Doodstraf, discussiepunt.

RYW schreef:)

Wat vinden jullie van chemische castratie voor zedendelinquenten in plaats van doodstraf?

Daar heb ik eigenlijk niet echt een mening over omdat ik niet weet hoe dat in zijn werk gaat..

RYW schreef:

Kabouter schreef:Inderdaad Tea.
Jammer dat je niet eens echt inhoudelijk reageert ook FS.

Daaraan merk je dat ze de boel alleen maar probeert op te fokken. Inhoudelijk wordt ze er aan alle kanten uitgeluld, dus mijn persoonlijke mening is om er vooral geen advies meer in te steken, want als het geen effect heeft houdt ze vast vanzelf wel weer op

Wat vinden jullie van chemische castratie voor zedendelinquenten in plaats van doodstraf?

Geen idee hoe dat te werk gaat en wat het inhoud. Maar ik geloof als iemand aan mijn zoontje komt, ik die persoon persoonlijk castreer !!

Dank je storm

Minneke schreef:

RYW schreef:

Wat vinden jullie van chemische castratie voor zedendelinquenten in plaats van doodstraf?

Ik weet eerlijk gezegd niet precies hoe dat werkt. Gaat dat met behulp van medicijnen die een erectie tegen gaan? Of verdwijnt de algehele lust daarmee?

Naar wat ik ervan weet houdt het in dat er door middel van toedienen van hormonen/medicijnen de lustgevoelens onderdrukt worden. Ik weet alleen niet of het de verantwoordelijkheid van de delinquent zelf is om die medicijnen te nemen, of dat het wordt geinjecteerd of iets dergelijks. Ik weet ook niet zo goed wat ik ervan vind, hoor

Chemische castratie.. Vind ik ook best heftig. Je ontneemt iemand wel de kans om zich voort te planten, al is de overduidelijke vraag of dat überhaupt een slimme keuze is.
Als t mijn kind/zusje/moeder/nicht/tante/vriendin etc... was.. Dan had ik gevoelsmatig zijn ballen er persoonlijk af willen hakken. Maar is het echt bewezen effectief? En zo ja, doe je de dader daar dan geen psychische schade mee? Oké, dit klinkt heel bizar, I know. Maar vanuit het oogpunt van de dader vind ik dit ook wel een hele intense straf. Maar wat is dan een beter alternatief? Dit is echt zoiets waar ik heel moeilijk een duidelijk ja of nee op kan geven.

Storm: dankjewel!!!

Tea-Leaf schreef:Chemische castratie.. Vind ik ook best heftig. Je ontneemt iemand wel de kans om zich voort te planten, al is de overduidelijke vraag of dat überhaupt een slimme keuze is.
Als t mijn kind/zusje/moeder/nicht/tante/vriendin etc... was.. Dan had ik gevoelsmatig zijn ballen er persoonlijk af willen hakken. Maar is het echt bewezen effectief? En zo ja, doe je de dader daar dan geen psychische schade mee? Oké, dit klinkt heel bizar, I know. Maar vanuit het oogpunt van de dader vind ik dit ook wel een hele intense straf. Maar wat is dan een beter alternatief? Dit is echt zoiets waar ik heel moeilijk een duidelijk ja of nee op kan ggeven.

Storm: dankjewel!!!

Maar het is dus geen fysieke castratie he?

Nee, dat vind ik ook geen optie. Hoe rechtvaardig het soms mag lijken.

Minneke schreef:

Tea-Leaf schreef:Chemische castratie.. Vind ik ook best heftig. Je ontneemt iemand wel de kans om zich voort te planten, al is de overduidelijke vraag of dat überhaupt een slimme keuze is.
Als t mijn kind/zusje/moeder/nicht/tante/vriendin etc... was.. Dan had ik gevoelsmatig zijn ballen er persoonlijk af willen hakken. Maar is het echt bewezen effectief? En zo ja, doe je de dader daar dan geen psychische schade mee? Oké, dit klinkt heel bizar, I know. Maar vanuit het oogpunt van de dader vind ik dit ook wel een hele intense straf. Maar wat is dan een beter alternatief? Dit is echt zoiets waar ik heel moeilijk een duidelijk ja of nee op kan ggeven.

