Soms vraag ik me af of ik harteloos ben ofzo. Een vriendin van me deed de eerste periode dan constant zo'n arm om me heen slaan en als ik aankwam een extra dikke knuffel. Heel lief hoor maar ik moest echt een paar keer zeggen dat ik niet zielig was en me ook echt niet zo voelde (zo gedroeg zij zich namelijk).

Maar het is op zich wel een goed punt trouwens wat je aanhaalt voor Sweety; de vraag of zij zelf denkt of het onverwerkt is of dat anderen dat vinden of haar aanpraten. Verder zou ik niet te naarstig op zoek gaan en je niet zomaar aan de eerste de beste vastklampen. Heb gewoon plezier en kijk wat rond, doe lekker wat jij leuk vind en richt je eigen leventje in. Dan komt er vanzelf wel een vent. En zo lang die er niet is, heb jij het in ieder geval naar je zin.

Ik vond het ook irritant dat veel mensen mijn huidige vriend ook echt als iemand voor tussendoor zagen, terwijl ik het zo fijn had/heb met hem. Net alsof ik hem alleen maar gebruikte om over mijn 'verdriet' heen te komen. Maar goed, ergens ook logisch, want wij kwamen allebei net uit een relatie. Iedereen bedoelt het natuurlijk ook goed, dus dan is het ook zo lastig om er goed op te reageren. Gelukkig hadden veel mensen al gauw door dat ik toch wel erg gelukkig was/ben .

Verder eens met alles wat je zei over Sweety (daar gaat dit topic toch nog steeds over eigenlijk ). Vooral ook dat je het gewoon naar je zin moet hebben. Je trekt denk ik ook veel leukere mannen aan als je tevreden bent met hoe je leven is dan wanneer je maar gewoon op zoek bent naar iets met een penis en testosteron.

Toen het uit ging met mijn eerste serieuze 'verkering' was ik in eerste instantie opgelucht. Het was op met mijn ex. Bijna meteen daarna kreeg ik iets met een andere jongen. Ik werd daar helemaal stapelverliefd op maar tijdens die 'relatie' begon mijn ex vriend mij lastig te vallen. En toen bleek dat ik mijn relatie met mijn ex helemaal nog niet had verwerkt, er kwam weer vanalles naar boven.
Toen heeft hij het met mij uitgemaakt, en terecht, want ik kon niet 100 % voor hem gaan en het was ook niet fair dat ik hem als rebound gebruikte.
Van hem heb ik heel veel liefdesverdriet gehad, nog maanden daarna kon ik zomaar, bijvoorbeeld tijdens het afwassen, in tranen uitbarsten.
Het kwam ook door het contrast. Mijn eerste vriend was helemaal niet goed voor mij en behandelde me, om het voorzichtig uit te drukken, niet altijd even vriendelijk.
Mijn 2e vriendje daarentegen was zo lief voor mij geweest en ik was denk ik hongerig naar liefde en vriendelijkheid.
Het was een verwarrende tijd, ik miste mijn 2e vriendje en tegelijkertijd moest ik mijn (nare herinneringen aan mijn) eerste relatie verwerken.. Op het ene moment huilde ik om mijn 2e vriendje, op het andere moment huilde ik om herinneringen die boven kwamen van mijn eerste relatie en die me pijn deden.

Toen ik mezelf weer bijelkaar had geraapt leerde ik mijn huidige vriend kennen waar ik nu al 9 jaar mee samen ben

Met mijn ex ben ik 6,5 jaar samen geweest. Toen dat uit ging, had ik meteen erna een nieuwe vriend. Ik heb toen 5 maanden lang mijn ex niet kunnen verwerken. Ik was constant met mijn ex bezig in gedachten. Niet leuk voor die jongen waar ik toen mee ging. Heb ook nooit iets echt voor hem gevoeld. Na die 5 maanden iets met die andere jongen te hebben gehad heb ik dat uitgemaakt. Ik ben toen mijn andere ex echt gaan verwerken. Heb heel wat kantjes geschreven met wat ik leuk aan hem vond en wat ik minder vond gaan. Terug kijkend op die 6,5 jaar dat we iets samen hadden gehad. Ik was er kapot van, maar na die briefjes ben ik wel gaan beseffen dat het beter was dat het uit was en hem niet terug wilde. Wilde hem eerst dol graag terug!
Die briefjes heb ik toen weggestopt. En heb daarna 8 maanden echt voor mezelf gekozen. Heb me met een volle 100% op mijn opleiding gestort. De weekenden ging ik met vriendinnen op stap, wat ik daarvoor weinig deed. Jongens/mannen zag ik op dat moment niet staan. Heb 8 maanden lang puur voor mezelf gekozen. In die 8 maanden heb ik mijn ex echt verwerkt, ookal kwam ik hem af en toe tegen met stappen, maar dat was meer tegen de tijd van 8 maanden. Het deed me toen niets meer dat ik hem tegen kwam met zijn vriendin. Hebben zelfs nog wel een drankje gedronken.
Daarna ben ik mijn huidige vriend tegen gekomen. Met mijn ex heb ik zo nu en dan nog wel eens contact, maar dat is oppervlakkig. Een tijd terug kwam ik hem tegen. Hadden elkaar al bijna 2,5 jaar niet meer gezien. Hij is in ieder opzicht veranderd. Niet leuk veranderd!
Woon nu alweer dik 2 jaar samen met mijn vriend. En ik denk niet meer aan de tijd die ik met mijn ex had.

-

Sweety schreef:

@ Lorna en jolee : rot dat jullie je nog steeds zo voelen. Wat doen jullie nu om het een plekje te geven? Lees dat Lorna bezig is met haar studie dus denk dat j daar veel je tijd en energie in kwijt kan?

Tja, met mijn studie heb ik het heel druk en ook met mijn nieuwe werk maar het zit juist in de hele kleine dingen (muziek, iets op tv, iets wat iemand zegt) dat ik gelijk weer terug bij af ben. Ik ben overigens wel heel vrolijk en laat ook niet meer merken dat ik hem soms heel erg mis maar veel vrienden hebben het wel door en vermijden gelukkig zijn naam ook. We hebben veel gemeenschappelijke vrienden doordat we bij hetzelfde bedrijf werkten.