Storm: dankjewel!!!

Maar het is dus geen fysieke castratie he?

Nee, weet ik. Maar ik dacht dat het wel definitief is? Of kan het ongedaan gemaakt worden? Ik weet er vrij weinig van eigenlijk...

Tea-Leaf schreef:Chemische castratie.. Vind ik ook best heftig. Je ontneemt iemand wel de kans om zich voort te planten, al is de overduidelijke vraag of dat überhaupt een slimme keuze is.
Als t mijn kind/zusje/moeder/nicht/tante/vriendin etc... was.. Dan had ik gevoelsmatig zijn ballen er persoonlijk af willen hakken. Maar is het echt bewezen effectief? En zo ja, doe je de dader daar dan geen psychische schade mee? Oké, dit klinkt heel bizar, I know. Maar vanuit het oogpunt van de dader vind ik dit ook wel een hele intense straf. Maar wat is dan een beter alternatief? Dit is echt zoiets waar ik heel moeilijk een duidelijk ja of nee op kan ggeven.

Storm: dankjewel!!!

Ik denk dat je 'm meer schade toebrengt als je 'm doodmaakt

Ik weet niet precies hoe het werkt, maar volgens mij is het omkeerbaar, in de zin van: als je de medicatie stopt of nivelleert wordt alles weer bij het oude. En misschien bestaat het ook in gradaties. Dat het wat anders is voor een zieke serieverkrachter dan voor een dronken jongen die te ver gaat in een geile bui, bijvoorbeeld. Ik weet het niet

Weet je wat ik denk en dat is wat RYW ook al zei. Op het moment dat je zelf slachtoffer bent of familie van een slachtoffer, is een straf nooit genoeg wat de dader krijgt !
Ik vind het moeilijk om te zeggen wat een gepaste straf is voor iemand die zedendelicten op zijn geweten heeft.
Want doodstraf, nee gaat te ver.
Jaren lang vast, oke prima maar ooit komt die persoon toch weer vrij en dan ???
Tja en chemische castratie. Klinkt bijna aannemelijk maar of dat de gepaste oplossing dan is ??

Dit zegt wikipedia:

Chemische castratie

Chemische castratie is het gebruik van medicijnen (In Nederland wordt onder andere het middel Androcur gebruikt) om de werking tegen te gaan van de hormonen die door de teelballen worden afgegeven. Het effect is omkeerbaar (reversibel). In Nederland werd chemische castratie vaak door het Ministerie van Justitie als voorwaarde gesteld voordat pedoseksuele terbeschikkinggestelden geresocialiseerd mochten worden, de laatste keer was in 1955. Sommige mensen zien chemische castratie als hét wondermiddel dat opgelegd zou moeten worden aan alle zedendelinquenten. In de praktijk blijkt echter dat de medicatie de hormoonhuishouding wel goed beïnvloedt, maar dat de effecten op de bijhorende gedachten en gedragspatronen niet altijd even groot zijn.

RYW schreef:Dit zegt wikipedia:

Chemische castratie

Chemische castratie is het gebruik van medicijnen (In Nederland wordt onder andere het middel Androcur gebruikt) om de werking tegen te gaan van de hormonen die door de teelballen worden afgegeven. Het effect is omkeerbaar (reversibel). In Nederland werd chemische castratie vaak door het Ministerie van Justitie als voorwaarde gesteld voordat pedoseksuele terbeschikkinggestelden geresocialiseerd mochten worden, de laatste keer was in 1955. Sommige mensen zien chemische castratie als hét wondermiddel dat opgelegd zou moeten worden aan alle zedendelinquenten. In de praktijk blijkt echter dat de medicatie de hormoonhuishouding wel goed beïnvloedt, maar dat de effecten op de bijhorende gedachten en gedragspatronen niet altijd even groot zijn.

Oke, dat klonk mooi, totdat ik het laatste zinnetje las. Blijkbaar kan je geest dus al zo verziekt zijn dat het je niet om het seksuele genot gaat, maar puur om de macht die je kunt uitoefenen bijvoorbeeld. Dan lijkt het mij geen goed idee. In ieder geval niet als op zichzelf staande oplossing.

toevallig nu een aflevering op net 5 over zoeits dergelijks

RYW schreef:Dit zegt wikipedia:

Chemische castratie

Chemische castratie is het gebruik van medicijnen (In Nederland wordt onder andere het middel Androcur gebruikt) om de werking tegen te gaan van de hormonen die door de teelballen worden afgegeven. Het effect is omkeerbaar (reversibel). In Nederland werd chemische castratie vaak door het Ministerie van Justitie als voorwaarde gesteld voordat pedoseksuele terbeschikkinggestelden geresocialiseerd mochten worden, de laatste keer was in 1955. Sommige mensen zien chemische castratie als hét wondermiddel dat opgelegd zou moeten worden aan alle zedendelinquenten. In de praktijk blijkt echter dat de medicatie de hormoonhuishouding wel goed beïnvloedt, maar dat de effecten op de bijhorende gedachten en gedragspatronen niet altijd even groot zijn.

Dus de persoon blijft wel de gedachten houden en de behoefte maar hij kan er niks mee? Ja.... Aan de ene kant zeg ik: goed en aan de andere kant. Zou dit niet voor ergere dingen zorgen? Iemand kan daardoor zo gefrustreerd raken dat hij misschien wel ergere dingen doet. Maar aan de andere kant.. Lastig vind ik het.

Punt over slachtoffer zijn of familie van een slachtoffer zijn, de straf die de dader dan krijgt zal nooit genoeg zijn denk ik zo.

Ik ben wel voorstander van chemische castratie. Maar het moet niet gezien worden als een wondermiddel dat alles oplost. En pas als voorwaarde na een gevangenisstraf. Zeker niet als hoofdstraf dus, mi. dus niet vervanger van (dood)straf.

edit: lees nu die post van wiki. Weet niet zo goed, vind het nu op de een of andere manier wat enger klinker. Wat diegene hierboven zegt eigenlijk. Als de gedachten wel blijven hoe uit zich dit dan?

Ik ben voor de doodstraf. En dan heb ik het niet over mensen die bv. in een hoogoplopende ruzie hun partner vermoorden, maar wel over een Marc Dutroux, die geen spijt toont van zijn daden. Hij beneemt zich het recht om meisjes op te sluiten in een kelder en hen te laten verhongeren, waarom mogen wij dat niet. En ja, dan kan je wel zeggen dat wij ons dan verlagen tot zijn niveau, maar zulke gruwelijke daden als hij heeft gedaan zijn totaal niet goed te praten.
Met sommige reacties in dit topic, waar gezegd wordt dat enkel de vrijheid die afgenomen wordt al een grote straf op zich is, en dat het hebben van playstation, tv e.d. 'goedgepraat' wordt, ben ik het ook niet mee eens. Het gaat nog altijd over moordenaars, mensen die het leven van een ander ontnomen hebben. Mensen die kinderen verkrachten, mishandelen,... Die hebben naar mijn mening geen recht op zo'n luxe.
Ik kan ook niet goed tegen dierenmishandeling. Ik hoop altijd dat als ze de dader vatten, hetzelfde met hem/haar gedaan wordt. Bij dit filmpje bijvoorbeeld http://www.liveleak.com/view?i=f04_1258418085, waar ze een hond van de brug gooien en alles filmen, wil ik echt hetzelfde doen met de dader, hem ook van een brug gooien en laten creperen.

Verder ben ik helemaal niet wraakzuchtig

luisa schreef:Ik ben wel voorstander van chemische castratie. Maar het moet niet gezien worden als een wondermiddel dat alles oplost. En pas als voorwaarde na een gevangenisstraf. Zeker niet als hoofdstraf dus, mi. dus niet vervanger van (dood)straf.

Zoals TBS, bedoel je, opgelegd naast een gevangenisstraf?

Nou ja, het nadeel is denk ik dan dat je nooit zeker kan zijn van de werking, aangezien iedereen een andere hormoonhuishouding heeft. Het is denk ik niet een kwestie van een 'goede' oplossing zoeken, maar de 'minst slechte' kiezen. En ik vind dat levenslang (en dus geen doodstraf) de 'minst slechte' keuze is.

RYW schreef:

Tea-Leaf schreef:Chemische castratie.. Vind ik ook best heftig. Je ontneemt iemand wel de kans om zich voort te planten, al is de overduidelijke vraag of dat überhaupt een slimme keuze is.
Als t mijn kind/zusje/moeder/nicht/tante/vriendin etc... was.. Dan had ik gevoelsmatig zijn ballen er persoonlijk af willen hakken. Maar is het echt bewezen effectief? En zo ja, doe je de dader daar dan geen psychische schade mee? Oké, dit klinkt heel bizar, I know. Maar vanuit het oogpunt van de dader vind ik dit ook wel een hele intense straf. Maar wat is dan een beter alternatief? Dit is echt zoiets waar ik heel moeilijk een duidelijk ja of nee op kan ggeven.

Storm: dankjewel!!!

Ik denk dat je 'm meer schade toebrengt als je 'm doodmaakt Ongetwijfeld

Ik weet niet precies hoe het werkt, maar volgens mij is het omkeerbaar, in de zin van: als je de medicatie stopt of nivelleert wordt alles weer bij het oude. En misschien bestaat het ook in gradaties. Dat het wat anders is voor een zieke serieverkrachter dan voor een dronken jongen die te ver gaat in een geile bui, bijvoorbeeld. Ik weet het niet

Ik weet gewoon niet zo goed wat ik er verder van denken moet, ik weet er echt héél weinig van. Ik vind het sowieso heel erg moeilijk om te zeggen wat een terechte straf voor iemand is.

Doodstraf: ben ik tegen, dat had ik al vermeld. Maar verder... Ik zou t gewoonweg niet weten. Als een geliefde van mij onrecht wordt aangedaan, dan wens ik diegene alle nare dingen van de wereld toe, in eerste instantie. Gevoelsmatig ga je door het lint natuurlijk.
Maar met haat los je niks op, en met bepaalde straffen misschien ook wel niks. Wat leert iemand van 20 jaar cel, ( tijdelijke ) chemische castratie, therapie? Terugval is altijd mogelijk.

Het lijkt me echt heel erg zwaar om als rechter of advocaat te werken. Hoe meer ik er over nadenk, hoe minder ik er van snap.

En hoe moet iemand zich voelen die een verdachte tot death row veroordeeld?

Oké, ik lul weer eens een eind weg haha. Maar ik snap er zo weinig van. Sommige mensen zitten jaren vast voor een relatief licht vergrijp, en een verkrachter of tot doodslag veroordeelde staat 'zo' weer buiten.

Ik zou trouwens ook never nooit een advocaat kunnen zijn. Alleen de gedachten al dat ik iemand zou moeten verdedigen waarvan je zeker weet dat die persoon schuldig is. Poeh nee dat is niks voor mij ! Ik heb respect voor de mensen die het wel kunnen !

Ik snap je wel, Tea. Ik heb een soortgelijk iets gepost in het topic over privacy. Ik vind de rechtspraak gewoon geen plek om ruimte te geven aan onderbuikgevoelens die je logischerwijze krijgt als jou of je geliefde iets aangedaan wordt, ik vind dat men dan op feiten moet werken. En als het een feit is dat het fout is om iemand te doden, dan moet de rechtspraak ook niet erop aansturen om iemand te doden, vind ik. Hem uit de samenleving verwijderen middels een levenslange gevangenisstraf, prima. Maar dood? Nee, dat vind ik niet.

RYW schreef:

luisa schreef:Ik ben wel voorstander van chemische castratie. Maar het moet niet gezien worden als een wondermiddel dat alles oplost. En pas als voorwaarde na een gevangenisstraf. Zeker niet als hoofdstraf dus, mi. dus niet vervanger van (dood)straf.

Zoals TBS, bedoel je, opgelegd naast een gevangenisstraf? Ja, dat bedoel ik. Als maatregel of voorwaarde naast gevangenisstraf.
Nou ja, het nadeel is denk ik dan dat je nooit zeker kan zijn van de werking, aangezien iedereen een andere hormoonhuishouding heeft. Het is denk ik niet een kwestie van een 'goede' oplossing zoeken, maar de 'minst slechte' kiezen. En ik vind dat levenslang (en dus geen doodstraf) de 'minst slechte' keuze is.

Hiermee ben het helemaal eens. Ik ben sowieso tegen doodstraf, dus dan blijft levenslang als hoogste straf over. En als iemand levenslang heeft is de chemische castratie niet meer nodig. Ik bedoelde dat ook meer voor iemand die zijn straf er al op heeft zitten en terug keert in de maatschappij.

RYW schreef:Ik snap je wel, Tea. Ik heb een soortgelijk iets gepost in het topic over privacy. Ik vind de rechtspraak gewoon geen plek om ruimte te geven aan onderbuikgevoelens die je logischerwijze krijgt als jou of je geliefde iets aangedaan wordt, ik vind dat men dan op feiten moet werken. En als het een feit is dat het fout is om iemand te doden, dan moet de rechtspraak ook niet erop aansturen om iemand te doden, vind ik. Hem uit de samenleving verwijderen middels een levenslange gevangenisstraf, prima. Maar dood? Nee, dat vind ik niet.

Prachtig verwoord.

Ik zou het ook niet kunnen, ik ben één en al onderbuikgevoel. De feiten zijn de feiten, maar daar kan ik het niet bij laten. Mijn schoonzusje studeert rechten, die is heel nuchter. Nou, respect. Als ik soms de stof zie die ze door moet nemen ( fictieve zaken, zeer gedetailleerd.. )

Tea, rechters (en ook advocaten en officiers enz) kijken in principe naar de feiten en beoordelen zaken zonder de emotionele kant er bij te betrekken. Wel wordt maatschappelijk belang meegenomen.
Ik snap dat je dat niet zou kunnen horen, niks mis mee.

Tea-Leaf schreef:

RYW schreef:Ik snap je wel, Tea. Ik heb een soortgelijk iets gepost in het topic over privacy. Ik vind de rechtspraak gewoon geen plek om ruimte te geven aan onderbuikgevoelens die je logischerwijze krijgt als jou of je geliefde iets aangedaan wordt, ik vind dat men dan op feiten moet werken. En als het een feit is dat het fout is om iemand te doden, dan moet de rechtspraak ook niet erop aansturen om iemand te doden, vind ik. Hem uit de samenleving verwijderen middels een levenslange gevangenisstraf, prima. Maar dood? Nee, dat vind ik niet.

Prachtig verwoord.

Ik zou het ook niet kunnen, ik ben één en al onderbuikgevoel. De feiten zijn de feiten, maar daar kan ik het niet bij laten. Mijn schoonzusje studeert rechten, die is heel nuchter. Nou, respect. Als ik soms de stof zie die ze door moet nemen ( fictieve zaken, zeer gedetailleerd.. )

Ja, dat vind ik ook. Ik zou het ook niet kunnen, denk ik, en daarom ambieer ik zo'n baan ook niet. Ik heb in mijn werk (politiegerelateerd) wel eens processen-verbaal van zedendelicten gelezen. Daarin moet alles zo gedetailleerd mogelijk beschreven staan, en dat is soms echt bloedstollend. Ik zou er ook niet aan moeten denken dat ik zo iemand zou moeten proberen vrij te krijgen.

RYW, dat vind ik al heel knap, dat je dat kan. Ik wil het allemaal niet eens weten...

En dat voor iemand die graag de meest nare films kijkt zonder blikken of blozen. Maf he?

luisa, nee dat past echt niet bij me. Ik wil wel graag begrijpen hoe men tot een bepaalde straf komt, maar ik ben een emotrut dus me er in die zin in verdiepen zou niet echt heilzaam zijn voor mij haha.

hahahaha, een emotrut leuk woord, die mag ik vast wel eens van je lenen zo nu en dan